" ဘယ်သူလဲ ငယ် "
" ထားဧကရီတဲ့ မမ့ မမ့လူနာလားမသိဘူး"
" အမ် ဘယ်သူပါလိမ့်" မာန်အပေါ်ထပ်ကပြေးဆင်းလာရာ
တာရာငယ့်ရှေ့မှာရပ်နေတာ မနေ့က market မှာသူမ့
ကူညီခဲ့တဲ့ကောင်မလေးဖြစ်နေသည်။
" ဘာကိစ္စလဲ မသိဘူး "
" ဟိုလေ မနေ့က ထားကို ကူညီပေးခဲ့လို့ ဒေါက်တာကို
ကျေးဇူးတင်ချင်လို့ပါ အသိမပေးပဲလာမိတာ တောင်းပန်ပါတယ်"
" ရပါတယ် ဘာမှ့အပန်းမကြီးပါဘူး "
မာန်မှာ တံခါးနားမှာသာရပ်ပြောနေပြီး ထိုမိန်းကလေးကို
အတွင်းထဲသို့မခေါ်ပေ။ တာရာငယ်ကတော့ ပြုံးနေလျက်သာ။
" အမ် မမ့ ဧည့်သည်ကိုအထဲခေါ်လိုက်လေနော်
ညမ့ အထဲဝင်ပါဗျ "
ထားဧကရီမှာလည်း အထဲကိုဝင်လာပြီးနောက်
ဆိုဖာပေါ်ထိုင်လိုက်ပြီး မာန်ပါ ဆန့်ကျင်ဘက်နေရာသို့
သွားထိုင်သည်။
" စကားပြောကြအုန်းနော် "
" ငယ် လက်ဂရုစိုက်နော် ချစ်တယ် ဖြေးဖြေးချက်အုန်းနော်"
" ဟုတ်ပါပီ မမ့ဗျာ"
မာန် တာရာငယ် မီးဖိုခန်းထဲဝင်သွားသည်နှင့်
ထိုမိန်းကလေးကို ပြန်ကြည့်လိုက်ရာ သူမ့ပုံစံက
နူးနူးညံ့ညံ့မိန်းကလေးပုံစံ။
" ဒါနဲ့ အမ့ဆိုင်လိပ်စာကို ဘယ်လိုသိတာ "
" ဟို...ဆရာနေခကိုမေးလိုက်တာပါ ဒေါက်တာ"
" အော် ....."
" ဒေါက်တာသာမကယ်ရင် ထား လက်ကသွေးထွက်လွန်ပီး
တခု့ခု့ဖြစ်မှာဆိုးရတယ်လေ"
" အဲ့လောက်လည်းမဟုတ်ပါဘူး ဒါပေမယ့် လက်မဟုတ်ပဲ
ခေါင်းပြတ်ရင်တော့ တမျိုးပေါ့ "
" ဟားဟား ဒေါက်တာကတော့လေ "
မာန် သောက်နေသောရေပါသီးကုန်သည်။
" အဟွတ် "
" အယ် ဒေါက်တာ အဆင်ပြေရဲ့လား "
" ရတယ်ရတယ် တခါတလေ အော်ဂလီဆန်ရင်
သီးသွားတတ်တယ်"
" ဟုတ် အော် ဒါနဲ့ ဒါ ဒေါက်တာဖို့ပါ "
" ဘာလဲ "
YOU ARE READING
အချစ်ဖြင့်~ချည်သောကြိုးမျှင်ငယ်🤎
Romance" ငါတို့ဘယ်ရထားမှာလွဲခဲ့ကြတာလဲ တခါလွဲရင် ဘယ်လောက်ကြာသလဲ?" မာန် - 1827 ရက်
