Toen we het ijsje op hadden. Gingen we naar huis. We kwamen aan en gingen naar boven. Ik ging op Oliver's bed zitten. 'Gwen. ' Zei Oliver. ' Ja?' Vroeg ik. ' Ik heb nog steeds liever dat die jongens niet zo naar je kijken.' Zei hij terwijl hij mij op schoot trok. ' Oliver...' Zuchtte ik. Verder kwam ik niet want Oliver zette zijn lippen tegen mijn nek. 'Laat me je claimen.' Murmelde hij. ' Ik...nou....ik weet...het..niet.' stamelde ik. Oliver gromde zacht. Hij ging met zijn tanden over mijn nek en op een bepaalde plek moest ik toch echt kreunen. ' Oliver....' kreunde ik. Ik voelde hem glimlachen tegen mijn huid.
Hij draaide me heel snel om, zodat ik nu met m'n gezicht tegen het zijne zat. Hij kuste me. ' Alsjeblieft Gwen. ' Zei Hij keek me diep in de ogen. Hier kon ik echt niet tegen. Laat het hem gewoon doen! Ik rolde met mijn ogen. ' Oké.' Zei ik. Oliver grijnsde. Hij legde me op bed en ging over me hangen. Hij kuste mijn nek overal en uiteindelijk vond hij die plek. Want daarbij kreunde ik weer. ' baby het kan pijn doen.' Zei hij. Ik knikte. Hij trok zijn lippen op en liet zijn tanden groeien. Ik voelde ze tegen mijn huid en daarna een stekende pijn. Ik gilde en er liepen tranen over mijn gezicht. Oliver had zijn tanden nog steeds in mijn nek en hij pakte mijn hand. Hij kneep er zachtjes in, alsof hij wou zeggen: nog even volhouden. Langzaam maakte de pijn plaats voor een heel fijn tintelend gevoel. Ik zuchtte. Oliver zette zijn tanden uit mijn huid en kuste de plek, waardoor er tintelingen door me heen gingen.
Hij keek me aan en veegde met zijn duim, de tranen van mijn gezicht. 'Sorry dat het zoveel pijn deed. Ik kon ook moeilijk stoppen want je smaakt echt super lekker.' Zei hij. Ik knikte. ' Ik hou zoveel van je. Dat weet je toch?' Zei Oliver. ' Ja dat weet ik. Ik hou ook van jou.' Zei ik. Oliver glimlachte en kuste me. Ik liet me weer gaan en greep zijn haar vast. Ik woelde er door heen. Oliver kreunde licht. Ik glimlachte tegen zijn lippen en kuste hem nu dwingender. Oliver's ogen werden weer goud. Hij stopte en viel mijn nek aan, wat betekent, dat hij op de mark begon te zuigen. Ik kreunde luid. Oliver's ogen werden nu donker.
' Van mij!' Gromde hij hees. Dit klonk niet als Oliver. ' Dat klopt schatje, ik ben Dean. ' Zei hij. ' Je hebt de controle over genomen!' Riep ik. Hij gromde. ' Wat maakt dat uit. Je bent van mij!!!' Gromde hij. Hij kuste me weer. Maar ik duwde hem weg. Hij grijnsde en kuste mijn nek. ' Nee....stop...Oliver...kom..terug.' Zei ik wanhopig. Jason kwam de kamer in. ' Oliver! Beheers je! Krijg de controle over Dean terug! Concentreer je.' Riep Jason.
' Nee! Ze is van mij! ' Gromde Dean. ' Oliver alsjeblieft. ' smeekte ik. Langzaam werden zijn ogen weer blauw. ' Het spijt me!' Zei hij snel. Ik knikte. ' Het was ook een beetje mijn schuld. Ik liet me gaan. En daardoor jij ook.' Zei ik. Oliver glimlachte. Hij draaide zich om. 'Bedankt vader.' Zei hij. ' Graag gedaan.' Zei Jason. Hij verliet de kamer. Oliver ging van me af en ik ging rechtop zitten. Oliver haalde zijn hand door zijn haren.' Het spijt me echt Gwen! Dit had niet mogen gebeuren. ' Zei hij. ' Het is oké. ' Zei ik. ' Waarom heb ik dat eigenlijk niet? ' Vroeg ik. ' Wat?' Zei Oliver. ' Dat met Delia. Delia heeft nog nooit de controle over me genomen. ' Zei ik. ' Dat komt waarschijnlijk omdat een mannelijke wolf zich sneller laat gaan en soms merk je het niet. Want net had je gouden ogen. Dus ze nam de controle. Alleen zij dwingt mij niet tot iets dat ik niet wil. Dean, jou wel.' Zei hij. Hij keek naar de grond. Ik ging naast hem zitten en sloeg mijn armen om hem heen. 'Laat het los Oliver. Ik vind het niet meer erg.' Zei ik. Oliver keek me aan. Ik gaf hem een klein kusje. ' Alles is goed.' Zei ik. Hij glimlachte. ' Zullen we naar beneden gaan?' Vroeg ik. Hij knikte. Ik pakte zijn hand en stond op. We liepen naar beneden en gingen eten. In de avond kroop ik dicht tegen Oliver aan. En in zijn armen viel ik in slaap.
Gwen is gemarkt! Is Oliver nu minder bezitterig? Comment en vote please. Bye♡
JE LEEST
To the Moon and back to Him.
Werewolf'Van mij!' Gromde hij. Opeens begon hij me te zoenen. Even stond ik versteld maar toen zoende ik hem terug. Binnen in mij ontstonden duizenden vlinders en hij liet me meer dan geweldig voelen. Ik viel bijna, dus sloeg ik mijn armen om zijn nek en mi...