SUSKUN [Bxb]

12. Bölüm: İlk ama son değil

"Şiddetle başlayan hazlar, şiddetle son bulurlar. Ölümleri olur zaferleri, öpüşürken yok olan ateşle barut gibi..."
— Shakespeare

12. Bölüm: İlk ama son değil

Bölüm şarkısı: İsteyerek sevişmek - Motive

Hayat ne kadar acımasız olabilirdi? Acımasız olması için illa kötü şeylerin mi yaşanması gerekirdi? Peki mutlu bir haber de hayatımızın başımıza yıkılmasına sebebiyet getirebilir miydi?

Atlas, "Dayın ölmedi." dendiğinde mutlu mu hissetmeliydi? Yoksa şu an olduğu gibi donuk bakışlarıyla İsmet'e bakmaya devam mı etmeliydi?

Peki ben.. ben ne hissetmeliydim? Öldürdüğüm adam nasıl yaşıyor olabilirdi? Bu da bize kurulan bir kumpas mıydı?

İsmet ikimizin de konuşmayacağını anladığında derin bir iç çekip ağzını araladı.

"Senin Ahmet'i öldürdüğünü zannetmen gibi oldu." dedi. "Hepsini planlamışlar ve en kötüsü.. dayın Ahmet'le birlikte bu yolda."

Atlas'ın yüz ifadesi donuk olsada ellerini sıkması ve bacağını sinirle sallaması onun birtakım duygular içinde olduğunu gösteriyordu.

"Bakın, tahmin ettiğimizden çok daha karmaşık ve çıkılması zor bir durumdayız. Bundan sonra ben ne dersem harfiyen uygulamak zorundasınız. Anladınız mı? Muhtemelen dayının ölmediğini öğrendiğimizin farkındalar ve bir hamle yapacaklarımı düşünüyoruz. Ya sana Atlas ya da sana Yavuz. İkinizden biriyle iletişime geçmeye çalışacaklar buna eminiz."

"O zamana kadar elimiz kolumuz bağlı mı?" diye sordum sabırsızca.

"Öyle olmak zorunda. Ben edindiğim bilgilerle size daha fazla yardımcı olmaya çalışacağım fakat şu an, sadece beklemelisiniz."

Anlayışla başımı salladım. Zaten artık koşturmaktan bir hayli yorulmuş bir haldeydim. Biraz bekleyip olacakları görmek daha iyi olurdu.

İsmet ayağa kalkıp korumalarıyla birlikte kapıya ilerlediğinde baş selamı verip bahçeden çıktı.

Burada kalmaya devam etmeli miydim diye kendi kendime sorgularken Atlas'ın sesi kulağıma ilişti.

"Bir bardak daha ister misin?"

Hiç düşünmeden başımla onayladım onu. Aslında hafiften sarhoştum ama burada kalmak için bir sebebimdi o bardak şu an.  Kendime bunu itiraf edemiyor olsam bile onu tek bıraksam asla rahat hissetmeyeceğimi biliyordum.

Yaşadığı şeylerin ağırlığını dışarıya belli etmiyor olsa bile onu sanırım hissedebiliyordum. Neye dayanarak bunu söylüyordum bilmiyorum fakat onun iyi olmadığını biliyordum işte!