-ស្អែកឡើង
Diamond:នៅយំទៀត?
Lego:ខ្ញុំចង់ទៅផ្ទះលែងខ្ញុំទៅ!(និយាយទាំងទឹកភ្នែកដានជាប់ថ្ពាល់)
Diamond:លែងដើម្បីឲ្យអូនគេចមុខពីបងទៀត??
Lego:ត្រូវហើយខ្ញុំពិតជាលែងចង់ឃើញមុខលោកទៀតហើយ!!
Diamond:ហេតុអី?តើមានរឿងអីក្រែងតាំងពីដើមមកអូនស្រលាញ់បងនោះអី អូនឮថាបងឈឺក៏ប្រញាប់មកមើលហេតុអីត្រូវគេចមុខ???
Lego:ពីមុនខ្ញុំគេចមុខពិតមែនព្រោះតែខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថាអាម៉ាស់នៅពេលដែលដឹងរឿងប៉ាខ្ញុំនឹងប៉ារបស់លោកប៉ុន្តែពេលនេះខ្ញុំស្អប់លោក!!!(អោបខ្លួនដែលពោរពេញដោយស្នាមជាំសល់ពីប្រតិបត្តិការហើយ)
Diamond:ប៉ា??អ្នកណាគេ???
Lego:ពូsumiជាប៉ាខ្ញុំ! ខ្ញុំដឹងថាលោកស្អប់គាត់ទើបលោកចេះតែធ្វើបែបនេះដាក់ខ្ញុំ!! ល្មមបានហើយគ្រប់គ្រាន់ហើយ!!
Diamond:បងធ្លាប់ប្រាប់អូនហើយថាបងមិនចូលចិត្តសងសឹកទេ!!
Lego:ប៉ុន្តែលោកចូលចិត្តលេង លេងប៉ុណ្ណឹងបានហើយគ្រប់គ្រាន់ហើយdiamond!!!
Diamond:Lego....គឺ...(ចង់និយាយថាគេស្រលាញ់តែក៏ស្ទាក់ស្ទើ)
Lego:ខ្ញុំសុំអង្វរដោះលែងខ្ញុំទៅ ខ្ញុំហត់នឿយខ្លាំងណាស់...យើងរស់នៅរាងខ្លួនទៅ
Diamond:អត់ទេ!!
Lego:លោកចង់បានអីទៀត??
Diamond:ចង់បានអូន បងមិនត្រូវការអោយយើងរស់នៅផ្សេងគ្នាហើយធ្វើជាមនុស្សដែលមិនដែលស្គាល់គ្នាទេ!!
Lego:ប៉ុន្តែខ្ញុំត្រូវការរស់នៅរាងខ្លួនខ្ញុំពិតជារអើមខ្លួនឯងខ្លាំងណាស់់!!! ស្អប់ស្នាមទាំងនេះខ្លាំងណាស់!
Diamond:គឺ...បង...
Lego:មិនចាំបាច់សុំទោសទេព្រោះខ្ញុំមិនត្រូវការ!!
Diamond:យើងមកចាប់ផ្ដើមសារជាថ្មីទៅយើងផ្ដើមថ្មីជាមួយនឹងការចាប់ផ្តើមដោយមិនមានពាក្យថាស្អប់ បងទទួលស្គាល់ថាពីដំបូងបងមិនដែលគិតអ្វីក្រៅពីលេងសើចប៉ុន្តែពេលនេះក្នុងចិត្តបងវាមិនមែនបែបនឹងទៀតទេ
YOU ARE READING
ប្រជែងដណ្ដើមបល្ល័ង្កស្នេហ៍[ភ្លើងត្រជាក់ទេម្ចាស់ស្នេហ៍ssn2)(ចប់)
Actionតំណែងមួយហ្នឹងមានតែម្នាក់ទេដែលមានសិទ្ធិទទួលបាន