အန်တီသက်ခြယ်တို့ဆေးရုံမှဆင်းပြီးအိမ်သို့ပြန်ရောက်လာကြသည်။ဧကရီ အန်တီသက်ခြယ်ရဲ့အနားမှာဂရုတစိုက်ရှိနေပေးလေသည်။
" အန်တီသက်ခြယ် ဘာစားချင်လဲဟင် ဧကရီဝယ်ပေးမယ်လေ "
" ရပါတယ်မလိုပါဘူး အန်တီအကောင်းကြီးဖြစ်နေပါပြီနော် "
" ဒေါ်မြသက်သက်ခြယ်က ဧကရီဂရုစိုက်ပေးတာမခံချင်ဘူးပေါ့!! " ဟုနှုတ်ခမ်းလေးဆူကာစိတ်ကောက်ပြလိုက်လေသည်။
" ခံချင်ပါတယ် ခံချင်ပါတယ်နော် ကလေးလေး "
" ဟွန့်လူကိုများကလေးတဲ့ ဒေါ်မြသက်သက်ခြယ်ကဘယ်လောက်ကြီးနေလို့လဲနော် "
အန်တီသက်ခြယ်ရယ်ပြီးဧကရီ့ကိုပြန်ပြောလိုက်လေသည်။
" တို့က မင်းထက်ဘယ်လောက်မှမကြီးဘူးပေါ့လေ ဟုတ်လား "
" ဟုတ်တယ် ဧကရီ့အမြင်မှာတော့အန်တီကငယ်ရွယ်ပြီးနုပျိုနေတုန်းပဲ သိရဲ့လား "
" တို့အသက်ကကြီးနေပါပြီကွယ် သေမင်းဟာလက်တစ်ကမ်းတင်ပဲရှိတော့တာသိရဲ့လား တို့ဘယ်ချိန်ဘယ်ရာသေရမယ်ဆိုတာ မည်သူမျှမသိနိုင်ပဲ....ဒါ့ကြောင့် တို့ မင်းကိုစိတ်ချလက်ချထားခဲ့ချင်တယ် ..
အကယ်လို့ တို့ဒီလောကကြီးကနေမရှိတော့ရင်တောင် မင်း တို့ကိုဆက်ချစ်နေဦးမှာလား "
" ချစ်နေမှာပေါ့ ပြီးတော့အဲ့လိုကြီးမရှိတော့ရင်ဆိုတဲ့စကားကိုနောက်ထပ်မသုံးပါနဲ့အန်တီ ဧကရီမကြိုက်ဘူး! "
" လူဆိုတစ်နေ့သေမျိုးချည်းပဲ အန်တီနဲ့ဧကရီကရှင်ကွဲမကွဲရင်တောင်သေကွဲကွဲကြရမှာပဲ ဧကရီ "
" အန်တီသက်ခြယ်သေရင် ဧကရီလဲလိုက်သေမယ်! "
" အဖန်ငါးရာငါးကမ္ဘာတဲ့ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုသတ်မသေကောင်းဘူးဧကရီ! "
" ခံရပါစေပေါ့ အန်တီနဲ့အဖန်ငါးရာငါးကမ္ဘာတောင်ထပ်ဆုံရမှာပေါ့ ဘာဖြစ်လဲ! "
" အန်တီသက်ခြယ်နဲ့သာတူတူပျော်ရွှင်နေရပြီးတူတူသာသေရမယ်ဆို ဆယ်ကမ္ဘာလောက်မကျွတ်ပဲ ဒီလိုပဲပြန်ဖြစ်နေပါစေဦး ဧကရီတော့ကျေနပ်တယ်!! "
YOU ARE READING
သဘာဝကိုလွန်ဆန်၍
Romanceဇာတ်လမ်းလေးကတော့ လှပပြီးပြည့်စုံလွန်းနေတဲ့အန်တီနဲ့အချွဲလေးတို့ရဲ့ဇာတ်လမ်းလေးပေါ့နော်မွေးစားထားရာကနေမွေးပြီးစားမှာပါ🌚စတာပါစတာပါ အချွဲစိန်ကလေးမလေးနဲ့အရာရာကိုသူမတောင်းဆိုတာနဲ့ဖြည့်ဆည်းပေးဖို့ဝန်မလေးတဲ့အန်တီတို့ဇာတ်လမ်းလေးပါ။ဒီficလေးကအများကြီးကြည်နူးရမ...
