Cidden o karşılık mı vermişti? İnanamıyorum! O... Duman... Bunu... İstiyor... Muydu?...
Hemen kendimi geri çektim. Yüzüm kızarmıştı. Kafamı aşağı doğru eğdim. 1 dakika boyunca öyle durduk. Sonra neden eve gitmediğim aklıma gelince koşarak eve gittim. Kendimi yatağa attım, hala olayın şokundaydım. Ki bu bence çok normal. Neyse. Yatağımda yatıyordum, tavana boş boş bakıyordum. Gözlerime olayın 3. Şahıs tarafından bakılışı gelince gözlerim doldu. Bir arkadaşım daha mı gitmişti?..
Acaba Duman şuanda ne düşünüyordu?.. Bir müddet sonra düşüncelerimin arasında boğulurken uyuyakaldım...
^DOĞA^
Laptopumda Teen Wolf izliyordum. Ayaklarımı uzatmış, pijamalarımla, dağınık topuzumla oturuyordum. Karşımda patlamış mısır kasem vardı avuç avuç ağzıma tıkıyordum. Dostum bu bir harika! Çok güzel bir zamandayken telefonumun sesiyle irkildim. Arayana bir an içimden lanet okudum. Ne yani en güzel kısımda mı aranır? Telefonun ekranına baktığımda arayanın Lila'nın annesi olduğunu gördüm. Meraklandım. Ve aynı zamanda lanetimi geri aldım. Çünkü Lila'nın annesi benimde 2. Annem gibiydi... Çağrıyı yanıtladım.
"Merhaba canım ben Lila'nın annesi."
"Rehberimde kayıtlısınız zaten. Ne oldu neden aradınız? Bir şey olmadı değil mi?" Dedim son cümlede sesimi birazcık saha telaşlı yaparak ve yükselterek...
"Pek bir şey yok ama Lila ağlıyor. Biraz endişeliyim. Yani bilirsin..." Derken istemeden de olsa sözünü kestim.
"Ağlıyor mu!?"
"Evet.. Bana bir şeyler anlatmaz. Sen gelip biraz destek olsan? Olur mu tatlım? Yani eğer müsaitsen müsait değilsen sakıncası yok.."
"İman powerla hemen oradayım Simge teyze!" Diye sesim yüksek bir şekilde söyledim.
"Ney powerla?"
"Boşver Simge teyze ben hemen geliyorum. Görüşürüz." Dedim ve telefonu kapattım. Üstüme bir şeyler seçtim. Siyah dar pantolonum ve tabii ki de beyaz bol gelen üstünde 35 yazan tişörtüm. Spor ayakkabılarımı da giydim. Saçımı da salınca tam oldum. Hemen hızlı adımlarla Lilaların evine doğru ilerledim. Acaba neye kırılmış, üzülmüştü? Kapının zilini çaldım, ve favori sesim. Ding Dang Dong! :D Kapıyı açan kişi Simge Teyzeydi (Lila nın anası) Sonra Lila'nın odasına girdim, girdiğimde uyuyordu. O rüyasında ağlıyordu. Kabus görmüş olabilir. Lanet olsun beee. Ne güzel en güzel kısımdaydım (Uyhş cümleye for) Yanına oturdum ve nazikçe şaka lan şaka hayvanımsı uyandırdım.
"Saboooğh oldu uyööööğn" diye kulağına doğru bağırdım. Gözlerini açtı. Çüş kan çanağı gibiydi. "Kabus mu gördün kanka?" Diye sordum. "Kabustu demi ya kabustu her şey olmadı dimii yaa" dedi Lila sesi titreyerek çıkmıştı. Gözleri gene dolmuştu. Ne olmuştu ki bu kadar kötü? "Anlamadı Doğa hiçbir şey." Diye tepki verdim. "Kanka ben yanlışlıkla Duman'ı dudağından öptüm. Ama yemin ederim yanlışlıkla oldu, ama o..." Dedi ve ağlamaya başladı, ne yani küstüler mi? Gitti bizim zengin jojuk. Yakışıklı ama değil. Benim için dünyanın en yakışıklı adamı Poy- neyse tamam konumuza dönelim. Lila'dan bashediyorduk değil mi? Şimdi acaba Poyrazcıkımı ve Batuhan salağını buraya mı çağırsam? Dur hele çoçuğu dövmeye giderler. Önce ben bi şeyler öğreneyim dimi yani. Lady'lere öncelik. "Kanka küstünüz mü? Gitti mi zengin jojuğumuzz??" Diye sordum alaylı bir biçimde. "Galiba küsmese de gitti" diye karşılık verdi. Bana neden şifreli konuşuyorsun be yıfrım? "Yıfrım. Git sümüğünü sil adam akıllı şeylerle gel bana." Dedim. Lila oturduğu yerden kalktı. Lavaboya doğru ilerledi. Burnunu sildi yüzünü yıkadı, tekrar aynı pozisyonda aynı yerde oturdu. Ve bana tüm olanları anlatmaya başladı... " ........Sonra kafasını çevirince yanlışlıkla dudağından öptüm. Ve o bana karşılık verdi. Ben bizi arkadaş biliyordum neden bunu yapıyor ki ya? Kanka para önemli değil iyi bir çocuktu. Arkadaşımdı... Hatta... Kardeşim." Dediği anda tekrar ağzını açtı. Konuşmasına devam edecekti, sustum. Ama her ikimizinde dikkatini sözünü her bir bokunu kesen şey kapının aniden açılması oldu. İkimizde kafamızı kapıya doğru yönelttik. Baktığımızda o iki kişiden ben bir kişiden hoşnut kalmadım. Gelenler Poyraz ve Batuhan'dı... Yoksa her şeyi duymuşlar mıydı?
Poyraz pek kızan birisi değildi. Yani belki kızardı ama genelde bu işi Batuhan yapardı. Poyraz sıkı bir şekilde kolumu tuttu. Kalbimin ritmi değişti çüş ameka. Tamam sakinim. Beni (onla) dışarı çıkardı kapıyı kapattı. Hala kolumdan tutuyordu. Şuanda aşkla pardon kız arkadaşımla Erkek arkadaşım (ARKADAŞ) arasında kalacaksam tabii kide kız arkadaşımı seçerim. Kolumu çekmeye çalıştım. Ama sıkı tutuyordu. Bende daha fazla uğraşmadım. Ofladım. Poyraz'cığımın dalgınlığına gelmiş olacak ki elini çekti. Tam odaya dalacaktım ki... Poyraz. ELİMİ TUTTU?!?!?!
Şuanda kalbim dımtıs dımtıs. Terliyorum. Titriyorum. Sevinçten eteklerim zil çalıyooor. Allah ım çok mutluyum. Tamam artık kabullenıyorum iç ses...
Ben
Poyraz'a
Aşığım...
Pekala sustum.

ŞİMDİ OKUDUĞUN
ARTIK SEVMESENDE OLUR.
Jugendliteratur"pekala." dedi Duman ve tek bir hamle ile beni kucağına aldı... Arkamızdan Batuhan ve Poyraz aynı andan "Hay senin ebeni lan. Amk gel şuraya!" diye arkamızdan bağırdılar.... Ben hala kucağındaydım. Ve biz hala koşuyorduk. Onlar ise kovalıyordu. Koşa...