Not So Ordinary Fairytale

Chapter 37

Nasa ibang lugar na siguro ako.

But, no. Nandito pa ako sa kinatatayuan ko. Nandito pa rin ako sa kwarto. Tiningnan ko ang paligid ko. I saw my wife, our son and our family safe. Pero pa'no?
Tumingin ako sa harapan ko at laking gulat ko when I saw Louie.
Holding a mirror?

Di kaya...

"Louie?" Napapitlag sya at lumingon sa amin.
"What did you do?" I asked.
"Nireflect ko yung spell at kay mommy napunta." he said weakly at pinakita sa amin ang salamin. There it is.
The lifeless Louise na tanda sa mukha nya ang galit.
"Bakit mo yun ginawa?"
Lito kong tanong.
"Para matigil na ang kahibangan ng ina ko." he sighed and looked at Mina's parents. "My queen, My king, I'm so sorry sa ginawa ng ina ko." he said and he bowed down. "Handa po akong umalis sa lugar na 'to."
"No need, Louie." the king said.
"P-po?"
"Nagpaimbestiga ako and the investigator found out that you are Luke's son, ang nasira kong kapatid." He smile weakly.
"What do you mean, sire?"
"I'm your uncle and she is your aunt. Mina is your cousin."
"P-po?" nanlaking matang tanong nya.
Parang di lang sya. Lahat kami. Sya? Pinsan ni Mina? O.O
"Pursigido talaga kayong ipakasal ni Louise kaya nagawa niya iyon and thank goodness on the stubborness of my daughter. Naglayas siya ang met Heinz then have a family. 'Cause it takes lot of time to have an investigation." he smile.
"You are welcome here, Louie." The king said and spread his arms. Inviting Louie to hug him.
Di na sumagot si Louie at patakbong niyakap ang hari at umiyak.
I sighed and smile.

Please lang wala ng eepal.

I looked at Einz na nanonood sa amin. Seryosong-seryoso pa talaga at nakacross-arms. I chuckled at kinarga sya.
"Seryosong-seryoso ang anak ko ah?" I said at kinikiliti sya.
"Waaaah! D-daddy stop!" he laughed.
"You're tickling me." he chuckled.
Itinigil ko na ang pagkikiliti sa kanya. Baka sisinukin pa yan. Ibinababa ko na sya and looked at Mina na nakatingin sa amin. May marka pang luha sa mga pisngi nya. Lumapit naako sa kanya and wipe her tears.
"Ano ba yung sinabi ko sa'yo? Ayaw na ayaw kitang nakikitang umiiyak." I said. Di na sya sumagot.
She grabbed my neck and kissed me, passionately.
Automatic namang pumalibot ang braso ko sa katawan nya.
Hinalikan ko ang aking asawa na para bang walang bukas. Sa halik na ito ipinadama ko ang pagmamahal sa kaniya at ang takot na mawala siya sa akin. Hindi pa sana kami titigil kung walang tumikhim sa likuran namin. Lumingon kami n ni Mina. Si Louie naman ay tinakpan ang mga mata ni Einz.
"Get a room!" kantyaw sa amin ni Louie habang natatawa.
"Yeah. I think you need it." Dad said with an amusement on his voice.
"Sure!" napangiti ako at hinila na si Mina palabas ng kwarto habang natatawa lang si Mina at napailing.
"Guys! I want granddaughters!"
"Me too!" sigaw ng mga mommy namin, "Hey! We want grandsons!"
"Grandsons!" Inemphasize pa talaga nila ang letrang s.
"Opo!"
Sigaw ko at isinirado na namin ang pintuan.
"Let's go, Princess Almina?"
I said and bow down then lend my hand for her.
"My pleasure, Prince Heinz." he chuckled. She bowed down then accept my invitation.
Patakbo kaming pumunta sa kwarto.
There…
We made love until the sun rose again.
Wild and free, that's what we do.

WAKAS

GUSTO NIYO NG EPILOGO?