ARTIK SEVMESENDE OLUR.

6. ONUNDA KAFASI BURAYA DEĞMİŞTİ

Öncelikle özür dilerim. Benim sinirlerim çok ama çok bozuk. Ondan dolayı bu bölümü baya sinirle ve aşırı üzgünlükle dolu tutacağım özür dilrim!!
İyi okumalar inş. Beğenirsiniz....
Yanaklarım ıslaktı. Gözlerim yorgun. Ama gözlerimle verdiğim savaşı kazanıp gözlerimi yavaşça açtım. Etrafıma bakındım. Duman'ın gözleri kızarmış pencereden dışarı bakıyordu. Uyandığımı fark etmemişti. Ve aynı zamanda o...
Ağlıyordu!? Konuşmak istesem de yapamazdım. Ağzım ve burnumu kapsayan yeşil nefes almamı sağlayan şey buna engel oluyordu. Neden ben bu haldeydim? Ben neden... Etrafıma bakındığımda...Bu o pencere, bu o yatak, bu o makine... Burası Furkan'ın kaldığı odaydı. En çok aşık olduğum adamdı o... Ama o beni bıraktı burada. Bunları düşünürken tekrar ağlamaya başlamıştım. Elimde değildi. Özledim... Napabilirim ki?...
Arkasını dönmüştü ağlarken hıçkırma seslerime. Gözleriminde açık olduğunu görmüş iyice endişelenmişti. Korkuyordu. Gözlerinden anlıyordum. Korkmaması için ağlamamayı denesemde olmuyordu. O rüyadan sonra bunu yapamıyordum. Çıkmıyordu aklımdan. Üstelik 1 yıl olmuştu o gideli... 1 yıl önce o şuan benim yattığım yatakta yatıyordu. Titremeye başlamıştım. Ağlıyordum. Ağlamam şiddetlenmişti. Üşüyordum. Duman ise beni uzaktan korku dolu gözleriyle izliyordu. "Doktor" diye bağıriniyordu. Suanda bu odada olma sebebimde Furkan dı... Ve bu odada Furkan'ındi. Tutamiyordum kendimi. Burda Furkan o guzel saclarini yaslamisti. Tutamiyordum goz yaslarimi bunlari bildikce... Daha cok titremeye basladim. Daha cok üşümeye basladim. Daha cok aglamaya basladim. Doktorlar geldiginde durumum daha vahimdi. Nefes makinasinda bile cok zor nefes aliyordum. Bayilmak uzereydim. Zar zor ayaktaydim. Doktorlar beni sakinlestirmek amacli bir suru dugmeye basiyorlardi. Ama hicbiri yetmiyordu beni sakinlestirmeye... Sonunda gozlerimi daha fazla acik tutamadim. Son kez gozum yasli Duman'a baktim. Hafif bir gulumseme ile gozlerim kapandi. ----------------
3. SAHIS AGZINDAN.
Doktorlar sakinlestirmek icin yol bulamayinca igne yapmaya karar verdiler. Igneyi yaptilar. Lila artik hickirarak aglamasa da yanagindan yaslar suzuluyordu. Onceki kadar titremese de hafiften titriyordu. Eskisi kadar terlemesede vucudu islakti. Duman aglayacak kadar korkuyor ve endiseleniyordu. Gozleri dolmustu. Ama bir sey caktirmamak icin eliyle yuzunu kapatip bunu engelliyordu. Gozleri bu sebepten dolayi kizarmisti. Doktorlara sorular soruyor. Doktorlarsa her soruya bilseler bile "BILMIYORUZ" diye yanitliyorlardi. Aradan 1 saat gectikten sonra Lila artik aglamiyordu. Titremiyordu. Terlemiyordu. Sonunda kendisine gelmisti. Gozleri hala kapali olsada hala nefes almakta COK AZ zorluk cekse de bu duruma Duman cok sevincliydi. Doktorlar Lila'nin suanki durumuna Duman'a anlattiktan sonra odadan ciktilar. Duman Lila nin yanindaki koltukta oturuyor Lila ya kizarmis gozleriyle bakiyordu.
