The Last Witch (Resurrection Series #4)

Kabanata 25

Kabanata xxv
Back in time

***

CLEOBELLE / SINCLAIR

"What do you want after not appearing for days?" I asked firmly while looking at Elsa with my hands crossed.

Napanguso siya doon.

"Patawarin mo na ako Sinclair, hindi ko lang talaga kayang harapin si Ifrid," napabuntong hiningang saad nito. 

Iniikot ko ang mga mata sakanya.

"Ang arte mo ha," komento ko.

Napasimangot siya doon. 'Ako lang ba?' 

May binubulong pa siya ngunit nang taasan ko ng isang kilay ay wala nang nagawa pa ito at itinikom na lang ang kanyang bibig.

"So anong balak mo?" tanong niya sa akin. 

Umayos ako ng upo sa kama saka isinuot ang cloak na ibinigay sa akin ng aking ama.

Ngumiti lamang ako kay Elsa. 

"Titus. I've made up my mind." I mumbled under my breath. 

Just like that, a portal opened right in front of me. Behind it is the Kingdom of Fairies. 

Tumayo na ako saka dahan dahang naglakad papasok sa lagusang kumukonekta sa dalawang mundo. Pagkapasok na pagkapasok ko ay siyang tuluyang pagsara nito. 

"You're back," my father smiled as he stopped playing his harp and faced me.

"I want to awaken my power now," I stated straight to the point.

So I can go back to my senses and lift Aslan's curse; Before I do something stupid and end up falling for him again.

"Are you sure? You know our deal right?" he asked in a serious tone.

Determinadong tumango ako sa kanya.

"Help me awaken my power, Titus," I stated seriously.

Pagod na ako. 

Mas gugustuhin ko pang tumira sa kaharian ng aking ama habang buhay kaysa maulit muli ang aking kapalaran. 

Sana lang pagkatapos ng lahat ng ito ay hindi na magtagpo pa kahit kailan ang aming landas ni Aslan. 

"Okay then," he sighed and then his hand reached for my forehead. 

Ipinikit ko ang aking mga mata habang dinadama ang mainit na daloy ng kanyang kapangyarihan.

I can feel his power crawling on my core, trying to fight with the evil blood that I have.

Nakaramdam ako ng kakaibang sakit na para bang sinusunog ang aking kabuuan ngunit hindi ko maibuka ang aking bibig at hindi ko magalaw ang aking katawan. 

Hanggang sa unti-unti ay binalot na ako ng kadiliman. . .

***

Nang imulat ko ang aking mga mata ay nasa kaharian pa din ako ng mga diwata. Ngunit hindi tulad ng kasalukuyan ay tila ba ay mas masagana ito.

At the center of the place I can see a man; Titus angrily facing a woman.

Nakapagtataka dahil tila ba napakapamilyar sa akin ng senaryong ito. 

Dahan dahang akong tumayo at napagtantong hindi ako nakikita ng mga ito. Ngunit ang ikinatigil ko ay nang makita ang mukha ng babaeng nakatalikod kay Titus.