July 25 na ngayon. Monthsary namin ni Jeff. Dapat ay may pasok ako ngayon pero nagpalit ako ng day-off ko ngayong lingo para lang makasama ko siya. Napag-usapan naming magkikita na lamang sa bahay nila. Siya daw ang magluluto kaya ang ginawa ko na lang ay nagdala ako ng mga DVD para naman may mapanood kami.
Ako: Hey, mga what time mo ako gusto pumunta sa bahay niyo?
Jeff: May meeting kami ng groupmates ko Bryan. Text kita later kung mga what time ako makakauwi ng bahay.
Ako: Ok sige, andito lang naman ako sa bahay eh.
Jeff: Wala ka bang pasok ngayon?
Ako: Wala. Nagpalipat ako ng day-off ko.
Jeff: Oh ok. Sige. I'll just text you later. Magmimeet na kasi kami eh.
Ako: Ok sige. I love you. Happy monthsary!
Jeff: I love you, too. Happy monthsary! See you later.
Makalipas ang isang oras ay nagpasya akong umalis na ng bahay at tumambay muna sa mall malapit sa kanila para kapag nagtext siya na pauwi na siya ay makakapunta na agad ako sa kanila.
Pagdating ko sa mall ay naglibut-libot muna ako. May nakita akong magandang shirt na alam kong bagay kay Jeff. Hindi namin nakasanayan na magbigay ng regalo sa isa's isa tuwing monthsary. Nagreregalo lang kami pag anniversary namin. Pero binili ko pa din yung shirt dahil alam kong bagay talaga sa kanya yun.
Nag-ikot pa ko sa mall ng medyo mapagod ako at umupo muna sa isa sa mga benches doon. Nilabas ko din yung MP3 player ko at nakinig na lang muna ng music habang nagpapahinga.
"Hey Bryan." Nagulat ako ng may taong nakayo sa harapan ko at tinapik ang balikat ko. Nakayukko kasi ako habang nakaupo. Hindi ko siya narinig kaya tiningnan ko kung sino siya.
"Musta ka na Bryan? I haven't heard from you since we graduated," sabi niya.
"Mike? Ikaw ba yan?"
Umupo siya sa tabi ko at hinugot ang ear phones sa tenga ko.
"Yup ako nga. Isang taon mo lang tayo hindi nagkita, eh hindi mo na agad ako kilala," sabi ni Mike ng nakangiti.
"Syempre naaalala kita. Hindi lang ako sanay na ganyan suot mo. Masyadong pormal." Tuwang tuwa ako na makita ko ulit ang bestfriend ko. Mula kasi ng malaman niya na kami ni Jeff ay unti-unti na niya kong nilayuan hanggang sa tuluyan na nga kaming hindi nag-usap. Kahit noon na kasama namin mga kaibigan namin ay hindi na niya talaga ako pinapansin. Matapos naming grumaduate ay sinubukan ko siyan kontakin ulit pero ayaw talaga niya sumagot hanngang isang araw ay hindi na gumagana ang numero niya at nawalan na kami ng komunikasyon.
"Ah. Nagtatrabaho kasi ako as a corporate communications officer kaya kelangan ganto lagi suot. Ikaw ano na trabaho mo?" Iba ang aura ni Mike. Mukha siyang masayang masaya. Masaya din naman ako na nagkita kami ulit.
"Ito sa advertising. Masaya pero nakakapagod. Teka nag-iba ka ban g number? Hindi ko na macontact yung dati mong number eh."
"Ah oo. Nawala kasi yung dati kong phone. Naiwan ko ata nung nagbakasyon kami ng family ko sa Australia." Kinuha ni Mike ang wallet niya at bingyan ako ng calling card niya. "Yan na bago kong number and dyan na rin ako nagwowork. Malapit lang yan dito. Teka ano ginagawa mo dito?"
"Magkikita kami ni Jeff mamaya. Eh kaso may ginagawa pa siya sa school kaya dito muna ako pumunta," tugon ko.
"So kayo pa rin pala. Nice at least nagtagal kayo," medyo humina ang boses ni Mike. Nakangiti pa rin siya pero alam kong hindi na siya ganun kasaya di tulad kanina.
