İstasyon

İstasyon | 4.Bölüm |

Sait baba iyice çıldırmıştı ve ne yapacağını bilmiyordu . Artık iki kişi kalmışlardı , bu keşif yoluna iki kişi devam etmek zorundalardı . Peki o kız kim ? bizimkileri bu tuzağa getiren o kız kimdi ki ? Sait baba ve Fatih hemen harabe evden çıktıklar ama evin etrafında , hiç bir yerde kız yoktu ! Fatih gözleri dolarak ve bir o kadarda sinirli bir şekilde ;

-"Kaybettim tüm kardeşlerimi . Keşke ben olsaydım onlar yerinde . Onlar küçük , baba onları bulmamız lazım . "

Sait baba belli etmese de içten içe kahrolarak ;

-"Bulacağız , başka yolu yok . İçinde olduğumuz saçma dünyada Yavuz ve Osman'ı bulup buradan basıp gideceğiz."

Ümitlerini iyice yitirmişlerdi . Kızı bulmak için yaşlı adamın yanına gittiler ve kızı tarif edip nerede yaşadığını sordular . Yaşlı adam tesadüftür ki o kızı tanıyor ve hemen adresini verdi bizimkilere. Sait baba sırıtarak ;

-" Burada nasıl adres bulabiliriz ki ? çok zor. Bizimle gelmen lazım abi. "

Yaşlı adam sait babanın omzuna elini attı ve ;

-"Onunla karşılaşmamam lazımda evladım . Ama neden .." diye sözüne devam ederken , Sait baba ;

-"Tamam abi . Nedenini sormucaz biliyorum burda neden sorulmuyo .." diyerek Fatih'le birlikte yola koyuldular.

Bizimkiler adresi bulmaya çalışırken bir ses geldi .. Nasıl bir sesti bu ? değişik bir ses. Fatih ;

-"Ba.. Baba motor sesi olmalı bu . Evet evet motor sesi , bozulmuş bir motor sesi. "

Sait baba Fatih'e hak verdi ve ;

-"Olabilir , ama bizim yolumuza devam etmemiz gerekli . Bizene o sesten ! "

Fatih'in içi rahat etmemişti ve tekrar babasına ;

-"Baba , lütfen . Bir bakalım , burada her bir ilginç olay bizi bir ipucuna sürüklüyor . Hadi gidelim , şu ağaçların arkasından geliyor olmalı ses. "

Sait baba Fatih'in fikrine uymaya karar verdi ve sesin olduğu yere gidiyorlardı . Tam giderken ağaçların içinde beliren siyah , up uzun bir adam , yada cisim . Oda neydi ? Korkutucu . Fatih ve Sait baba birden durakladı. Ürkütücü bir şeydi bu. Can çekişme sesleri gelmeye başlamıştı up uzun cisimin ordan , can çekişme setuzağa düşüsi gittikçe artıyordu , sesler arttıkça kalpleride hızlı atmaya başlıyordu çünkü dayanılacak gibi bir ses değil bu . Koşarak ağaçların içinden koşmaya başladılar , o cisimin yanına gitmeye niyetli değillerdi. Fatih'in gözleri açıldı ve ;

-"Baba gördünmü ? tren orada , bizim tren ! "

Sait baba tren'i gördü ve hızlıca trenin bagaj kısmına gittiler. Hatırlayın makineyi bulmaları gerekiyordu. Baga kısmında heryere , her deliğe baktılar ama herhangi bir makine yok ! Fatih ;

-"Baba şimdi ne yapacağız ? "

+"Bilmiyorum .."

Tam o anda tren hareket etmeye başladı . Neler oluyor ? trende kimse yok ? hemen trenin kokpitine doğru ilerlediler ve bir makinist. Ama öyle bir makinist değil bu , yüzü yoktu . Evet ! yüzü yoktu , Aman Allah'ım bu çok korkutucu ! Oldukları yerde kaldılar ve seslerini çıkarmadılar . Makinist ellerini hareket ettirmeden robot gibi duruyordu . İnsan değil bu . Makinist yavaş yavaş kafasını bizimkilere döndü ve korkutucu suratı bizimkileri iyice tedirgin etti. Gözlerini kapatmışlardı o derece bakılmaz haldeydi makinist adam , yada başka bir şey !

Sait baba ve Fatih gözlerini açtıklarında karşılarında makinist yoktu ve yeşillik , mis gibi kokan huzurlu bir yere gelmişlerdi. Hemenın trenden indiler , insanın içine huzur veren kokuyu tekrar tekrar içine çekerlerken , karşılarında onu gördüler. Evet o . Yavuz'u tuzağa düşüren o kız. Hemen yanına gittiler , kız tam kaçarken Fatih kolundan tuttu. Bir yere gitmek yok bize herşeyi anlatacaksın.