Not So Ordinary Fairytale

Chapter FIVE

I told yah!

Masipag akong MAg-UD pag may votes and comments kaya vote and comment na kayo ^_^.

So here na. ---------------------------------> yung house na tinitirhan ni Heinz oh! ^_^

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Dalawang oras na kaming naglalakad at gabi na pero hindi pa kami nakarating sa bahay ni ------ sino nga ‘to hindi ko pa alam kong ano ang pangalan niya.

“Ahm... ano pala ang pangalan mo?” habang tiningala siya. Mataas eh habang baba lang ako. -__-

Nakahawak kamay pa rin kami habang binabagtas ang daan papunta sa bahay niya. Bitbit pa rin niya ang maleta ko, dala ko kasi ang suitcase ko.

“Heinz Neil.” He said and smile. “Wag kayong mag-alala malapit na tayo.” Sabi niya at hinigpitan ang paghawak sa kamay ko.

“Okay.” Sabi ko at tumingin sa daan namin.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

30 minutes later, may nakita akong bahay at may narinig akong tahol ng mga aso.

“Ba’t may ilaw ang bahay mo? Sino ang kasama mo dyan? May asawa ka na ba? O kapatid?” mga tanong ko.

“T-teka... Dahan-dahan lang. Ano kasi, pag-sumapit na ang gabi, automatic na mag-on ang mga ilaw. Invent ko yun!” proud niya na sabi habang ngumingiti. Napangiti din ako. Ngayon ko lang nalaman na meron palang katulad niya dito sa Pauper Village.

“So, nag-iisa ka lang dito?”

“Yup!”

“Hindi ka ba natatakot?” tanong ko “Para kasing nakakatakot tumirang mag-isa eh.”

Tumawa lang siya ng mahina. “Sanay na ako.” Sabi niya at nang makarating na kami sa pintuan. He caress the dogs’ head at binuksan na niya ang pintuan at pumasok na kami.

“Halika, upo ka muna dyan. Ihahanda ko muna ang kwartong tutuluyan mo.” Sabi niya at tumalikod na.

“T-teka...” tawag ko sa kanya. Tumigil siya at humarap sa akin. “Pwede bang... tratuhin mo ako na parang hindi prinsesa?” pakiusap ko at tinignan ko siya sa mga mata.

“K-kung yan ang gusto mo.” sabi niya.

“Thanks.” Ngumiti ako at ngumiti rin siya sa akin. Tumalikod na siya at  umakyat. Pumasok siya sa isang pintuan na gawa sa kahoy na may naka-ukit na kakaibang disenyo. “Ngayon ko lang yan nakita ah.” Sabi ko. Katabi ng pintuan ay isang ding kwarto na gawa sa kahoy ang pintuan na may kakaibang disenyo, hindi  katulad ng disenyo sa isang pintuan.

Tumayo ako at nag-ikot-ikot sa bahay niya.

Maliit lang ang bahay niya pero maganda, warm and cozy. two storey house. Looks like an old house but unique.  

Pumunta ako ng kusina, nakita ko agad ang modern na oven, dishwasher, at iba pa. modern lahat. Lumapit ako sa refrigerator at binuksan to. Malaki siya, kung i-open mo ‘to ay parang pintuan  lang ng kwarto namin sa palasyo (AN: Basta yun na yun). Maraming pagkain. Hmm. Maraming stock ng pagkain dito.

“Almina? Mina? nasa--- oh, andyan ka lang pala.” Tinig ni Heinz na nakatayo sa Kitchen frame.

“Ang ganda ng bahay mo.” Sabi ko habang nililibot ang paningin sa bahay niya.

“Thanks. Ginawa ko ‘to.”

“Really? Ikaw lang?” tanong ko habang tinitignan siya.

“Yes, matagal ‘tong natapos dahil ako lang mag-isa. Pagkatapos ko ;tong buuin bumili na ako ng mga gamit. Kaya heto, tapos na.” sabi niya.

“Wow!”

Ngumiti lang siya. “Halika ka na.” sabi niya. Kinuha namin ang mga dala kong gamit at ipinasok sa isang kwarto. “Dito ka matutulog, okay lang ba?” he ask at tumango ako. Inilagay niya ang mga gamit ko sa tabi ng king-size bed. “Kung may kailangan ka, just call me. Andyan lang ako sa kabila. ” he said and smile.

“Thanks” I said at lumabas na siya.

Nillibot ko ang paningin ko. Light blue ang kulay ng room at wood ang floor. May rug din na heart-shape at ang kulay sa pillows ay white and red same with the blanket.

Umupo ako sa kama at humiga.

“Hay! simula pa lang ‘to!”

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Oh, yan na.!

Vote and Comment

Become a FAN