Poor Slave Girl : Peterson Series #1

CHAPTER NINE

Siguro nga ay nobya niya iyon dahil sa itsura pa lang niya sa picture ay sobrang saya niya, pero bakit parang hindi naman siya dinadalaw nito.

Sa sobrang pag iisip ko ay natabig ng kamay ko ang isang flower vase na nasa tabi ng picture frame sa gulat ay napatayo ako, hindi alam ang gagawin.

Gulat na gulat pa ‘rin ako ng pumasok si Sir. Owen, nangunot ang noo niya at tumingin sa akin ng masama.

“Alam mo bang sobrang halaga nyang binasag mo?” Pigil galit niyang sabi habang habol ang hininga.

“Hindi ko naman po sinasadya” napayuko ako sa hiya at sinisisi ang sarili na sana hindi nalang ako lumapit dito. Lumapit sya sakin at hinablot ang braso ko. “Sir… nasasaktan po ako” napapikit ako sa sakit dahil sa pagkakahawak niya sa braso ko. Maluha luha naman akong tumingin sa kanya.

“Alam mo, napakatanga mo! Hindi ko alam kung bakit ikaw ang pinadala ni Papa dito.” Nang gagalaiti nitong sabi.

Mahina naman akong napa aray ng maramdaman kong diniinan niya na naman ang pagkakahawak neto at naramdaman ko na ‘rin na bumaon ang kanyang kuko.

Napaupo ako sa sahig ng binitawan niya ako at itinulak. “Sa susunod na may masira ka na naman na mahahalagang bagay na nandito, mas malala pa diyan ang mararamdaman mong sakit” sabi nito sabay labas ng kwarto.

Napahagulgol ako at tinignan ang braso kong namumula, at maya maya ay sigurado akong mag papasa ito. Tumayo na ako at linigpit ang mga kalat at saka lumabas ng kaniyang office.

Mag alala sais na ng gabi, heto at nandito na ako sa kwarto dahil tapos na ko sa mga gagawin ko. Tinignan ko ang pasa sa braso ko, masakit pa ‘rin dahil sariwang sariwa pa ito.

Simula kaninang umaga ay hindi ko pa nakikita si Sir. Liam at sa palagay ko ay umalis ito dahil kanina habang naglilinis ako ay wala ito sa kwarto niya.

Bumaba muna ako at nagpunta sa sala para mag ready ng pagkain si Sir. Liam dahil sabi ni Esmeralda tuwing ala syete dumadating si Sir. Liam

May narinig akong busina sa labas at dali dali akong nagpunta doon para buksan ang gate dahil wala si Kuya Rodolfo.

Pagkabukas ay pumasok ang isa sa pinaka- mamahaling sasakyan ni Sir. Liam, sinarado ko na ito at pagkababa ni Sir. Liam ay napansin kong lasing ito.

Lumapit ako at inalalayan siya dahil baka matumba ito, “Don't touch me!” Sinigawan ako neto at iwinasiwas ang kamay.

“Sir aalalayan napo kita,”

Hindi na ito nagpapigil marahil sa sobrang kalasingan ay sa oras na bitawan ko siya ay bumagsak nalang ito sa sahig.

Binuksan ko ang pinto ng kanyang kwarto at binuksan ang ilaw, dali dali ko naman itong inihiga at dumeretso naman ako sa Cr para kumuha ng palanggana at bimbo pinatuluan ko na ito sa gripo at pag katapos ay lumapit na ulit ako kay Sir.

Pinunasan ko ang mukha at leeg nito para mawala ang kalasingan niya, at tinanggal ko naman isa isa ang botones ng kanyang polo upang mapunasan at mapalitan ng panibagong damit.

Habang pinupunasan ko ang dibdib nito ay may naramdaman ako na humihimas sa hita ko, napatingin ako ‘ron at gulat akong napatingin kay Sir. Liam ng nakatingin ito.

Kinabahan ako ng matindi dahil mapang akit na tingin ang iginawad nito sa akin, hindi ko alam ang gagawin at tila na istatwa ako sa kinauupuan ko.

“Kiss me.” Nang aakit nitong sabi. Hindi ko alam ang gagawin ko, gusto ko ng umalis dito pero hindi ako makagalaw.

Aalis na sana ako ng hilahin niya ako at sa isang iglap ay nakahiga na ako at siya ay nasa ibabaw ko na, “Sir… .” Sabi ko habang habol ko ang hininga dahil hindi ko alam kung pano ako makakalabas sa kwartong ito.

Bumaba ang tingin nito sa dibdib ko at unti-unting binuksan ang botones ng aking uniform, nanginig ako ng maramdaman ang kamay nito sa balat ko. “Wag…” tila hindi niya narinig dahil lumapit ito sa akin at inamoy amoy ang aking leeg.

“Hmmm, ang bago mo” paos nitong sabi.

Nanlamig ang buo kong katawan ng maramdaman ko ang dila nito sa aking balat, tila walang lakas siyang itulak at napapikit ako dahil hindi ko alam bakit nanghihina ako at hindi ko man lang siya maitulak.

Napahalinghing ako ng biglang dumampi ang palad niya sa pagkababae ko, tila ba'y nagugustuhan ko ang kaniyang ginagawa dahil parang sinasabik ako neto.

Tumingin ito sa akin at sinabing, “Umalis kana,” sabi nito sabay upo. At dahil doon ay dali-dali akong lumabas sa kwartong ‘iyon. Napahawak ako sa dibdib ko dahil sa lakas ng kabog nito, hindi ko maiwasang sumagi sa isip ko ang kakahiyang nangyari kanina.

To be continued….