Olaylar Başlıyor

139 30 9
                                    

3 gündür dışarı çıkmıyoruz.Önemli günler için biriktirdiklerimiz dışında çok az yiyeceğimiz kaldı.Burada tam 34 kisiyiz,Pardon 33 Geçen hafta küçük bir çoçuk dışarı çıktığı için
Kayboldu.Onu suçlayamam içeride herkes sıkılıyor,Izmirde bir okulun içinde sıkışıp kaldık.Dışarıdan içeri girilip girilemeyecegine pek emin degiliz ama hep kontrol ediyoruz.Okulun tepesinde gözcülerimiz bile var çok havalı değil mi? Hiç değil.

Tüm hazırlıkları yaptıktan sonra 5 kişilik bir grupla dışarı çıktık.Ben elimde demir bir sopa ile gezerim.
Diğerlerinde de buna benzer aletler
Var.Hepimiz tedirgin bir yürüyüş içerisindeyiz,Yokuştan aşağı
Iniyoruz ve işimiz çabuk bitsin diye
Dua ediyoruz.aşağı vardığımızda eskiden dönerci olan dükkana giriyoruz,büyük ihtimal kriz aninda
Ilk böyle yerler soyulmuştur.Hemen aşagida 2 kişi beklerken üst kata çıkıyoruz ve yiyecek ariyoruz.Tam inecek  iken pencereden biraz ileride küçük bir grup köpegi kovalayan
çocuklar görüyorum ve aşağıdakileri çağırıyorum.,Herkes sus pus beklerken odayi gozden geçiriyorum.Bizi fark etmeden geçen çocuklar hala köpek kovalıyor.
Sòylemeyi unuttum değil mi? Köpek yakalayıp yiyen çocuklarda var,Ama onları yargılayamam burası Survivor gibi oldu.Hemde Ölum tehlikesi olan bi survivor. Ne yazik ki dokunulmazlık oyunu ve kazanana 500 bin tl veren bir Acun Amcamız yok.Her neyse sesizce dışarı çıkıyoruz ve okula doğru koşuyoruz,2 gün yetecek kadar yiyecekle içeri giriyoruz.Bizi yüzlerinde gülümsemeyle karşılıyorlar ama buruk bir gülümseme çoğu gelirken ailesini Kaybetmiş.Kızlardan biri beni işaret ediyor ve öğretmenler odasına gidiyoruz.8 kişilik kurul toplanmış.
kendi yerime oturuyorum.Biz 33 kişilik grubun en Büyükleri ve sorumluluğu taşıyan kişileriz.

Kisa bir sesizlikten sonra Barkın adlı çocuk konuşmaya başlilıyor.
"Biliyorsunuz 3 aydır daha ileri gidiyoruz ama her seferinde daha tehlikeli oluyor,yakınlarda yiyecekler tükendi yaşamak istiyorsak yakın zamanda başka bir yere gitmeliyiz" diyor.Barkın yapılı ve zeki bir çocuktur,ne yazik ki bazen cok ciddi
Olur.Hemen yanımdaki Mert konuşmaya giriyor."Evet ama nereye gidicez 30 kişilik bir grup topluca hareket edemeyiz hem nereden baksan 10 kişi dövüşmeyi bilmiyor.Dışarıda 2 saat yaşayamayız" diyor ve haklıda,içimizde küçük çocuklarda var ve bizimde çok iyi dövüştüğümüz söylenemez,sonuçta hepimiz çocuğuz.Mert  dövüşmekte aramızda iyi olanlardan biri.Düşünce yapılarımız çok benzer.Kurulu toplarken en güçlü ve en zekileri çağırdık.Kurulun bir lideri yok oylamayla hareket ederiz.Bu hafta ikinci kez gidip gitmemek icin oylama yapıyoruz ve 6 ya 4 okulda kalalim kazaniyor.yine bu sıkıcı yerdeyiz.ben gitmekten yanayim.Yiyeceğimiz neredeyse bitti.

UMARIM HIKAYE KISMINI BEGENMISSINIZDIR ELESTIRILERINIZI BEKLIYORUM

Yaşam için Mücadele #Wattys2015Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin