THE NEIGHBOUR

Άτιτλο κεφάλαιο 15

Το απόγευμα....

Βρέθηκα με τα κορίτσια στην καφετέρια που είχαμε δώσει ραντεβού....

Με το που καθίσαμε αρχίσαμε να λέμε τα νέα μας....

Ήταν και πολλά!!!!

Μετά από λίγη ώρα ήρθαν και τα αγόρια....

Βασικά ήρθαν πολύ πιο νωρίς από ότι είχαμε κανονίσει...

Αλλά σιγά μην μας άφηναν για πολύ μόνες σε μια καφετέρια με τόσα αγόρια....

Από ότι καταλάβατε είναι και οι τρείς πολύ ζηλιάρηδες..

-γιατί τόσο νωρίς ?? είπε η Βίκη...

-αν δεν μας θες να φύγουμε είπε ο κώστας...

-εε τώρα ήρθατε.. όποτε καθίστε.. είπε η βίκη με υφάκι στον κώστα...

-καλά αφού μας το επιτρέπει η μεγαλειότητα σας... απάντησε ο κώστας με το ίδιο ύφος...

Και πρίν προλάβει να απαντήσει η Βίκη πετάχτηκα εγώ και άλλαξα θέμα...

Για να μην μαλώσουν....

Λοιπόν?? Τι θα κάνουμε τελικά το Σάββατο??

Τότε άρχισαν να πετάνε όλοι διάφορες ιδέες....

Όλοι Εκτός από τον Φίλλιπο που με πλησίασε με ένα πονηρό χαμόγελο και ψιθύρισε στο αυτί μου...

-¨εσύ πάντως ξέρω τι θα ήθελες να κάνεις το Σάββατο¨

-Σοβαρά? Τι? Είπα κάνοντας την ανήξερη... ενώ μέσα μου ήξερα πως σίγουρα θα πέταγε σπόντα!!!... και που το ξέρω?? Είχε πάρει το βλέμμα...

ναι έχει συγκεκριμένο βλέμμα όταν πετάει κάτι τέτοια....

-να με χαζεύεις για ώρες γυμνό από το παράθυρο σου.... Μου ψιθύρισε ξανά

-χαχαχα είσαι βλάκας είπα και τον χτύπησα στον ώμο.... Και αμέσως κοκκίνισα γιατί ήξερε πως τον χάζευα....

-χαχα είσαι πολύ γλυκιά όταν ντρέπεσαι μου είπε.. και με έκανε να κοκκινίσω ακόμα περισσότερο...

Σιγά μην ντρέπεσαι και εγώ σε έχω δει αρκετές φορές γυμνή από το παράθυρο σου.... Συνέχισε σιγανά.. και έβγαλε ένα πνιχτό γέλιο..

-ΤΙ?????????? Είπα δυνατά και σηκώθηκα ασυναίσθητα όρθια.... Κάνοντας όλη την παρέα και τα γύρο τραπέζια να μας κοιτάζουν αμίλητοι γεμάτοι απορία....

Το μόνο που ακουγόταν ήταν το γέλιο του Φίλλιπου....

Ξανά κάθομαι κάτω ντροπιασμένη και κοιτάζω αγριεμένα τον Φίλλιπο ρίχνοντας του άλλη μια αγκωνιά στον ώμο....

Τι έπαθες??? ρωτάει η Στέλλα...

-ε τίποτα θα σου πω μετά είπα

-εντάξει μου απάντησε και μου γέλασε.. εφόσον κατάλαβε πως δεν ήταν κάτι σοβαρό....

- μου αρέσει που πιστεύεις τα πάντα.... Είπε ο Φίλλιπος και με τράβηξε κοντά του...

- μου αρέσει που πιστεύεις τα πάντα .. επανέλαβα με κοροιδευτική φωνή και εκείνος γέλασε ξανά με τον τρόπο μου..

-να ξέρεις πως δεν σε είδα γυμνή... είπε και το ύφος του σοβάρεψε .... Όμως θα το ήθελα.. συνέχισε γλύφοντας το κάτω χείλος του....

- εγώ δεν είπα τίποτα... απλά τον φίλησα απαλά στα χείλη...

-Εεεεεεε είμαστε και εμείς εδώ!!! είπε ο Τεό και μας έκανε να ξεκολλήσουμε .....

Και αρχίσαμε να γελάμε....

Στην συνέχεια....

*(Λοιπόν αυτό το κεφάλαιο δεν ήταν αρκετά μεγάλο... όμως το επόμενο θα βγει μεγαλύτερο...:)

*Στο επόμενο κεφάλαιο να ξέρετε πως  θα γίνουν πολλά!!!! ;)

Surprise <3)