İstasyon

İstasyon |2.Bölüm|

Sait baba  tek yapmamız gereken o adamla gitmek dedi ve adamın peşinden giderken , yaşlı teyze ;

-"Benim torunum nolacak ?"

Fatih teyzeye gülümseyerek ;

-"Merak etme teyze emin ol senin torununu'da bulup getireceğiz

Dedikten sonra üçü birden uzun boylu adamın peşinden gitmeye başladılar . Adam onları nereye götürecekti en ufak bir fikirleri yoktu. Sait baba tedirgindi ama Osman'ı bulmak içinde tek yapması gereken buydu. Hızlıca yürürlerken Yavuz adama bir soru sordu ;

-"Senin ismin nedir ?"

Adam durakladı ve ;

-"İsmimin bir önemi yok . İsmimi öğrensen ne yapacaksın ki ? eğer aklından beni nasıl tanımlamak istiyorsan öyle hatırlarsın zaten ister uzun boylu adam de ister somurtkan adam . "

Adamın bu sözleri iyice korkutmuştu . Tekrar istasyona geldiler. Somurtkan , üçüne birden döndü ve ;

-"Evet geldik işte burası sizin hayatınızın dönüm noktası . Son kez soruyorum eminmisiniz ? bu önemli bir karar. Eski hayatınıza dönemeyebilirsiniz. "

Sait baba gayet kendinden emin bir şekilde kafası dik şekilde ;

-"Evet eminiz. Osman içinse eğer nereye gittiğimizin bir önemi yok ne olacaksa olsun hazırız ! "

Somurtkan adam trenin kapısını açtı ve ;

-"Girin. İçerideki gariplikleri farkedince yolculuğunuz başlayacak."

Tedirgin adımlarla harabe trenin içine girdiler. Yavuz hepsinden öndeydi bir koku geldi burnuna , daha sonra koridorda hızlıca ilerlemeye başladı . Fatih , Yavuz'a ;

-"Yavaş , Dur. ! "

Yavuz duymadı ve en sona kadar ilerledi. Koku keskinleşmişti en arka koltuğun altına baktı koku oradan geliyordu ama bir şey yoktu. Yavuz arkasını dönüp koridorun diğer ucuna baktı ve tekrar kafasını çevirdiğinde aynı yerde bir ceset vardı . Kanlarla dolu bir ceset. İşte Yavuz'un yolculuğu başlamıştı daha sonra baba ve Fatih'te yavuza bakmaya gelirken aynı olayı yaşayıp yolculuğa başladılar . Peki neden ? bir gariplik fark eden insanlar neden trenden bir anda kayboluyor ? nereye gidiyorlar ? Olay belliydi sanırım trene girip bir gariplik fark edenler başka bir dünyaya gidiyor , uzun boylu adamın dediği gibi.  Bu dünya nasıldı acaba  , Osman'ı nasıl bulacaklardı ? Osman'a ya bir şey olduysa. O dünya nasıl bir yer en ufak bir fikirleri yok . 

Sait baba ve iki kardeş aynı yerdelerdi. Sait baba gözünü yavaş yavaş açtığında karşında ceset yoktu. Yavaş bir şekilde kırık koltuklara tutunarak ayağa kalktı ve camlardan dışarıya baktığında heryer simsiyahtı. Ama öyle gece siyahı değil mat siyah hiç bir şey yoktu . Adeta bir boşluk gibi . Burası 34.İstasyon değildi başka bir yerdi , ama tren aynı tren . Fatih ve Yavuz ' da ayağa kalktı ve aynı manzarayı gördüklerinde aynı anda ;

-" Neresi lan burası"

Sait baba gözlerini çocuklara dikerek ;

-"Düzgün konuşun lan . Başka bir dünyada olsakta lafınıza dikkat edin oğlum babanızın yanındasınız ."

Fatih ve Yavuz hafif sırıtarak başlarını öne eğdiler .

"Hadi çıkalım neler oluyor bir bakalım . " dedi Sait baba ve dışarı çıktılar . Siyahlık birden bire yok oldu . Bir bekçi kulubesi vardı ve etrafı sonsuz bir çöl . Hepsi şaşkınlık içerisindeydi ve kulubeye doğru ilerlerken yerdeki kanlar dikkatini çekti Fatih'in . Kanlar kulubeye kadar gidiyordu. Kulubeye geldiklerinde içerde bir adam vardı ve bizimkilere sordu ;