Rebellious / J.JK

ÖZGÜRLÜK

*Hatırlatma*

"Sözleri ile tebessüm ettim. Şimdi rahatça uyuyabilirdim. "

*Hatırlatma bitmiştir*
.
.
.
*Yarın - 14 Mart*

-Esaretin 324. Günü-

"Gözlerimi açtığımda odamda olduğumu fark ettim. Kimse yoktu. Yerimden kalkmaya çalıştığımda çıkardığım inleme ile kalmıştım. Kemiklerimi zonklatacak derecede bir acı hissediyordum."

"Yüzümü buruşturarak etrafıma bakmaya çalıştım. Kimse olmadığını kendime tekrardan hatırlattım. "

"Ah fenaydı bu acı. "

"Her neyse! Unut y/n. Hem alışmamış mıydım? Görmezden gelmeliyim Bu acıyı. Güçlü durmalıyım. Bu cehennemde sağ kalmalıyım. "

"Her yerimin özellikle karın bölgemin ağrıması ile yüzümü buruştururken kapının açılması ile ifademi düzeltmiş ve o yöne bakmıştım. "

"Jon girdi içeriye. Kapı kapandıktan sonra beni incelemiş ardından yüzüme odaklanmıştı. "

Jon: iyi görünüyorsun.

y/n: berbat bir acı.

"Dediğimde kafasını sallamış ardından otoriter yüz ifadesine geri dönmüştü. "

Jon: birazdan kahvaltın gelecek. Kahvaltıdan sonra oyun oynayacaksın. Rus ruleti.

"Tanrı'm, hayır... Bir kişinin daha gözümün önünde öldüğünü görmek istemiyorum. "

Jon: bu sefer kurallar genişletildi. Sen vuracaksın.

y/n: ne?

"Ne duydum ben? "

y/n: ne dedin sen?

Jon: sen vuracaksın.

"Dediği şeyi idrak ettiğim zaman adeta başımdan aşağıya kaynar sular dökülmüştü. "

y/n: hayır, ben yapamam! B-ben asla vurmam!

"Ben öldürmem! Ben asla kimseyi öldürmem, hayır bu olmaz... "

Jon: adamımızı öldürdün. Yani tekrar birini öldürmekte bir sakınca yok.

y/n: ikisi aynı şey değil! Ben kendimi korumaya çalışmıştım! Bir masumu neden öldüreyim? Benden bunu istemeyin.

"Diyerek ellerimi olumsuz anlamda sallamıştım. Gözlerim dolmak üzereydi. Masum birini öldürme düşüncesi bile tüylerimi diken diken ediyordu. "

Jon: efendimiz böyle emretti. Yapmazsan eğer bunun bedelinin ne olacağını biliyorsun.

"Resmen ailem yine işin içindeydi! Eğer ben öldürmezsem ailemden birine zarar verecekti! "

"Öldürmek! Cidden ne amaçlıyor bu herif?"

"Sıcak göz yaşlarım süzülürken Jon'un odadan çıktığını fark etmedim bile. "

"Çıldırmak üzereyim!"

y/n: Tanrı'm, lütfen!

"Ellerimi saçlarıma geçirmiş ve geriye doğru ittirmiştim. "
.
.
.
"Getirelen kahvaltıyı neredeyse yememiştim. Tabiki bu onları daha mutlu edecektir. Korkuyordum. Geçen her bir dakika korkum artıyordu. Ben nasıl öldürebilirdim? Bu kadar da olmaz ki? "

"Bir defa öldürdüm. Elimi kana buladım ama o zaman sadece kendimi korumaya çalışıyordum. Benden hiç suçu olmayan birini öldürmemi isteyemezler.. "