Goodbye

Part IV

3rd Person

Natapos ang maghapon pero lutang parin si Alley hanggang pag-uwi. Halos di na nya napansin na tinatawagan sya ni Sean. Ang akala ni Sean ay galit ito sa kanya dahil sa nangyari.
Pagdating ni Alley sa bahay nila ay bumungad ang Manang Yra nito na may malapad na ngiti ^__________^

"Manang ang saya nyo po ata?"

"Oo naman anak, may bisita ka at alam ko na matutuwa ka"

"Talaga Manang, sino daw po?"

Pagpasok nila halos maiyak na si Alley ng makita ang papa at mama nya Kasi ay di ito malimit umuwi sa bahay nila.

"Baby namiss mo ba kami?" -Papa

"Mama, papa sob* namiss ko kayo sob* kamusta po? sob* sob*

"Aww baby, we miss you too. Okay lang kami. And for 2 Days lang kami dito. And may kasama kami, anak sya ng kaibigan ng papa mo. Dito muna sya ha."

"Okay Ma, sabay hug sa mga magulang nya. Sino po ba ito? Babae?"

"A-ah anak lalaki eh. Hijo meet my daughter Kzyeinne Alley Real"

"Hi Zyeinne ^_^ I'm Kurt Andrew Oz Ignacio"

"Ah hello :) "

Nagshake hands sila. Dug.dug.dug. Napabitaw sya bigla dahil katulad ng tibok ng puso nya kay Sean pareho.

"Oh ayan anak, dito muna sya titira habang inaayos pa yunv bahay nila dito, at sa school mo sya papasok, oh magbihis ka at kakain na tayo nagluto ako ng fave foods mo"

"Aye aye captain"

Umakyat na si Alley sa kwarto nya. Nagulat sya ng katulad ng tawag ni Sean ang tawag ni Andrew sa kanya at pati ang pagwawala ng puso nya.

Di ito maaari, di naman ako may gusto kay Andrew, baka gawa lang sa pagtakbo kaya ganito puso ko.

Andrew POV

Matagal na ng simula ng makita ko si Kzyeinne, bata pa lang kami binabantayan ko na sya. Oo tama kayo nag-aral ako dito sa Pilipinas at nakilala ko sya sa Canada nung bumisita sila ng mama nya sa bahay namin.

Flashback***

"Bata! Bata! Anong ginagawa mo?"

"Ah ito, naglalaro ako ng robot ko at kotse- kotsehan, gusto mo maglaro?"

"Eeeeeeh, barbie lang nilalaro ko eh di ako marunong nyan at saka for boys only lang yan"

"Ay oo nga tara paalam tayo kay tita at papa na maglalaro sa park, gusto mo ba yun?"

"Tara! Yehey! Wala ako kasing friends eh."

"Ako pwede ako nga pala si Oz Ignacio, ikaw?"

"Kzyeinne Real, di ba pangwizard name mo Oz?"

"Hahaha oo nga noh. Basta tara na!"

"Ma, pwede ba kami maglaro ni Oz sa park nila, I want to play here. Can I? pout**

"Yea tita I will protect her. I will never leave her, please? "

"Okay. Just take care of yourself okay?"

"Okay mama. I love you".

At park*

"Oz, do you believe in fairytale?"
"I don't know, is it like a prince always their for their princess to save and make it happy all the time?"
"Yes, when I grow up, i will find my prince, and I will marry him when right time come"

"Can I be your prince? When we grow up I can marry you and I will make you happy."

"Really? Oz pinky promise?"
"Pinky promise"

End of flashback***

We are only 4yrs old back then. Before they leave in Philippines. Dun siya nag-aral. Nung nag- elem nagpasya ako na sumama kay Dad sa Phil. Pero nakita ko si Kzyeinne na may mga kaibigan na at may mahal na.

Flashback***

"Dad, titingnan ko lang si Kzyeinne sa school nila"

"Okay son, pero babalik agad okay? I know na matagal mo na sya sinisilip sa malayo Haha. You are a kid pa, son. Saka uuwi na tayo sa Canada uli bukas"

"Okay Dad"

Pumunta kami sa school nya. I hide in the bushes para di nya ako makita. Pero may narinig ako na nakapagsakit sa akin

"Ash alam mo ba may crush ako at sya ang gusto ko maging prince ko"

"Alley sino? Kyaaaa Si Renz ba yung kaklase natin?"

"Ssssh wag ka maingay ha. Hihi si Sean ang gusto ko"

Halos manlambot ako. Di na ako ang gusto nya. Iba na mahal nya. Umuwi kami ni Dad sa Canada, na malungkot.

End of Flashback**

Di na nya ako natatandaan.

Pero

Mahal pa rin kita, hihintayin kita my princess, I will marry you and make you happy Kzyeinne Alley Real