Poznają się na kolacji w restauracji, chociaż obaj zaproszeni są na inne uroczystości. Od razu wpadają sobie w oko. Jednak jest jeden problem - ona ma chłopaka, on dziewczynę. Jednak nie przeszkadza im to i dochodzi między nimi do zbliżenia na parki...
Obudziłam się w środku nocy, cała zlana potem. Miałam koszmar, ale na szczęście, nic z niego nie pamiętam. Spojrzałam na telefon, dochodziła 3:30. Wstałam, wyjęłam z szafy czarny stanik sportowy i czarne legginsy i poszłam pod prysznic. Starałam się być cicho, żeby nie obudzić Jacka. Włosy związałam w wysokiego,ciasnego kucyka. Delikatnie się wymalowałam, wzięłam telefon i zeszłam do kuchni. Z lodówki wyjęłam butelkę z wodą, a na blacie zostawiłam kartkę, na której napisałam : ,,Poszłam biegać. Nie wiem kiedy wrócę, nie martwcie się o mnie. Annabelle xx ''. Udałam się na korytarz, z szafki wygrzebałam czarne adidasy i wyszłam na dwór.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Założyłam słuchawki, włączyłam muzykę i pobiegłam w stronę parku. Uwielbiałam ćwiczyć, a w szczególności biegać, relaksowałam się wtedy bardziej niż podczas jakiegoś świetnego, kilkugodzinnego masażu. Liczyłam się tylko ja. W oddali dostrzegłam park, jednak w ostatniej chwili zdecydowałam się pobiec wzdłuż rzeki Hudson. Na oko ta trasa liczyła ok 15 km, czyli 30 km w dwie strony, a ja miałam tylko pół litra wody i żadnej kasy przy sobie. Dam radę, najwyżej zadzwonię do kogoś, żeby po mnie przyjechał.
Słońce powoli wschodziło, ptaki zaczynały ćwierkać, a Manhattan zaczynał budzić się do życia. Po niecałych 90 minutach byłam na miejscu. Usiadłam na ławkę i wpadłam na pomysł, aby wykąpać się w rzece. Była 5:25, żadnych ludzi w okolicy, więc ściągnęłam buty i legginsy i przykryłam nimi telefon.
Wskoczyłam do wody, która nie była jakaś bardzo gorąca, ale nie narzekałam. Położyłam się na plecach i odpoczywałam, gdy nagle usłyszałam czyiś śmiech obok. Odwróciłam się na brzuch i ujrzałam trzech młodych mężczyzn, którzy również pływali w Hudson. Podpłynęli bliżej i wtedy myślałam, że ja nadal śnię. To był on... To był ten chłopak, z którym wczoraj zdradziłam Jacksona. CHWILA! Co?! Zdradziłam Jacksona? Nie, to niemożliwe. A jednak...
-Hej, ślicznotko - podpłynął do mnie zielonooki loczek.
-Cz-cześć - powiedziałam, upewniwszy się uprzednio, że mówił do mnie. Byłam zmieszana obecnością mulata, który chyba mnie jeszcze nie zauważył. Kurwa, jednak zauważył i właśnie podpłynął.
-Nawet nie wiem jak masz na imię - zaczął bez ogródek i mnie przytulił. Jego znajomi najwyraźniej nie wiedzieli o co chodzi, bo patrzyli się na nas jak na głupców.
-Wybacz, ale ty też się nie przedstawiłeś - odsunął się ode mnie i z poważną miną ujął moją dłoń.
-Zayn, Zayn Malik - uśmiechnął się uwodzicielsko i pocałował mnie w rękę. Otworzyłam usta, aby się przedstawić, lecz wtedy...
-Ręce do góry! - krzyknął mężczyzna. Zauważyłam, że loczek rzucił się do ucieczki. Mundurowi szybko złapali chłopaka, skuli go i wpakowali go do radiowozu. Tak samo zrobili z Zaynem oraz blondynem. Mnie tylko przeszukali i puścili wolno.
Wyszłam z wody, założyłam na siebie legginsy i buty, wzięłam telefon i wróciłam do domu. Kilka minut po 7 byłam w domu. Spotkałam tatę w kuchni, reszta oczywiście jeszcze spała. No, może poza Valerie, naszą gosposią, która zapewne za kilka minut pojawi się w kuchni.
-Cześć tato - powiedziałam, otworzyłam lodówkę i wyjęłam z niej kartonik z mlekiem. Napiłam się trochę.
-Annabelle, nie z kartonu! -upomniała mnie Val, która już się pojawiła na dole.
-Spokojnie, dopiję to do końca.
-Będę pilnować - puściła do mnie oczko. -Przygotuję śniadanie, na co macie ochotę?
-Ja dziękuję, zrobiłem sobie już kanapki - odparł tata.
-Zjadłabym kebaba -rzuciłam.
-O tej godzinie? Jest 7 rano - spojrzał na mnie wymownie tata.
-Okej, okej. To może jajecznica? -zwróciłam się do Valerie.
-Już się robi - odparła i zaczęła krzątać się po kuchni.
Zjadłam śniadanie i wyszłam na taras. Od rana pięknie grzało słońce, więc rozłożyłam leżak i położyłam się na nim. Wróciła myślami do wydarzeń sprzed zaledwie dwóch godzin. Po chwili obok mnie pojawił się Jackson.
-Cześć skarbie - pocałował mnie w policzek, tym samym wyrywając mnie z rozmyśleń.
-A, to ty. Hej, hej - słabo się uśmiechnęłam.
-Kogo się spodziewałaś?
-Nie, tylko myślałam, że jeszcze śpisz.
-Coś się stało? Masz jakiś dziwny głos - w skupieniu mi się przyglądał.
-Co? Nie, wydaje ci się. Chyba pójdę się zdrzemnąć - wstałam i nie dając Jackowi czasu na reakcję, pomaszerowałam do mojego pokoju. Jednak, nie zasnęłam, bo cały czas myślałam o Zacku. Bo nazywał się Zack Martin, prawda?
![Szpilki od Louboutina [Zayn Malik ff]](https://img.wattpad.com/cover/43550516-64-k679735.jpg)