A/N: This is my very first so called "One Shot Story." Inspired by: HaeFany Couple this story is dedicated to my beloved Sister/Besfriend Eandrea Mariez Espiritu "I love her so much" okay? and I'm bragging it right now because I'm proud of it and I'm very proud of her I will always be with her in her Journey in life. well Enjoy! hope you all beautiful creatures like It.
PS.
Itong storya nato ay Fiction lamang, at gawa galing sa Head ni Aya. This is just a product of my Imagination, and my Free time and originally po sakin tong story nato kaya baka may ma observe kayong mechanical errors and ungrammatical words pwedi na rin yan HAHA! :) Okay Yan Lang.
Thankyou! and Enjoy :) Ciao!
***************************************************************************
Nag mamadaling mag drive papunta sakanyang university si elle.
"Hay! late nanaman ako! >0< patay nanaman ako kay Prof Cabigunda neto T_T. Nakakatakot pa naman yung Prof na yun T^T."---------------------------------------------------------------------
GEORGIA STATE UNIVERSITY OF ARTS & DESIGN
Ang hirap naman mag hanap ng parking dito, late na late nako eh! >_< na abutan ko pa dito yung pag ka crowded ng mga sasakyan bat kasi andaming may sasakyan dito? T_T *sigh* okay relax lang elle relax makakahanap ka rin ng parking space kaya ko to! *^* oo nga pala may sinabi sakin si ales about dun sa kabilang building yung haunted building daw bihira lang daw may mag park dun eh *O* oo tama dun nalang kahit haunted daw hey I'm desperate here! >0<
pumunta na si elle sa parking ng building 5
eh? 0.0 talaga ngang creepy dito walang ka ingay ingay ang tahimik naman dito nakakatakot >_<, okay elle just keep on driving, walang maligno dito, ohmayghaad ayun! may parking yay! *u* nag park agad ang dalaga ng sasakyan at dali daling bumaba, at tinungo ang building ng architecture at nang papunta na ang dalaga sa kanyang klase she accidentally bumped into a stranger.
"Oh my gosh! I'm so sorry!" nanlaki ang mga mata ko, rising my voice in panic, tinulungan ko sya agad, at ng pag ka tayo ko sakanya nagulat ako sa nakita ko.
Tears
He's crying
and
he looks broken.
napa yuko ako, naka ramdam ako ng matinding sakit sa nakita ko ngayon lang, hindi ko alam kung bakit ako nasasaktan dahil nakita ko syang umiiyak. "Oy! Miss? ayos ka lang?" at nang hindi ko namamalayan lumapit ako sakanya at yinakap siya ng mahigpit.
"Ilabas mo lang lahat, wag mong pigilan, andito lang ako hindi kita iiwan." hindi ko alam kung bakit ko nasabi ang mga salitang yun at nang sinabi ko yun yinakap nya ko ng sobrang higpit and he started to cry in my shoulders mas yumakap pa sya sakin ng mahigpit, nararamdaman ko yung sakit na nararamdaman nya ngayon and it makes me don't want to leave him.
"Lara, please take me back... Just please..."
"Shhhhh! Enough, I will not leave you, Hey." hindi ko alam kung bakit naka ramdam ako ng unting kirot sa narinig ko lalo na nung narinig ko ang pangalan ng isang babaeng mukang sobrang importante sakanya, and begging to take him back, hindi ko alam pero naiinis ako sa babaeng yun dahil sakanya this guy is really in pain.
"Lara... Just please..."
"Shhhhhhh."
ang tagal namin nanatili sa posisyon na yun at hindi ko rin alam kung gaano sya ka tagal umiyak hinahaplos ko lang ang likod nya para tumahan na sya, ilang minuto mukang okay na sya at kumawala tinignan nya lang ako ng matagal at seryoso ilang minuto rin kaming nag tinginan at ako ang unang nag iwas tingin.
BINABASA MO ANG
Evening Sky (One Shot Story)
Kısa Hikaye"Nung una sobrang masaya sila sa isa't isa at walang kung sino man o ano man ang makakapag hiwalay sakanila akala nila they will last forever until their last breath pero pano kung puro lang sila akala pano pag dumating ang nakaraan nila at multuhin...