SECRET (The Revenge Of An Angel Part 2)

Chapter 2

Chapter 2

AnJul daw. <3 Pwede! :)

*****

Jonex's pov

-Flashback-

Minsan naring sinubok ang pagmamahalan namin ni marie. Kasi alam ko nung una palang ay ayaw na sakin ng parents niya. I insist, basagulero ako at alcohol addict. Eto na ako eh. Pero hindi ibig sabihin lang nun ay huhusgahan na nila ako. They don't know me. Pangalan ko lang ang alam nila.

"Yan ba?! Siya ba ang ipinagmamalaki mong lalakeng mahal mo?! He's a disgrace to our family marie! Wala siyang respeto!"-tito ronald

"Dad tama na..pls... I love him so much.. Dad siya lang po yung happiness ko kaya please dad pabayaan mona kami dad..ma.." iyak ni marie saka niya ako pinatayo.. Pumutok ang labi ko sa lakas ng suntok sakin ni tito ronald but still hindi ako lumaban, nirerespeto ko siya dahil ama siya ng babaeng pinakamamahal ko.. Niyakap ko siya..at hinimas himas sa likod dahil nahihirapan na siyang huminga at magsalita sa iyak niya. Ok naman ako eh, galos lang to..

"Sshhh marie, tahan na.. Ok lang ako.." sabi ko at tinignan si tito ronald at tita rhian, hindi ko alam kung bakit hinahadlangan nila kami.. Ginawa ko naman lahat para sa kanila at matanggap nila ako, Pinasok ko na nga ang business namin ng pamilya ko kahit 16 pa ako eh para sa kanila. Para masabi nila na karapat-dapat ako kay marie, but they find it useless. Ano bang dapat kong gawin?

"Hindi ka ok ehh.." sumsigok na sagot ni marie at yakap sakin

"Marie, go to your room..now!"-tita rhian

"Ayoko ma.. Baka saktan niyo ulit siya.. Ayoko.." ramdam ko ang takot ni marie sa boses niya.. I cupped her face at tinignan siya sa mga mata. "Baby, pumasok kana.. Ok lang ako.." pero umiling siya..

"Ano bang nakita mo sa kanya ha marie? Wala siyang kwentang anak! He's a trash! Tinaguriang anak ng pinakamayaman sa pamilya mendez pero wala siyang maipagmalaki! It's that what you want marie? Baka ikaw pa ang bumuhay sa kanya.."-tito ronald

Tiniis ko.

Kailangan kong tiisin.

Pero hindi tama eh.

"Bigyan niyo ako ulit ng pagkakataon, ipapakita ko po sa inyo.. Na karapat dapat ako sa anak niyo.. Ipaglalaban ko parin siya tito..tita.. Mahal ko po siya ng sobra kaya humihingi po ako ng konting panahon para iprove yun sainyo.."

*****

Dahil may klase ako, tuwing weekends lang ako nagtatrabaho sa kompanya ng dad ko at sa hacienda. Nakakapagod pala. Nawawalan kana ng oras sa mga bagay na gusto mong ginagawa dati. Pero ano bang magagawa ko? Kailangan kong unahin si marie.

"Oh? Ikaw pala Hijo? Si maam marie ba ang hinahanap mo?"

"Goodevening manang celing!"

Kahit galing ako sa opisina ay talagang dumaan pa ako dito para bisitahin si marie, It's weekend kaya kahapon ay hindi ko siya nakita.. Nag-OT kasi ako sa trabaho.

"Naku Jonex, wala na dito si Maam Marie, isinama po ng mama niya sa amerika.. Rinig ko, dun na siya magkokolehiyo.."

"A-ano?"

"Oo jonex.. Kaninang umaga lang sila umalis.."

"W-wala po bang pinasabi sakin si Marie??"

Bigla akong nanghina.

Hindi ko nga alam kung anong gagawin ko sa ngayon eh.

Bakit niya ako iniwan?