Revnak-ı Gül (BxB)

16.Bölüm

Güneş'den

1 hafta önce aldığım hamilelik haberiyle şu son 7 günüm çok güzel bir rüyadaymışım gibi geçiyordu. Zaten üstüme titreyen sevgilim ve ailem, her saniyemi gözetir olmuştu. Bir de bu haberi uzun zamandır Fransadaki şubemizde sorun çıktığı için oraya giden ve işlerden başını kaşımaya vakti olmayan Bensu'ma vermiştim. Tabii bunu duyar duymaz Arcan babamlardan oraya başka güvenilir birini göndermelerini istemiş, başara bildiği en kısa zamana bilet alıp Türkiye'ye döneceğini söylemişti. En son dün konuşmuştuk ve gece yola çıkacağını söylemişti. Yani şuan büyük ihtimalle yoldaydı.

Ve ben evde heyecanla bir o tarafa, bir bu tarafa kıvranıp duruyordum. Çünkü biriciğimi aşırı özlemiştim. Onunla sabahlara kadar dedikodular yaptığımız zamanları özlemiştim. Ben turlarken Arcan babam dayanamamış gibi yanına çekerek sağ tarafına oturttu beni. Sol tarafında ise her zamanki gibi Emir babam vardı. Saçlarıma bir öpücük bıraktı.

" Bebeğim, yeter artık mapusa düşmüş mahkum gibi dönüp durduğun... Tamam, anladık bizim deli kızı özledin. Ama hamilesin yavrum. Zaten miden bulanmaya başladı. Böyle dönüp durup bu kusmaları falan biraz daha artırırsan damadı da salarsın üstümüze. Malum, söz konusu sen olunca kendi ailesini, kendini bile görmüyor gözü. O yüzden sakin ol minik aşkım." Demesiyle yanaklarımı ağrıtacak kadar büyük bir tebessüm ettim.

Gerçekten öyleydi. Beni zaten esen yelden sakınan sevgilim bir de hamilelik haberinden sonra neredeyse beni bir fanusun içine koyup saklayacak hâle gelmişti. Hatta hamileliğimin 6. ayına kadar çalışmamıza zar zor ikna olmuş, lakin bu 6 ay boyunca odasını bizim şirkete taşıyarak hem kendi işlerini, hem de benim bilgisayarda olan tüm işlerimi bizim şirkette hall etme kararı almıştı. Bana sadece kağıtlara projeleri çizmemi, bilgisayara kendinin geçireceğini söylemişti. Sebebini sorduğumdaysa 'Çünkü iki bebeğimin de radyasyona maruz kalıp, sağlıklarının kötü etkilenmesini istemiyorum.' demişti. Hatta odaya bile radyasyonu azalttığını duyduğu kaktüsler alıp yerleştirmişti. Dışarıdan kaba,sert, ciddi, kırıcı görünen adamın narin düşünceleri beni benden alıyordu. Tam canım aşkımı düşünmeye  dalmışken mesaj sesiyle irkildim. Telefonun ekranını açar açmaz müptelası olduğum adamın ismini görmemle yüzümdeki salak tebessüm büyüdükçe büyüdü.

Mafya'm ♥️:
Benim güzel sevgilim, bebeğimin babası ve de bebeğim nasıl bakalım?
İyi misiniz minik perim?
Bulantın fazla mı?
Hastaneye gidilecek bir durum var mı?

Siz:
İyiyiz aşkım.
Hafif bir bulantı var ama dayanılmayacak gibi değil.
Hastanelik bir durum yok Dinçer'im. Telaşlanma.
Ayrıca aynı soruları yarım saat önce de vermiştin.
Her gün 48 defa bu soruları sormaya yemin mi ettin Dinçer'im?

Mafya'm ♥️:
İyi olun minik, güzel perim ve minik bebeğim...
Ne demek hafif bir bulantı var?
Tuzlu krakerlerden yedin mi?
Bak geçmiyorsa limonlu su iç.
Ama öyle birden içme tamamını. Yudum yudum içmek daha etkili oluyormuş.
15 dakika bekleyelim, geçmezse hemen doktorunla konuşalım.
Ayrıca ben yarım saatte bir mi yazıyormuşum sana?
Bu süre çok uzun.
Bir sorun çıkıp benim bilmeme ihtimalim yüksek.
10 dakikadan bir yazarım ben sana sevgilim.
Ha, bu arada 5 dakika sonra vitamin takviyelerinin zamanı. Hepsini aksatmadan iç güzelim.

Siz:
Emin ol ikimize de elimden geldiği kadar iyi bakıyorum hayatım.
Bulantım da çok değil. Zaten söylediklerini yaparak yatıştırdım iyice.
Sen her dakika yazsan bile ben cevap veririm aşkım. Ama kendini çok yıpratıyorsun.
Aklın hep bizde...
Ne işine odaklana biliyorsun ne de kendine. Biraz akışına bırak Dinçer'im. Biraz kendinle de ilgilen, kendine de vakit ayır lütfen.
Böyle her dakika telaşla, diken üstünde olursan çabuk yorulursun aşkım.
Ve inan bana bebeğimiz babasının yorulup yıpranmasını asla istemez.
Ben de biricik sevgilimi son bir haftadır gördüğüm gibi morarmış gözaltlarıyla görmek istemiyorum.
Bize dikkat ettiğin kadar kendine de dikkat et aşkım.