Not So Ordinary Fairytale

Chapter FOUR

SO here na! Mabait ako eh! Pero seriously, vote and comment naman kayo oh!

:((

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

“Hay! I’m so freakin tired!” habang pinupunasan ang pawis sa nook o gamit ang panyo. Andito ako sa gitna ng Village. May fountain eh, may naka-ukit na a pangalan ‘Heart’s Royalty’ at made of gold pa.

I frowned “Saan kaya ako titira? Sa hotel? Sa --------Aray!” may bumangga kasi dambuhala sa akin eh.

“Oh, my Gosh! I’m sorry, Miss” sabi ng estrangherong bumangga sa akin------- tiningnan ko siya at Oh My Gulay! Ang gwapo! Shaks! “I’m so sor---- princ-----” tinakpadn ko kaagad ang bibig niya bago pa niya maisigaw ang bad word.

“Don’t say bad word, okay?” tumango siya kaya binitawan ko na.

“Eh, kamaha-----” tinakpan ko agad ang bunganga nya -_-. Hay! naku hirap makaintindi nito.

“Sabi ko, don’t say badwords.” Tumango ulit siya

“Eh, Princ------” tinakpan ko ulit.

“Hay naku! Kailangan talaga paulit-ulit?” binitawan ko na siya.

“Eh, ano po ang itatawag ko sa inyo?” taong niya.

“Ilang taon ka na ba?” tanong ko at umupo sa bench sa tabi ng fountain.

“19 po.” Umupo siya sa tabi ko. “Pwede po bang umupo?”

“Nagtatanong ka pa eh, nakaupo ka na nga?” sagot ko. “And call me Mina.”

Napakamot na lang siya sa batok.

“Ano ba ang ginagawa nyo dito? Sa isang prinsesang katulad mo ay hindi karapat-dapat pumunta dito...Wooh! lalim nun ah! Walang English.” He said and smile.

I chuckled “Kaloka... ahm.. ano... gusto kong maranasan ang buhay niyo. Magtanim ng mga halaman at maglinis, magluto, ganun.” Sabi ko at tumingin sa kanya.

Nanlaki ang mga mata nya sa sinabi ko.sino ba namang prinsesa ang gagawa nun.

“Ikaw?! Gagawa nun?!” sigaw niya.

“Hoy! Kung makasigaw wagas! Hinaan mo ang boses mo.” Sita ko. Napatingin na kasi ang mga tao sa amin. Tinakip ko kaagad ang hood ng jacket-dress ko baka makilala nila ako.

“May tutuluyan ka ba dito, Mina?” tanong niya habang sinisilip ang mukha ko. Shems, wag masyadong malapit baka mahalikan kita. Sinita ko agad ang malanding side ko.

“W-wala eh.” Ngumiti ako ng alanganin.

“Oh, kung papayag ka. Sa akin ka na lang tumira.” Tumingin ako sa kanya. “Oy, hindi ah! Promise, wala akong gagawing masama.” At itinaas pa nya ang kanang kamay. Tumango na lang ako. “kung papayag ka, mahirap kasi ang buhay ko eh. Ako lang mag-isa.” sabi nya habang nakayuko.

“Okay lang no! di naman ako mapili.” I said and smile.

“Okay, so, tayo na?” tumango ako at tinilungan niya ako sa pagdadala ng gamit ko at hinawakan ang kamay ko.

Shems! Tsansing na ‘to! Palihim akong ngumiti habang naglalakad kami papunta sa bahay niya.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

So, dito lang muna.

Vote and Comment please!