Taking The Spotlight(Revenge)

Chapter 20

I couldn't help but stare at him. He noticed, smiled slightly, and I hastily looked away, feeling my cheeks heat up.

"Is something wrong?" He asked gently.

"No, nothing" i whispered " you're just...standing very close" naramdaman niya ang aking kahihinatnan, kaya inalis niya ang pagkahawak sa akin at lumayo.

Tumayo ako at sinuot ang sapatos. Sa pagsuot ko nito ay nawalan ako ng balanse, he then quickly
caught me around my waist.

"Carefull, cariño" umayos ako ng tayo ulit at habang sinuot ko ang sapatos ay naka hawak padin siya sa akin para hindi na ako matumba ulit.

"Do you wanna head back?" Tanong nito.

"You? If you want we can head back now" umiling siya.

"Let's go somewhere" he held my hand.

"H-huh? Where?" Hinawakan niya ang kamay ko ng bigla kaming pumasok sa may mga puno.

I think it's a forest. Kahit walang daan ay parang kabisado niya ang lahat ng nilalakaran namin.

Kinakabahan na ako kasi pano kung maligaw kami? Hindi naman siguro diba? Ang laki ng tiwala ko sa lalake'ng ito, ewan ko kung bakit.

Medyo may araw na kaya ang ganda tignan sa itaas ng mga puno.

Namangha ako ng nakarating kami sa isang falls. Ang ganda dito...ang linis ng tubig at sobrang ganda ng paligid.

"We're almost there," he said, guiding me to the top of the waterfalls. As I gazed out, my shoulders relaxed. He sat down, removed his shirt and spread it on the ground.

Tinapik niya ito gesturing me to sit down.

Hinubad niya ang kanyang shirt para maka upo ako at hindi madudumihan?

Tinanggal ko ito at umupo sa gilid niya.

The sunrise is breathtaking. I never thought I'd witness such beauty in my lifetime, having resigned myself to a life bound by limitations. Kala ko kasi't habang buhay na akong makukulong having no freedom.

Hindi naman sa naglilikramo ako dahil syempre kasal na ako naka tali na sa isang tao. Pero kasi i tried to convince gale na kahit, mag hiking or other activities tuwing bakasyon namin ay tinatanggihan niya.

Hindi niya ako pinapayagang lumabas minsan, kapag lalabas man ako ay ilang minuto lang tatawag agad siya tinatanong kong saan na ako.

Binibigyan niya ako ng time limit at sa oras na tapus na ang binigay niyang oras sa akin ay kailangan umuwi agad agad.

Iniisip ko na ganyan ba talaga pag may asawa kana? Kung alam ko sana noon ay tinanggihan ko na si dad pero hindi ko din naman yun magagawa, dahil minsan lang naman maki-usap si dad sa akin.

Its been...i don't know since i talk to daddy.

Miss kona siya...si daddy i mean.

"Are you here often?" I asked, eyes fixed on the sunrise.

Kita ko sa gilid ang pagbaling niya sa akin. The wind blows on our hair kaya ito sumasayaw sa hangin.

"I come back to Spain sometimes," he said, so i faced him. "Why? Where are you off to?"

Habang magulo ang buhok niya at natatakpan kaunti ang kanyang mata ay sobrang gwapo ng taong ito.

I always admire God's creation.

(From:author

"Iniisip ko din minsan kung anong posisyon ang ginamit- ay hehe jwk lang😙" sunday pa naman ngayun🥲)