The MAZE RUNNER "İSYAN"

Bölüm_9

Tekrardan döndüm
İyi okumalar:)

...

Burada kaç günümüz geçmişti bilmiyordum ama buradakilerin sayısı git gide azalmıştı.
Artık her günüm aynı ve sıkıcı geçmeye başlamıştı,
Nora'yı deli gibi merak ediyordum, hâlâ içimde olan o umuda akıl erdiremiyordum belkide kabullenmek istemiyordum.
Gece ara ara gelen garip seslerden burada birşeylerin döndüğünü anlamıştık ama nasıl ortaya çıkaracağımızı bilmiyorduk açıkçası, bildiğimiz tek şey bunu bir an önce ortaya çıkarmaktı.
Dün gece birkaç plan yapmıştık ilk plânda benim görevim çoktu gece yorgun olmamak için bir an önce uyusam iyi olur diye düşündüm ve yatağıma uzandım.
Yine bir gürültü kopmuştu gözlerimi kapatmadan önce mırıldandım,
-burada her ne dönüyorsa onu bugün ortaya çıkaracağım-

...

Newt!
Newt!
Newt!

İsmimi çok tanıdık bir ses durmadan tekrarlıyordu fısıltının sahibinin sesi durmadan yaklaşıyordu bunu hissediyordum gözümü açmak istiyordum ama üzerimde sanki bir ağırlık vardı.
İsmimi tekrar duymamla sesin sahibini anlamam bir oldu ama bu imkansızdı gözlerim hızlıca açılınca onu karşımda görmem bir oldu,
Nora
Gözlerimi ovuşturmak istedim bunlar bir rüyaymış gibi geldi ama elini uzatıp omzuma koyduğunda gerçek olduğunu tamamen kavramıştım.

Hızlıca kollarımı boynuna sarmıştım o da karşılık vermişti bırakmak istemiyordum sanki bıraksam bir daha göremiyecektim, gidecekti.

"Nora sen, iyi de nasıl, ben çok özür dilerim."

Ne söyleyeceğimi şaşırmıştım
Gülümsedi,

"Herşeyi anlatacağım ama önce buradan çıkmalıyız."

"Ama neden."

"Newt, Nora' yı dinle buradan çıkmalıyız." havalandırma boşluğundan geldiklerini anlamıştım konuşan yemekhane de tek başına oturan çocuktu.

"Siz nereden tanışıyorsunuz, neler oluyor Nora anlatır mısın?"

Sesimize yatakhanedeki herkes uyanmıştı Thamos' ta havalandırmadan çıkınca iyice kafam karışmıştı.

Minho hızlıca yattığı yerden doğruldu,

"Ne oluyor burada, bu gürültü de ne?,
Nora!!"

O kadar garip bir ortam oluşmuştu ki çıldırmak üzereydim.

"Biri ne olduğunu açıklayabilir mi artık?"

...

"Buradan gireceğim öyle değil mi?"

"Evet benden bu kadar dikkat et, ileride görüşürüz belki."

"Görüşürüz, bu arada çok teşekkür ederim."

Sadece gülümseyip karşılık vermişti.
Birkaç dakika sonra Newt'i görecek olmam heyecanımı iyice arttırmıştı.

Havalandırma borusuna girdim ve karanlıkta ilerleyebildiğim kadar ilerledim bir süre sonrasındaysa ilerlemek neredeyse imkansız hâle gelmişti dizlerim ve ellerimin üzerinde ilerlerken bir yandan da ses çıkarmamaya çalışıyordum ileride bir ışık görüldü biraz daha ilerleyince karşıma bir sağa bir de sola ayrılan iki bölüm çıktı.

"Hadi acele etmeliyiz, herkesi uyarmalıyız!"

Fısıldaşmalar tam olarak sağ taraftaki yoldan geliyordu biraz daha seslere dikkat kesilince seslerden birinin Thomas' a ait olduğunu anlamak pek zor olmamıştı .

Yavaşça öne doğru çıktım onları ürkütmek istemiyordum burada çıkardığımız ufacık herhangi bir ses yakalanmamıza sebep olabilirdi.

"Hey dikkat et Thamos!"