SECRET (The Revenge Of An Angel Part 2)

Chapter 5

Chapter 5

Marie Espinosa

*****

Jonex's pov

"Ma.. Pwede niyo po bang ipadala dito yung motor ko?"

("Anak.. Natatandaan mo ba yung sinabi ni marie? Na hindi ka na pwe---")

"Ma. Please."

("Oh sige.. Hinatyin mo nalang, ipapadala ko na ngayon kagad..")

"Thanks ma.."

*end of call*

******

-Flashback-

"Ano ba Jonex! Araw-araw ko nalang ba tong sasabihin sayo? Bakit ba ang tigas-tigas ng ulo mo? Ha?! Pano kung masaktan ka! Paano kung mawalan ka ng brake sa lakas ng patakbo mo ha! Edi nasa ospital kana ngayon?"

Pulang-pula ang mukha niya sa galit at kahahampas ng unan sakin. Naku-cutan talaga ako pag nagagalit siya dahil singpula ng kamatis ang mukha niya.. Natatawa ako..

"Bakit mo'ko tinatawanan ha?! May nakakatawa ba ha! Wala naman diba?! Wala!" umiiyak na pala siya. Kaya hindi na ako tumawa at niyakap siya

"Sorry na baby.."

"Bakit ba lagi mong nilalagay sa peligro ang buhay mo ha? Pano kung ikamatay mo ang pagda-drug race ha? Ayokong iwan mo'ko.."

"Sshh..baby hindi kita iiwan.."

Hindi ko naman itensyon na pag-alalahanin siya. Eto na kasi ang gawain ko since grumaduate ako ng elementary, mahilig na ako sa mga motor at pakikipag-racing..kahit walang premyo. Kasi isa yun sa kaligayahan ko..

"Pinapakaba mo'ko lagi ehh.."

"Hindi ko naman alam na nanonood ka pala.. Hindi mo ba ako icocongratulate? Ako yung nanalo.. Taob ang mga seniors sakin.."

"Ikaw talaga. Alam niyo namang illegal ang ginagawa niyo diba? Sa susunod na gawin mo ulit to, hindi na kita kakausapin.."

"Baby seryoso??"

"Oo."

Kaya simula nun.. Hindi na ako humawak ng motor ko. Hindi na ako sumasali sa race. Hindi ko kasi kayang hindi ako kausapin ng mahal ko..

-End of Flashback-

Ngayon ko lang ulit nahawakan tong motor ko na niregalo ni mama nung 15th birthday ko. Nakakamiss rin pala.

Parang gusto ko ulit magdrive at makipag-kompetisyon.

Kinuha ko yung susi at nagdrive. Feeling ko bumalik ako sa dati habang nasa daan. Nakaramdam ako ng saya.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

"Jonex?"

"Marie?"

"Dahan-dahan lang.. Natatakot ako eh.."

"Wag kang mag-alala, hawak ka lang sakin hindi kita pababayaan...pangako.."