To the Moon and back to Him.

hoofdstuk 14

Ik deed mijn ogen open en stond op. Oliver kwam uit bed en zijn ogen werden groot toen hij me zag. Hij deed gauw het raam open. ' je bent echt gek! ' Zei hij. Hij tilde me op en legde me op zijn bed.

Hij ging ook weer liggen. 'Ik wou je gewoon zien. Ik vind het belachelijk dat ze je hebben weggestuurd.' Zei ik boos. Oliver grinnikte. ' Binnenkort kan hij dat toch niet meer. Ik ben namelijk bijna alpha.' Zei hij. Ik keek hem verward aan. ' De luna moet dan bij de alpha wonen.' Legde Oliver uit. Ik slikte. Dat vond ik dus best eng. Ik bedoel, jij is super lief maar bij hem gaan wonen...

Oliver zag het en wreef geruststellend over mijn rug. 'Het hoeft niet meteen, hoor. Als je het niet wilt, begrijp ik dat.' Zei hij. Zo lief! Ik knikte. 'Ik wil wel, maar ik vind het gewoon...een beetje eng en... spannend? ' zei ik. Want ik wist zelf ook niet helemaal wat het was, maar Oliver leek er vrede mee te hebben. Dus...

' Misschien moeten we maar gaan slapen.' Zei hij. Ik knikte en legde mijn hoofd op zijn borst. Oliver gaf me een kus op mijn voorhoofd en zo viel ik in slaap.

~~~~~~~~~~~~♥~~~~~~~~~~~~~~~

Beep beep beep. De wekker ging en ik sloeg om me heen om hem uit te doen. 'Au!!!' Ik zat meteen overeind en zag Oliver liggen die over zijn neus wreef. ' Waar was dat voor nodig? ' Zei hij verontwaardigd. ' Sorry! ' Zei ik blozend. ' Ik was vergeten dat ik hier was en niet thuis. Anders sl ik altijd op mijn wekker en dan gaat hij uit. ' Zei ik met een hoofd zo rood als een tomaat. Oliver schudde lachend zijn hoofd. ' Zie je niet het verschil tussen mij en je wekker?' Zei hij grijnzend. 'Ik had mijn ogen dicht! ' Zei ik verdedigend. Hij lachte. ' Rustig maar. Het was maar een grapje.

Oliver stapte uit bed en ging naar beneden. Ik volgde hem en maakte een ontbijt. Vandaag hadden we weer school. Ik ging weer naar boven en ging de badkamer in. Ik deed de deur op slot en douchede snel en poetste mijn tanden. Verdomme! Ik had geen kleren bij. Ik sloeg een handdoek om me heen en deed voorzichtig het slot van de deur en liep gauw naar Oliver's kamer. Oliver had net een broek aangetrokken en nog GEEN shirt. Ik zat hem met open mond aan te staren. Want hij was echt knap. Als hij me niet alleen in een handdoek had gezien, had hij er vast een opmerking over gemaakt. Maar nu zat hij me precies zo aan te staren.

' Eh..Oliver ik heb geen...kleren.' Zei ik blozend. ' Ik...eh..ik..ik haal wel..eh..wat kleren van mijn zus.' Zei hij stamelend. Hij liep langs me de kamer uit en ik zag dat zijn ogen echt gloeiend goud waren. Dat kon dus maar één ding betekenen. Zuchtend ging ik op het bed zitten en wachtte op Oliver.

Na een tijdje kwam hij terug en hij had een rood jurkje bij zich en wat ondergoed. ' Dit had ik kunnen vinden. Is het okè? ' Vroeg hij. ' Ja hoor.' Zei ik. 'Ik zal je even alleen laten.' Zei hij en hij liep de kamer uit. Ik liet de handdoek vallen en kleedde me om. 'Je kan weer komen hoor.' Zei ik. Oliver kwam weer binnen en deed een shirt aan. We pakten onze tassen en liepen naar beneden. 'Hoe komt het eigenlijk dat ik je zus en je moeder nog nooit heb gezien?' Vroeg ik, toen we in de auto zaten. 'Mijn moeder is dood gegaan, toen ik heel klein was en mijn zus zit momenteel in het buitenland met haar vriendje.' Zei hij. 'Oh..., wat erg voor je.' Zei ik. De rest van de rit was het stil. En het was geen fijne stilte. Ik voelde me ongemakkelijk omdat ik niet goed wist hoe ik moest reageren. Toen we aankwamen stapte Oliver uit en deed de deur voor me open. Ik lachte. ' Dankje.' Zei ik. Hij glimlachte en pakte mijn hand.

De lessen waren saai. Ik had veel energie in me. Gelukkig hadden we gym. Voor sommige een nachtmerrie en voor mij.... tja, ik was niet de beste maar ook niet super slecht. Maar deze les, was het anders.

Nieuw hoofdstuk. En nieuwe cover. Hoe vinden jullie hem? Bye♥