Güneşin Doğuşu

3. Bölüm 'Gerçekten Ona Aşıktım'

Heyecandan ellerimin buz gibi olması da aşka dahil mi? Biri bana bunu açıklasın :D Tabikide her şeyi Melisa'ya anlattım ve 'Test etme, verileri değerlendirme, olabilecek şeyler, kapanış' da yaptıktan sonra telefonumla uğraşmaya koyuldum. Resmen Melisa 2 olmuştum ama ne diyeceğini merak ediyordum. Melisa ise bu hallerimle dalga geçip duruyordu. Bazen yeter diyordu ama resmen yapışmıştım telefona. Telefonuma birden mesaj gelince sıçradım ve çığlık attım. Melisa ise gözlerini kısarak bana baktı.

Gönderen: Melisa

Salaksın.

Telefonu yatağıma fırlatıp Melisa'nin üstüne yürüdüm.

"Seni öldürürüm. " diye cıyakladım. Ve kafasına yastığımı attım.

**

Artık mesaj atmayacağını anladığımızda Melisa ayaklandı.

" Yeter artık ben gidiyorum. Bugün mesaj atmayacak heralde." dedi. Bende pes etmiştim artık ve onayladım. Tam kapıdan çıkacakken telefonumdan ses geldi. Aynı anda Melisayla birbirimize baktık ve koşarak telefonu açtım. Ama yine Doğuş değildi. Melisa ise küçümseyerek güldü.

"Sanırım seni kandırdı ha?" dedi. İç çektim.

"Seni geçireyim." dedim. Onun da suratı asıldı.

"Gülümsemen için söylemiştim ama." dedi dudağını büzerek. Zoraki gülümsedim.

"Gerçekleri söylüyorsun." dedim. İç çekti o da ve yarı yola kadar bıraktım onu. Yol boyunca çıtımızı çıkarmadık.

"Ben böyle Güneş istemiyorum ama." dedi geldiğimizde.

"Konuşasım yok. Neyse yarın görüşürüz." dedim.

Melisayla vedalaştık ve eve doğru yürümeye başladım. Tam eve gelmiştim ki Doğuş evimizin karşısındaki evin duvarına yaslanmış sigara içiyordu. Önce şaşırsam da sonra yanına gittim.

"Evimi nasıl buldun?" dedim. Sigarasını yere atıp ezdi.

"Beni fazla küçümseme." dedi. Yanına gelmiştim ama yüzüme bile bakmıyordu.

"Ne haddime?" dedim ve gülümsedim. O ise yüzüme bile bakmıyordu. Hala!

"Madem bu kadar benimle arkadaş olmak istiyorsun, şimdi takılabiliriz." dedi arkadaş kelimesini bastırarak. Saat geç olmuştu, annem asla bu saatte dışarı çıkmama izin vermezdi. Aslında çok geç değildi ama annem ve babam çok kuralcıdır. Her neyse küçük pembiş bir yalandan zarar gelmez.

"Pekiiii, nereye gidiyoruz? " dedim yerimde sallanarak.

"Arabama."

**

Yol boyunca ikimizde konuşmadık. Bi ara radyoda en sevdiğim şarkı çaldığı için eşlik etmiştim ama Doğuş Bey sesimi beğenmediği için radyoyu kapattı. Artık arabada tamamen bir sessizlik vardı. Anneme mesaj atmayı da unutmamalıyım tabiki.

Gönderilen: Annem

Melisayla bu gece pijama partisi yapmaya karar verdik. Ya çok geç gelirim, ya da orda kalırım ;))

Melisaya da kısa bir mesaj attıktan sonra karşılık olarak biri sürü mesaj atmaya başladı. Artık arabanı içini bildirim sesleri doldurmuştu. Doğuş telefonumu elimden çekip kapattı.

"Teşekkür ederim. " dedim koltukta giderek küçülerek.

"Senin için değil kendim için yaptım." dediğinde göz devirip dışarıyı izledim. Resmen hiç tanımadığım bir çocuğun arabasındaydim. Hem de geç bir saatte, hem de tek, hem de nereye gittiğini bilmiyorum. Off!!
 
"Nereye gidiyoruz? Artık söylesen diyorum." dedim. Suratıma öfkeyle  bakti. Sanırım bu sus demekti.