Aradan iki saat gecmisti. Lila nin neredeyse nefes alis verisi duzelmisti. Ama genede Duman in icinde tedirginlik vardi. Lila hafiften gozlerini yariladi. Ve Duman'a kipkirmizi gozleriyle bakti. Duman once irkilsede sonra o da onun gozlerinin icine gulumseyerek bakiyordu. Ama Lila bir turlu gulumseyemiyordu. ---------------
Lila'nin Anlatimindan
---------------
Gozlerimi acabilmistim. Ama kolumda bir agri hissediyordum. Konusmak istiyordum. Sormak istiyordum. Sadece konusmak. Sormak istiyordum. Bu odadan cikmakta istiyordum. Ama konusamazdim. Elimle hafifce agzim ile burnumu kapsayan maskeyi hafifce kaldirdim ve Duman'a beni bu odadan cikmak istedigimi soyledim. Duman baska bir sey sormadan hemen maskeyi takti. Ve "Bekle. Iletip geliyorum." dedi. Odadan sessizce cikti. Bende pencereden disari baktim. Eski kabuslarim gene depresmisti. Furkan ilk alindiginda hastaneye durumu iyiydi. Odaya girmistim. Yanina oturmus konusmustum onunla. O cevap vermiyordu. O uyuyordu. Gozleri kapaliydi. Ama en azindan o yasiyordu... Bugunku gibiydi. Hava biraz acikti ve dolunay etrafi aydinlatiyordu. 12 Temmuz 2014'de gitmisti.... ben en son butaya 11 Temmuz 2014 de girmistim... Bunlari dusunurken tekrar gozum dolmustu. Ben Furkan uyurken pencereden disari bakip "Karanlik hukmetmis denize. Ama sen yanimdayken o bile cok guzel" demistim... O suan yokken bu manzara mide bulandiriciydi. Bunu diyince gozlerim dolmus hatta bir damla yanaklarimdan suzulmustu. Doktorlar iceri girince "Uzgunuz ama bu oda zorunlu. Aglamayin lutfen" demislerdi. Hey gerizekali doktor eski sevgilim burda bu yatakta vefat etti benim. Kapa ceneni göt. Cok bir sey biliyormus gibi. Te Allah'im. Sonrasinda doktor odadan cikti. Duman yanimda oturuyor gozlerini ustumden ayirmiyordu. Bende nihayetinde aglamami engellemistim. Ne kadar kalbim acisada...
Duman bana soru yagmuru iletecekmiscesine bakiyordu. Evet. Buyuk ihtimal burdan cikinca iletecekti...
...1 HAFTA SONRA...
Nihayetinde kendimi toparlamistim. Ve nihayetinde taburcu oluyordum. Duman benim evime gelecek hatta benim evimde kalacakti. Babam istemisti bunu. Bana bakmasini istemisti. Benim gozlerim hala kizarikti. Hala kendimi tam olarak toparlayamamistim.. Duman in bir omzuna kolumu atmis bir sekilde yurumeme yardimci olmaya calisiyordu. Biz eve varinca annem gozleri yasli kapiyi acti. Ve bizi eve girdirdi. Hemen abim kosarak geldi. "Birak lan kardesimi" diye bagirdi Duman'a. Hosnut olmasamda citimi cikaramadim. Duman bulasacakti ama benim hatrim icin susmustu. Abim kucagina aldi ve odama goturdu. Duman arkamizdan yavas ve sakin bir bicimde geliyordu. Oha cok havali dimi. Sonra beni yatagima yatirdi abim. Yanagindan optum ve odamdan cikmasi icin isaret parmagimla kapiyi isaret ettim. Basini 'Tamam' biciminde sallayip sonra da gitti. Duman iceri girdi. Sandalyeye oturdu. Bana bakiyordu. "Sana soru sorsam... Aglaman hakkinda. Sorun olur mu canim?" Diye sordu. Sesi titreyerek cikmisti. Sesim kisik ciksada "Evet buyur?"demistim. Duman da duymustu. "Neden agladin? Ruyanda kabus gormus olmalisinda... Bu kadar etkileyen bir kabus?" Dedi. Al iste. Tekrar aklima gelmisti. Furkan...
