ភាគ22

109 12 0
                                    

ចាប់តាំងពីថ្ងៃនោះមកlegoមិនបង្ហាញខ្លួនអោយdiamondឃើញទេ បើគេមករកនៅហាងអាហារក៏គេចចេញពីគេព្រោះតែភាពអាម៉ាស់

Sumi:កូនគេចពីគេធ្វើអី?ធ្វើដូចពីមុនទៅមិនបានទេឬ?

Lego:ខ្ញុំក៏មិនដឹងដែរ ខ្ញុំឃើញគេហើយខ្ញុំធ្វើអីមិនត្រូវទៀតទេ

Sumi:កុំព្រោះតែរឿងប៉ាត្រូវមកក្លាយជាបែបនេះក្រែងកូនស្រលាញ់គេណាស់មិនចឹងហី...

Lego:ហ៊ឹម....ឈប់គិតពីរឿងនេះទៅ
-----

Diamond:ហេតុអីសុខៗគេប្រែប្រួលយ៉ាងនឹងឬក៏គេពិតជាលែងចង់ឃើញមុខយើងហើយ?(អង្គុយធ្វើការដោយពិបាកចិត្ត)

Bump:កុំពិបាកចិត្តពេកអីគេអាចនឹងជាប់រវល់រឿងផ្ទាល់ខ្លួនក៏ថាបាន...

Diamond:ខ្ញុំទៅរកគេនៅហាងហើយមិនឃើញទេ

Bump:បែបនេះទៅចាំបងជួយ(ខ្សឹបរឿងអ្វីក៏មិនដឹងជាមួយប្អូន)

-ល្ងាចឡើង

Bump:ហាឡូនេះជាលេខរបស់legoត្រូវអត់?(លេខនឹងlegoធ្លាប់ខលទៅគេកាលពីមុនគេមិនបានប្លុកតាមសម្ដីប្អូនគេទេ)

Lego:បាទត្រូវហើយលោកជាអ្នកណាមានការអីមែនទេ?

Bump:មិនចាំសម្លេងទេឬ???ខ្ញុំគឺbumpណា

Lego:bump???មានការអីមែនទេ?

Bump:diamondធ្លាក់ខ្លួនឈឺប៉ុន្មានថ្ងៃហើយតាំងពីមកពីហាងរបស់ឯងមក ហើយមមើហៅតែឈ្មោះរបស់ឯងរហូត ឯងមកមើលគេបន្តិចមកយើងអោយគេទៅមន្ទីរពេទ្យក៏មិនព្រមទៅដែរ

Lego:ខ្ញុំទៅដល់ឥឡូវហើយ(គ្រាន់តែឮចឹងក៏ប្រញាប់ប្រញាល់ចេញទៅយ៉ាងលឿន)

-ផ្ទះdiamond

Lego:គេនៅឯណា??

Bump:នៅក្នុងបន្ទប់មកចាំយើងជូនទៅ

Lego:បាទ

-បន្ទប់របស់diamond

Bump:យើងចុះទៅក្រោមមួយភ្លែត(ថាហើយក៏ចាកចេញរួចក៏លួចចាក់សោពីខាងក្រៅ)

Lego:diamond....លោក...លោកយ៉ាងម៉េចទៅហើយ(ដើរទៅជិតគេម្ដងបន្តិចឃើញថាគេគេងលក់រួចក៏ស្ទាបថ្ងាស់របស់គេថាក្ដៅដែរទេ)នេះមិនក្ដៅខ្លួនទេធម្មតាតើ...

ប្រជែងដណ្ដើមបល្ល័ង្កស្នេហ៍[ភ្លើងត្រជាក់ទេម្ចាស់ស្នេហ៍ssn2)(ចប់)Where stories live. Discover now