THE NEIGHBOUR

Άτιτλο κεφάλαιο 21

*(• Και ναι επιτέλους!!!! κατάφερα να βάλω καινούργιο κεφάλαιο <3

• Ελπίζω να σας αρέσει!!! <3 :D :) <3)

Από την μεριά Λίνας...

Μόλις έκλεισα το τηλέφωνο... πήγα έκανα ένα γρήγορο μπανάκι και άρχισα να ετοιμάζομαι......

Έβαλα ένα τζίν σορτσάκι με ένα άσπρο μπλουζάκι και τα πέδιλα μου... τύλιξα το καρό πουκάμισο μου στην μέση μου ... μήπως έχει δροσιά στο καράβι και χρειαστεί να το φορέσω..... και φυσικά την μπέζ τσάντα μου....

Χαιρέτησα τους δικούς μου...

Και Στην συνέχεια πήρα την βαλίτσα μου...

και ξεκίνησα για το σπίτι της Βίκης...

Τα κορίτσια ήταν είδη εκεί και έβαζαν τις αποσκευές τους στο αυτοκίνητο της Βίκης.....

Μόλις με είδαν να τις πλησιάζω τα παράτησαν όλα ....

ήρθαν γρήγορα κοντά μου και με πήραν μια σφιχτεί αγκαλιά...

-νόμιζα πως θα άλλαζες γνώμη τελευταία στιγμή και δεν θα ερχόσουν μου είπε η Βίκη καθώς με άφηνε από την αγκαλιά της....

-Όχι βέβαια!! Αφού στο είχα πει πως θα ερχόμουν.... Καιρός να κάνουμε και κάτι για τους εαυτούς μας.. όπως παλιά ...

-αααω σας αγαπάω... πετάχτηκε η Στέλλα

Και ξανά κάναμε μια σφιχτεί αγκαλιά...

Μπήκαμε στο αυτοκίνητο και ξεκινήσαμε για το καράβι......

Σε όλη την διαδρομή το μυαλό μου ήταν αλλού... ήταν σε εκείνον... δεν μπορώ με τίποτα να τον βγάλω από το μυαλό μου....

Πάλι καλά που έχω τις κολλητές μου και με κάνουν και ξεχνιέμαι... δεν ξέρω τι θα έκανα χωρίς εκείνες....

Τις αγαπώ τις φίλες μου....

Είναι πάντα δίπλα μου όπως και εγώ για εκείνες....

Από τις σκέψεις μου με έβγαλαν τα κορίτσια που άρχισαν να τραγουδάνε δυνατά το αγαπημένο μας τραγούδι που έπαιζε στο ράδιο...

Και τότε με ξεσήκωσαν και εμένα και αρχίσαμε να τραγουδάμε όλες μαζί....

Μετά από λίγη ώρα φτάσαμε στο λιμάνι....

Μπήκαμε στο καράβι και αρχίσαμε να ψάχνουμε κενές θέσεις για να κάτσουμε...

Το καράβι ήταν γεμάτο και επικρατούσε ένας χαμός...

Μετά από αρκετές προσπάθειες και περιπλανήσεις στο καράβι... βρήκαμε ένα τραπεζάκι με κάτι καρέκλες... και καθίσαμε κατευθείαν για να μην μας το πάρουν....

-πφφφ επιτέλους!! Είπα και κάθισα στην αναπαυτική καρέκλα του πλοίου...

Τα κορίτσια κάθισαν και εκείνες στις θέσεις τους λέγοντας ακριβώς το ίδιο με εμένα....

Στο δίπλα τραπέζι καθόταν μια παρέα αγοριών...

μας κοίταζαν για αρκετή ώρα και κάτι έλεγαν μεταξύ τους....

Εμείς δεν δώσαμε καμία σημασία....

Αρχίσαμε να μιλάμε για διάφορα θέμα... παίζαμε χαρτιά και γενικά η ώρα πέρναγε πολύ ευχάριστα....

-ρε σεις λέτε να κάνουμε κοινοποιήσει στο facebook να τους τρελάνουμε? Είπε η Βίκη...

-ναιιι ρε συ!!! Χαχαχα έτσι να σκάσουν λίγο οι βλάκες... τους αξίζει μετά από αυτά που έκαναν .. είπε η Στέλλα....

-εγώ δεν έχω θέμα.... Είπα ... ότι θέλετε....

Και μας έκανε κοινοποιήσει...

Από την μεριά Φίλλιπου

Καθόμουν στον pc και έβλεπα ταινία... όταν ξαφνικά μου έρχεται ειδοποιήσει από το facebook στο κινητό...

Ήταν από την Λίνα.. την έχω στους στενούς φίλους...

και ότι κάνει στο facebook μου έρχεται ειδοποιήσει και τα βλέπω...

Με το που το είδα έμεινα...

Ε ΟΧΙ!!! ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ!!!! Είπα και πετάχτηκα από την καρέκλα ρίχνοντας την κάτω...

Ο θυμός με είχε καταβάλει..δεν το περίμενα να μην με ακούσει....

Το τηλέφωνο μου δεν άργησε να χτυπήσει...

* ( ελπίζω να σας άρεσε... καλά να περνάτεεεεε <3

                                       φιλάκια πολλά!!!!! <3 <3 <3 )