Gece yatmak istiyordum biraz düşündükten sonra annemin uyku haplarını alarak yaklaşık 6 - 7 tane içtim. Bekledim ama sonuç yoktu sonra midem bulanmaya başladı ve kustum. Ertesi gün annem beni hastaneye götürdü kan almak için sıra bana geldi ve kadın nerdeyse bütün koluma iğneyi batırdı ayrıca normale göre canım acımıyordu hatta hiç acımıyordu. Sonra başka bir hemşire geldi ve diğer koluma iğneyi sapladı azda olsa kan geldi. Bir kaç saat sonra sonuçların çıkacağını söylediler bizde bekleyip zaman öldürmek yerine yarın geleceğimizi söyledik. Eve geldiğimde 2 mesaj geldiğini gördüm ikiside gizli numaraydı mesaja bakmak istemiyordum ama merakıma yenik düştüm. Görünce sanki kalbime bir bıçak saplanmış gibi oldu. Bu kaçırılarak öldürüldüğü söylenilen babamdı. Bu adam onu nasıl tanıyordu nerden biliyordu. O kadar sinirlenmiştimki çalışma masamın üstüne elimle çok sert bir şekilde vurdum. Çok acıycanı düşündüm ama bilmediğim bir nedenden kapının kenarındaki sandalye yere düşmüş ve duvardaki saat düşmüş camı kırılmıştı korkmuş ve ağzım açık bir şekilde odamı seyrediyorum. Deprem filanmı olmuştu? Hayır bu deprem değildi sinirim bozulmuştu pencereyi açıp rahatça nefes almaya çalıştım. Gözüme gelen güneşin tenimi parlatığını gördüm bu değişikti acaba sürdüğüm kremden falanmıydı? Sonra kapı çaldı birden irkildim
- Alice
- Efendim anne
- Seninle konuşabilirmiyiz?
- Tabiki
-Kapının kilidini aç o halde
Kalkıp kilidi açtım annem burda ne oldu gibisinden bir bakış attı bende ne diyeceğimi bilemedim. Sağ gözünden bir yaş süzüldü ve
- Alice
- Ne oldu anne neden ağlıyorsun?
-Baban...
- Ne olmuş?
- Baban yaşıyormuş Alice.
- ...
Babam yaşıyormuymuş nerden öğrenmişti bunu annem.
Babamı merak ediyordum aslında hatırlıyorum da küçükken bana acırlardı.
Bana sadece Emily teyzenin kızı Teddy acıyarak bakmıyordu ama artık o yok kazadan sonra Emily teyze uzun süre bu olayı unutmamıştı, unutamamıştı.
Teddy bir gün arkadaşımla sinemaya gidiyorum diyerek çıkmış ve bir daha dönmemiş hala kayıp 6 sene geçti üzerinden herkes alıştı buna artık.
Sonra elimi masama vurduğumda nasıl eşyaların yere düşebildiğini düşündüm internetten baktığımda saçma sapan şeyler çıktı yok özel güçmüş yok vampirmiş falan filan. Birsürü zırvalık işte küçük çocukların beynini yıkıyorlar böyle. Güzel sıcak bir duş aldım ve uyuyamadığım için televizyonun karşısına geçtim klasik saçma filmler vardı. Telefonu alıp müzik dinlemeye başladım sonra telefon çaldı yine bir gizli numaraydı açtım ve yarın seni okulun bodrum katında bekliyorum dedi gitsemmi bilemedim sonra gitmeye karar verdim. Çantama iki biber gazı aldım. İlk başta hastaneye gittik ve benin kanımı bulamamışlar yani yok olmuş o yüzden sonuçlar çıkmadı. Anneme okulda işim olduğunu söyledim ve okula gittin bodrum kat çok sessizdi merdivenin orda bekledim. Bi adam geldi siyah giyinmişti yüzü tam olarak gözükmüyordu ve sıkıca bileklerimi tutup haraket etmememi sağlıyordu beni kaçırmaya çalıştığını anladım ve beni bir sandalyeye oturttu ellerimi bir halatla bağladı. Çözmeye çalıştım ama çırpınmam hoşuna gitmişti kahkaha attı ve istersen beyninle çözebilirsin dedi şaşırmıştım sanırım benimle dalga geçiyordu ama tek şansım buydu odaklandıktan sonra ip kendi kendine çürüdü ilk defa böyle bir duygu yaşıyordum. Beni neden kaçırdığını sordum kaçırmadığını ve bunu birinin istediğini söyledi birşey anlamamış ayağa kalkıp adamın üstüne yürüdüm ve ağzından laf almaya çalıştım ve tekrar anlamadığım şekilde ayağa kalktığım sandalye adamın kafasına hızlı bir şekilde çarpmıştı adam bayıldı bunu fırsat bilip kaçmıştım. Benim çizgi filmlerdeki gibi güçlerimmi vardı? araştırdım ve bütün değişikliklere değişiklikten Kastım birşey yememek, içmemek, güneşte cildimin parlaması, canımın acımaması ve kansızlık bunlar bir vampir olduğumun kanıtıydı ama bunun için ailemin vampir olması lazımdı. Doğru ya evlatlık almış olabilirler beni annemin yanına gittim ve ;
- Anne birşey soracağım sana - sor bakalım
- Ben evlatlıkmıyım?
-Nerden çıktı bu tabiki değilsin
- Nerden bileceğim doğru söyleyip söylemediğini?
Annem anne karnındaki fotoğraflarımı ve doğduktan 2 gün sonraki fotoğrafı gösterdi bunları ilk defa görüyordum. Daha sonra odama çıktım ve düşünmeye devam ettim annem vampir değildi belki de vampir diye birşey yoktu kendimi kandırıyorum. Sonraki gün okula giderken bana doğru gözlüklü babama benzeyen ama saçı daha açık renkli bir beni dürtü ve peşimden gel dedi sesi babamın sesiydi evet eminim bu oydu. Peşinden gittim beni bir kulübe gibi bir yere getirdi gözlüğünü çıkardı artık tamamen emindim bu babamdı.
- Baba?
- ...
Sımsıkı sarıldım güneş içeri girdiğinde parıl parıl parladığını farkettim sanırım vampir denilen birşey vardı. Bana bakarak
- Sana birşey söylemeliyim Alice
-?
- Sen senin yaşındakilerden farklısın
Sanırım bu doğruydu ben bir kan emici olmak istemiyordum
- Ne gibi?
- Sen bir vampirsin
İstemsizce gülmüştüm hayatımın böylece filme dönmesi gerçekten değişik.
- Bunu anlamıştım
- Nasıl?
- Araştırdım başta inanmamıştım Yani kanmı içeceğim?
-Yaşamak için evet kızım
İlk defa bana kızım demişti annem dışında biri bana.
Yeni bir hayatımın olacağını biliyordum.
