To the Moon and back to Him.

hoofdstuk 11

Ik werd wakker. Ik wou me om draaien, maar ik werd tegen gehouden door twee sterke armen. Ik keek om me heen en ik herkende de kamer niet. Ik zag Oliver naast me liggen en schok. Toen kwam alles weer naar boven en ik herinnerde me alles weer. Ik keek op de klok. 10:30. Ik gaf Oliver zachtjes een duw, maar hij sliep verder.

Ik keek naar zijn gezicht. Zijn haar zat warrig en hij had zijn mond een beetje open. Hij zag er heel schattig uit. Ik gaf hem een vederlichte kus op zijn lippen en hij deed langzaam zijn ogen open. Ik lachte. 'Oh, daar word je dus wel wakker van!' Zei ik lachend. Oliver glimlachte. 'Tja, van zo'n mooie meid word ik echt wel wakker!' Zei hij grijnzend. Ik bloosde. 'Je bent schattig als je bloost.' Zei hij en keek me verliefd aan.

'En jij als je slaapt!' Zei ik. Hij keek me verward aan. 'Je slaapt met je mond open en je haar zit heel warrig.' Legde ik hem uit. 'Dat doe ik niet!!!' Zei hij verontwaardigd. 'Echt wel!' Zei ik en ik keek hem ondeugend aan. Oliver gromde. 'Wacht maar, Ik pak je terug!' Zei hij. Ik sprong snel uit bed en rende de trap af.

Oliver kwam me achterna en natuurlijk was hij sneller. Hij pakte me van achteren vast en tilde me op. 'Oliver!!! Laat los!' Zei ik lachend. 'Mmm, ik weet het niet. Misschien hou ik je nog even vast.' Zei hij. In een beweging, had hij me over zijn schouder gelegd. Ik begon op zijn rug te slaan en hij zette me op de grond.

We waren in de keuken. Beide lachte we. Oliver tilde me weer op en zette me op de keukentafel. Hij ging tussen mijn benen staan en ik pakte zijn nek vast en trok hem naar me toe. We raakte verstrengeld in elkaar en ik kuste hem. Alles leek weer te ontploffen vanbinnen.

'Uhm!' Hoorde we. Oliver trok zich terug en we keken in het gezicht van Jason. Ik bloosde hevig. Dit was echt beschamend. Oliver zette me terug op de grond en we keken allebei naar de grond.

Jason begon opeens hard te lachen. 'Jullie hadden jullie gezichten moeten zien. Zo van: Oh betrapt!' Zei hij lachend. Nu schaamde ik me nog meer en ik verborg mijn gezicht in Oliver's borst.

~~~~~~~~~~~~~♥~~~~~~~~~~~~~~

'Zo, wat wil je doen?' Vroeg Oliver. We waren inmiddels aangekleed en we hadden gegeten. 'Ik weet het niet.' Zei ik. 'Er is wel weer een feest. Wil je daar heen?' Vroeg hij. Ik knikte en we gingen er heen. Bij het feest was ook een groot zwembad. Oliver trok me mee de dansvloer op. Ik begon te dansen en Oliver ook. Ik stopte. 'Wat is er?' Vroeg Oliver. 'Niks, je kan gewoon heel goed dansen.' Zei ik.

'Dat weet ik toch! Ik kan alles!' Zei hij grijnzend. Ik rolde met mijn ogen en wou weg lopen, maar Oliver greep me vast en trok me terug. 'Hier blijven.' Zei hij en hij keek me gespeeld boos aan. Ik lachte en begon weer te dansen. 'Jij kan anders ook heel goed dansen hoor.' Zei Oliver. Ik bloosde. 'Heb jij het niet warm? Ik namelijk wel.' Zei ik.

'Daar weet ik wel wat op!' Zei Oliver grijnzend. Ik begon hevig met mijn hoofd te schudden, omdat ik zo'n idee had wat hij wou doen. 'Nee!' Riep ik, maar Oliver had me al opgepakt en in het zwembad gegooid.

Het water was ijskoud en ik had mijn mond open, dus ik kreeg allemaal water binnen. Proestend kwam ik boven water. Oliver keek me aan en lachte. Hij moest zo hard lachen dat hij zijn evenwicht verloor. Als ik hem niet aan zijn arm in het water had getrokken was hij misschien nog droog gebleven.

Maar natuurlijk kon ik het niet laten en ik trok hem erin. Hij gilde en viel voorover in het water. Nu was ik degene die lachte. Hij kwam overeind en keek me boos aan. 'Wat is er? Is het kleine jongetje bang voor water?' Vroeg ik lachend. 'Nee!!!' Zei hij. 'Stop met lachen!' Zei hij en hij begon naar me toe te zwemmen. Ik zwom verder en voelde een hand aan mijn been. Oliver trok me terug. Nou jullie hebben het gezzelig! Hé , ik ben delia! Je wolf! Ik schrok me rot en verstijfde. Ik zakte in het water en alles werd zwart.

Het kan zijn dat het nu weer even duurt voor er weer een nieuw hoofdstuk komt. Bye♥