My teacher/Barsem

9.

Semih' ten;

Yine normal bir okul sabahına uyanmıştım, her zaman ki şeyleri halletip çıkmıştım evden.

Okula geldiğimde Arda' nın beni beklediğini gördüm.

"Gü-nay-dınnn"

"Günaydın, iyi oldun mu?"

"Oldum oldum sen nasılsın?"

"Her zaman ki gibi"

Biraz konuştuktan sonra Arda lavaboya gideceğini söyleyip yanımdan ayrılmıştı. Arda' yı beklerken 3 veya 4 kişilik bir grup etrafıma dolandı.

"Naber lan ibne"

"Doğru konuş" 

Dediğim ile birlikte başka birisi konuya atladı.

"Konuşmazsa ne olur? "

"Siktirin gidin uğraşamam"

"Öyle mi paşa?"

"Öyle"

Biz bunları konuşurken arkamızda ki çocuk girdi bu kez konuya.

"Benimkini bir kere yalar mısın?"

"Ne diyosun lan"

"Deliğin nasıl? Zevk verir mi?"

Dedikleri ile çocuğun yüzüne kafamı gömmem bir oldu. Yanımızdakiler de arkadaşlarını dövdügümü görünce üzerime atladı.

Beni yerde ki çocuğun üzerinden alınca yere yatırdılar. Birisi yumruk atmaya başlarken altında halsizliğim yüzünden  karşılık bile veremiyordum.

Yumruk atan çocuk üzerimden kalkınca karnıma yediğim darbe ile gözlerim kapandı.

-------------

Etrafımda ki sesler ile birlikte gözlerimi yavaş yavaş açtım. Arda ve Barış vardı sadece o an anlamıştım bir kez daha.

Benim bir ailem yoktu. Ben hayatta hep tektim ve bu hep böyle kalacaktı.

Düşündüğüm şeyler ile gözlerim dolarken ağlamamak için sıktım dişlerimi. Normalde sinirden sıktığım dişleri ilk defa böyle bir şey için sıkıyordum.

Uyandığımı gören Barış konuştu.

"Iyi misin?"

"Karnım"

Yalan söylemiyordum, karnımda dayanılmaz bir ağrı ve acı vardı.

"Bekle ben hemşireye sorayım."

"Gitme"

"Ne?"

"Gitme,tek bırakma beni"

"Arda var geleceğim hemen, söz"

Kafamı salladığımda ilerledi. Hayatımda ilk defa söylemiştim bu kelimeyi.

Ailem beni bırakırken değil aramızda kan bağı bile olmayan birisi için kullanmıştım bu kelimeyi.

Olduğum durumdan mı bilmek sizin her şeyi daha ince ve çok düşünüyordum.

"Özür dilerim"

Yanımda ağlayan Arda dikkatimi çekmişti bu sefer. Hıçkırıkları içinde konuşmuştu.

"Ağlama lütfen, senin suçun yok ki Ardam"

"Ben...seni yalnız bırakmamalıydım"

Söylediği şeyler acıtmıştı. İlklerimi burada yaşıyordum sanırım.