Chapter 14 ( The Past.. )

177 6 1
                                    

Alexa's POV


Tumakbo ako palabas ng bahay.Tumakbo ako habang umiiyak,daladala ang aking remembrance ng galing sakanya.Grabe! ang sakit pala pag may naniwan sa'yo na naging parte na ng buhay mo 💔.



Tumigil muna ako, dahil hingal na hingal na ako kakatakbo at napaluhod dahil sa sakit at iyak.Doon na bumuhos ang malakas na ulan,buti na lang yung box na dala ko ay nababalot ng plastic cover kung hindi marahil ay basa na iyon. Pumikit ako at tumingin sa langit para maramdaman ko ang bawat patak ng ulan sa mukha ko.



Later on, parang walang tumutulo sa mukha ko na tubig ulan dahilan para mapamulat ako...



Isang gwapong nilalang na may hawak na payong na pinapayungan ako,kung inaakala nyo na sya si Nash,Hindi.Hindi ko alam kung sino siya,pero familliar siya saakin.


"Ah..eh..Miss are you okay?"sabi niya at inilayan ako sa pagtayo.


"Ahmm..Yes,i'm alright.Thank youu.." medyo nginig kong sabi.


"Here's my jacket." sabi niya at sinuot saakin may hoodie siya at water proof.


"Huh? but how about yours?" sabi ko at kinuha na ang aking dala kanina.


"No Buts.okay? I really need to go now.Until we meet again! Pretty ;) " He said then she winked at me And he enter his car then she left me here alone.


Nung makadating ako sa bahay nila Nash, hinubad ko na yung jacket dahil baka kung ano pa ang isipin niya.


"D*nm! where are you alexa?! I'm so worried!" rinig kong sigaw niya.


"Nash.. calm down you're self,"rinig kong sabi ni Brace.



"Nagpaalam ba sayo si alexa before siyang umalis?"rinig kong sabi ni John



"No." tipid na sabi ni Nash.



So..Hindi sinabi ni grae na aalis ako? Ghad! sabi ko sabihin niya,Nung tumingin ako sa bintana na katabi ng pintuan tatlo lang sila nandoon.


*Knock *Knock



"Yes---" hindi natuloy ang sasabihin ni Nash kasi bigla niya akong niyakap.



"Alexa..Saan ka ba nagpunta? alalang alala ako sayo..hindi ko alam ang gagawin ko kapag nawala ka..*sobs*"sabi niya sabay iyak.



Bumitaw ako sa pagyayakap at hinarap siya.."Nash..Shhh..wag ka nang umiyak, nandito na ako oh? Sorry if hindi ako nagpaalam sayo..Sorry Nash, Sorry...I love you so much." maluhang sabi ko at kaagad ko naman pinunasan ang mga luhang pumapatak sa mata ko.

My Fan My Nanny My Girl? [NLex]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon