22.bölüm

253 16 5
                                    

Arkadaşlar şu an hemen yıldıza dokunun okumuşken unutmadan yorum da yaparsanız ben mutlu olanzi

Sabah kafamda sesle uyandım

" Ne var amina koyayım ya " dedim iyice yastığa sarılırken bunu dedikten sessizlik oldu ardından tükürüklu birkaç kahkaha gözümü hızla açtığımda karşımda Asaf ve güney vardı

" kız sen ne kufurbazsin böyle " dedi Güney abim gülerek

" Ne oldu kargalar bokunu yememiş beni çağırıyorsunuz"

" ikiz pikniğe gideceğiz herkes hazır seni bekliyoruz ama " dedi Asaf hay aq bi de piknik çıktı

" tamam çıkın elimi yüzümü yıkayıp Hazırlanıp aşağı ineceğim " dedim onlar da çıktılar bi şekilde yataktan kalkıp banyoya gittim işlerimi halletttikten sonra üzerimi giyindim pikniğe bende eşofman sweatle gidilir mis gibi kombin

" tamam çıkın elimi yüzümü yıkayıp Hazırlanıp aşağı ineceğim " dedim onlar da çıktılar bi şekilde yataktan kalkıp banyoya gittim işlerimi halletttikten sonra üzerimi giyindim pikniğe bende eşofman sweatle gidilir mis gibi kombin

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Oyun oynarsak hırkamı çıkarırdım böyle daha iyi olurdu

Aşağı indiğimde gerçekten beni bekliyorlard hızlıca arabalara binip piknik yerine gitmeye başladık

(Ben amcaların nerede yaşadıklarını yazdım mi bilmiyorum ama bunların hepsi istanbul da artık böyle düşünebilirsiniz)

Piknik yerine geldiğimiz de kuzenler amcalar ve yengelerim de geldiğini gördüm hızlıca oturma yerlerini hazırlayıp klasik bi piknik kahvaltısı yaptık şu an çimlerin üzerine oturmuş konuşuyorduk

" eee anlat Ayla bundan önce nasıl hayatın vardı hiç konuşamadık " dedi selim ben biraz gerilemiştim unutmaya çalışmaya çalışsam da hayatımın 17 yılında bunların çok hızlı gideceğini düşünmüyordum zaten

" klasik hayat işte farklı bi şey yok " dedim gecistirerek o sırada kerem konuştu

" ha bu arada Ayla başına kötü olay gelmiş kacirilmissin geçmiş olsun bi şey oldu mu " diye sordu ve ben sanki o ana ışınlanmış gibi hissettim

Yine aynı dokunuşlar
Yine aynı bagirislar
Yine aynı yüz
Yine olmuş bi beden

Zihnimde bunlar canlanirken ağladığımı farkettim hızla gözyaşlarımı silmeye çalışsam da görmüşlerdi

" Ne oldu niye ağlıyorsun bebek gibi " dedi hasret hışımla yerimden kalkıp hasretin kolundan tuttuğum gibi ayağı kaldırdım ve bağırmaya başladım

" gördüğün ilk günden beri bana ayrı bi kinin var başıma ne gelmiş bilmeden yorum yapma hakkın yok kendi kendine hak oluşturma bu seni ilk ve son uyarisim" dedim abartmistim ama zaten kolay bi şeyden gecmemistim ve ilk geldiğim günden beri böyle bi itici konuşmaları igneleme yapıyordu bana

" ikizim hadi gidelim biraz ağaçların oraya doğru yürüyelim olur mu " dedi Asaf onaylayip yürümeye başladım aynı zaman da da ağlıyordum unuttum sanmıştım ama unutmamisim geçti sanmıştım geçmemiş"

" tamam aylam bana bak bi " dedi Asaf yüzümü ona doğru çevirince gözyaşlarımı silip gozlerimden öptü

" Ayla senin bi suçun yok tamam mı biz sana inanıyoruz seni seviyoruz hasrete takma o elayla yakındı o gidince sana patladı " dedi bende hızla kollarımı asafin boynuna doladim

" Asaf iyi ki varsın iyi ki varsınız ben unuttum sanmıştım ama unutmamisim Asaf hasret sorunca Yine önüme film şeridi gibi geldi geçmiş sanmıştım geçmemiş aklıma gelince çıldırıyorum Asaf benim gücüm yetmedi engelleyemedim benim yüzümden oldu koruyamadım kendimi " dedim daha fazla ağlayarak artık yere çökmüştük hala asafla sarılıyordum o da arkadan saçlarımı oksuyordu

" asla öyle düşünme sen elinden geleni yapmışsın aylam sen suçlu değilsin ki senin hatan yok biz buna inanıyoruz sen de buna inan tamam mı hadi kalk da bi yüzünü göreyim özledim 2 saniyede " dedi beni güldürmek için bende hafif gülerek Asaf bu defa yanaklarımı öptü elimden tuttu ve çeşmeye geldik

Çeşmede Asaf yüzümü yıkadı aynı şekilde ellerimi de yıkadı saçlarımı da ellerini hafif nemlendirerek düzeltti Yine elimden tuttu annemlerin olduğu yere doğru gittik geldiğimiz de babam amcalarimla konuşuyordu abilerim ise kuzenlerle konuşuyordu geldiğimi görünce hemen yanıma geldiler cenk abim hemen bana sarıldı ve konuştu

" hiç bi şey anlatmadık küçüğüm sen istemedikçe de bi şey söylemeyiz senin bi suçun yok bebeğim bunu biliyorsun demi " dedi bende kafamı salladım konuşmaya halim yoktu diğer abilerim de gelip hemen hemen aynı şeyleri söyleyip sarıldılar babam da yanıma gelip başımdan öptü

" Hasan Ahmet hadi Bi maça var mısınız " diye sordu babam amcalarım dünden razi hemen ayaklandılar Takımlar şöyleydi

Babam cenk abim Güney abim Asaf  kerem
Hasan amcam Ahmet amcam Kerim kuzey abim selim abi

Efe abimin ayağı ağrıdığı için hakem olmuştu

Maç şu an sanki milli maç gibi ilerliyorlar milli maçta olsalar böyle hırslı oynarlardi sürekli bi kaos oluşuyordu Efe abim artık düdüğü çalmaktan yorulup bana düdüğü verdi ve sen arada çal sürekli bi şeyler çıkarıyorlar dedi sonuç babamlar kazanmıştı ama haklı bi şekilde mi meçhul sürekli birbirlerini itip duruyolardi

" Hadi mangalı da yakalım da yiyelim maç yordu tanı üstüne kazandığımız için " dedi babam amcalarima inat

" sanki hakkınla kazandın lan sürekli bi itme peşindeydin bi ara kerimi yerde sürüklediğini gördüm " dedi Hasan amcam evet öyle bi şey de olmuştu kerimin saçları biraz uzundu önüne gelmesin diye tokayla tutturmustu babam da tokaya parmağının dolandığıni iddia etmişti o arada Kerim bayağı hırpalanmışdi

Amcamın böyle demesiyle Kerim hariç herkes kahkahalara boğuldu onlar mangalla uğraşırken ben de kenarda çimleri kopartıp onlarla uğraşıyorum bu sırada yanıma biri oturdu baktığımda aslı olduğunu gördüm

" anlatmak zorunda değilsin tabi ben de çok iyi şeyler yaşamadığının farkındayım seni anlamaya çalışıyorum hasret adına ben özür dilerim senden kusura bakma biraz şımarık biri ben de katlanamıyorum yaptığın şeyi hakketti " dedi bi elini omzuma koyup sıktı destek verircesine

" Evet iyi şeyler yaşamadım dediğin gibi şu an anlatamam sana maalesef babamlarla bile daha yeni yeni paylaşıyorum benim için kolay şeyler değil hasret yerine özür dilemeye gerek yok beni anlamaya çalıştığın için teşekkürler " dedim aslıya tebessüm ederek o sırada annemler çağırdı

yanlarına gittik sofra için salata yapmamız gerekmiş aslıyla beraber hem konuşuyorduk hem de salata malzemelerini doğuyorduk aslı iyi bi kızdı kardeşinin aksine kafaydı yani sohbeti sariyordu salatayı bitirip sofraya goturdugumuz de etler de pişmişti sofraya biz de geçip yemeğe başladık

Hafif bi sarsirtiyla yerimden kaldırılınca ufak bi çığlık attım

" sshht abicim benim uyuya kalmışsın eve gidiyoruz hadi yat sen " dedi Kaan abim ben de abime iyice sokulup uyumaya devam ettim

Yatağıma konuldugumun farkına varınca rahatsizca kipirdadim uyandığımda boğazımın kurudugunu fark edip üzerimi değiştirdikten sonra aşağı doğru inerken babaların konuşmasını duydum

" baba görev çıktı gitmek zorundayım Ayla tam bana alışmışken gitmek istemiyorum ama gitmem gerek " dedi cenk abim

................... 

Oylarınızı esirgemeyin lütfen aynı şekilde yorum yapmayı da unutmayın

Bolum biraz kısa oldu yazım hataları var düzeltmeden atıyorum

Ayla Mila ( gerçek ailem )Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin