ចាប់តាំងពីថ្ងៃនោះមកlegoមិនបង្ហាញខ្លួនអោយdiamondឃើញទេ បើគេមករកនៅហាងអាហារក៏គេចចេញពីគេព្រោះតែភាពអាម៉ាស់
Sumi:កូនគេចពីគេធ្វើអី?ធ្វើដូចពីមុនទៅមិនបានទេឬ?
Lego:ខ្ញុំក៏មិនដឹងដែរ ខ្ញុំឃើញគេហើយខ្ញុំធ្វើអីមិនត្រូវទៀតទេ
Sumi:កុំព្រោះតែរឿងប៉ាត្រូវមកក្លាយជាបែបនេះក្រែងកូនស្រលាញ់គេណាស់មិនចឹងហី...
Lego:ហ៊ឹម....ឈប់គិតពីរឿងនេះទៅ
-----Diamond:ហេតុអីសុខៗគេប្រែប្រួលយ៉ាងនឹងឬក៏គេពិតជាលែងចង់ឃើញមុខយើងហើយ?(អង្គុយធ្វើការដោយពិបាកចិត្ត)
Bump:កុំពិបាកចិត្តពេកអីគេអាចនឹងជាប់រវល់រឿងផ្ទាល់ខ្លួនក៏ថាបាន...
Diamond:ខ្ញុំទៅរកគេនៅហាងហើយមិនឃើញទេ
Bump:បែបនេះទៅចាំបងជួយ(ខ្សឹបរឿងអ្វីក៏មិនដឹងជាមួយប្អូន)
-ល្ងាចឡើង
Bump:ហាឡូនេះជាលេខរបស់legoត្រូវអត់?(លេខនឹងlegoធ្លាប់ខលទៅគេកាលពីមុនគេមិនបានប្លុកតាមសម្ដីប្អូនគេទេ)
Lego:បាទត្រូវហើយលោកជាអ្នកណាមានការអីមែនទេ?
Bump:មិនចាំសម្លេងទេឬ???ខ្ញុំគឺbumpណា
Lego:bump???មានការអីមែនទេ?
Bump:diamondធ្លាក់ខ្លួនឈឺប៉ុន្មានថ្ងៃហើយតាំងពីមកពីហាងរបស់ឯងមក ហើយមមើហៅតែឈ្មោះរបស់ឯងរហូត ឯងមកមើលគេបន្តិចមកយើងអោយគេទៅមន្ទីរពេទ្យក៏មិនព្រមទៅដែរ
Lego:ខ្ញុំទៅដល់ឥឡូវហើយ(គ្រាន់តែឮចឹងក៏ប្រញាប់ប្រញាល់ចេញទៅយ៉ាងលឿន)
-ផ្ទះdiamond
Lego:គេនៅឯណា??
Bump:នៅក្នុងបន្ទប់មកចាំយើងជូនទៅ
Lego:បាទ
-បន្ទប់របស់diamond
Bump:យើងចុះទៅក្រោមមួយភ្លែត(ថាហើយក៏ចាកចេញរួចក៏លួចចាក់សោពីខាងក្រៅ)
Lego:diamond....លោក...លោកយ៉ាងម៉េចទៅហើយ(ដើរទៅជិតគេម្ដងបន្តិចឃើញថាគេគេងលក់រួចក៏ស្ទាបថ្ងាស់របស់គេថាក្ដៅដែរទេ)នេះមិនក្ដៅខ្លួនទេធម្មតាតើ...
YOU ARE READING
ប្រជែងដណ្ដើមបល្ល័ង្កស្នេហ៍[ភ្លើងត្រជាក់ទេម្ចាស់ស្នេហ៍ssn2)(ចប់)
Actionតំណែងមួយហ្នឹងមានតែម្នាក់ទេដែលមានសិទ្ធិទទួលបាន