THE NEIGHBOUR

Άτιτλο κεφάλαιο 5

Από την μεριά της Λίνας

Άφησα το κινητό στο κρεβάτι μου, και πήρα από την ντουλάπα μου την πιτζάμα μου....

Πάνω που πήγα να τις βάλω είδα ότι είχα ξεχάσει να κλείσω τις κουρτίνες ..σταμάτησα και πήγα να τις κλείσω... έριξα μια κλεφτή ματιά απέναντι στο δωμάτιο του Φίλλιπου ... αλλά ήταν τα φώτα κλειστά.... έκλεισα τις κουρτίνες και πήγα να βάλω τις πιτζάμες μου .... Λογικά θα είναι με κανένα γκομενάκι σκέφτηκα η θα κοιμάται ...μάλλον το πρώτο... είπα στον εαυτό μου καθώς άλλαζα....

Πότε θα σοβαρευτεί αυτό το αγόρι? Κάθε μέρα έχει και άλλη... σκέφτηκα και έπιασα τον εαυτό μου να ζηλεύει στην ιδέα ότι τριγυρνάει με τόσες κοπέλες .....πφφ γιατί ασχολούμαι όλο μαζί του?? Τι με νοιάζει εμένα.... Είπα και ξάπλωσα στο μαλακό μου κρεβάτι.....

Ο ύπνος δεν με έπαιρνε με τίποτα.....

στο μυαλό μου τριγυρνούσε συνέχεια ο Φίλλιπος και αυτό το γλυκό χαζό χαμόγελο που είχε στο σπίτι της βίκης .....κρίμα που είναι τόσο ψώνιο και γυναικάς.... Με αυτές τις σκέψεις με πήρε ο ύπνος....

Το επόμενο πρωί

Αφού ξύπνησα ,άνοιξα την ντουλάπα μου και πήρα τα ρούχα που θα βάλω , τα άφησα στο κρεβάτι και πήγα να κάνω ένα μπανάκι για να ξυπνήσω ....

Αφού τελείωσα το μπανάκι μου ντύθηκα και έφτιαξα γρήγορα τα μαλλιά μου.... Κατέβηκα κάτω στην κουζίνα άρπαξα στα γρήγορα μια φρυγανιά με βούτυρο και μέλι από το τραπέζι και βγήκα βιαστικά από το σπίτι...

-που πας έτσι βιαστικά εσύ??? Άκουσα την φωνή της μητέρας μου που έκανε να σταματήσω απότομα....

Γυρνάω και την βλέπω να κάθεται στην βεράντα με την μητέρα του Φίλλιπου

-καλημέρα κυρία Μαρία τι κάνετε? Είπα και τις πλησίασα.. έδωσα ένα φιλί στο μάγουλο της μητέρας μου.... και τους χαμογέλασα

-καλημέρα κορίτσι μου καλά είμαι εσύ? Είπε χαρίζοντας μου ένα γλυκό χαμόγελο

-καλά και εγώ... είπα και ανταπέδωσα το χαμόγελο

-όσο πάει και πιο όμορφη γίνεται η κόρη σου, φτού φτου να μην την ματιάσω είπε στην μητέρα μου

-ναι να μην μας χαθεί..λίγο ξεμυαλισμένη να μην ήτανε ... απάντησε η μητέρα μου γελώντας..

- έτσι εε?? Καλά καλά είπα κάνοντας την θιγμένη με αυτό που είπε η μητέρα μου... λοιπόν φεύγω εγώ γιατί βιάζομαι... θα πάω για ψώνια με τα κορίτσια και τις έχω στήσει....

-είπα και εγώ γιατί τέτοια βιασύνη πρωί πρωί... είπε η μητέρα μου..

-καλά καλά ... γεια σας!!! Είπα φεύγοντας....

Ότι θες πάρε τηλ φώναξα αφού είχα είδη απομακρυνθεί ...