"Eski sevgilim... Suan rahmetli de. Onu gormustum. Furkan... Ve o kabus degil ruya olur." Diye cikistim. Sesim ne kadar kisik ciksada, cikarabildigim kadar cikarmistim sonucta. 'Anladim' bakisi atti. "Peki neden oda degistirmek istedin?" Dedi. "Cunku Furkan o odada vefat etti." Dedim...
----------
Duman'ın Anlatımindan
----------
Bunu duydugumda bir sok icerisinde kalmistim. Hem Furkan yuzunden hastaneye gelip ustune onun oldugu odada kalmak. Cok uzucudur. Ben bunu yasasam herhalde bende orda vefat ederdim. Neyse. Daha fazla soru sorup onu uzmek istemedim. "Tamam ne konusmak istersin?"diye sordum. Cevap vermedi. Arkasini dondu. Aglayacak diye korktum ve telas icerisinde Yukari tirmandim baktigimda o... Uyuyordu. Oha lan. Cok tatli. Bende yanina sokuldum. Ve kafasini gogsume yasladim. Oyle bir bicimde uyuduk....
Kapi carpma sesi ve "Cik lan ordan piç!" Diye bagirma sesiyle her ikimizde sicrayarak uyandik. "Oha abi kirsaydin!" Diye bagirdi Lila. Guzel bir uykudan sonra kendine gelmiş anlasilan prenses. Sonra beni farketti. "Oha Duman icime girseydin." Diye bana da bagirdi. Tabii bunu duyan tatli cici (!) Abisi bana dogru uctu.2 metre boyu vardi. Cus deve aq. Beni yataktan alip "Siktir git su evden" diye bagirdi. Resmen deprem oldu. Eben yani be abi. (Basinda ve sonunda ^ olanlar ic sestir.)
^Ne ebesine laf ediyorsun cocugun ya. Ebesinin sucu ne?^
Kapa ceneni ic ses. Babasi yani Abdullah amca odayi polis gibi basti. Annesi Fatma ile birlikte. "Napiyorsun be Ediz cus yiktin kufretme be oglum. Duman oglumuz bugun bizde kalacak."dedi Abdullah amca. Fatma teyze de ayagindaki terligi Ediz denen abinin suratina dogru indirdi. Allah korudu Ediz abiyi. Suratina gelmedi. Elmacik kemigine geldi. Sirittim. Odadan ciktilar. Sandalyeye kuruldum. "Bilgisayari acabilir miyim Lilacim?"diye sordum. "Tamam Andrew" dedi. Bende bilgisayari acip Facebook'ta Check-In yaptim. Lila'yi da etiketledim. Lila telefonuna bende Bilgisayarina bakiyordum. Boyle zaman gecti. Kapi yavasca acildi ve Ediz abi bana 'Kamooooon beybiiii kamoooooon' bakisi atti. Lila anladi galiba su kamoooon beybi isini ve "Tatli sevimli yakisikli abim odadan defol." Dedi. Ve geldigi gibi gitti Ediz abi. Bizde Lila ile birbirimize fikra falan anlatiyorduk. Lila'nin gozlerinin ici guluyordu resmen. Gulumseyince 2 kat daha fazla guzel oluyordu. Ve bende yarin icin Lila ile kendime bir plan yapmak istedim ve dusunmeye basladim. Yaklasik yarim saat sonra nereye goturecegimi bulmustum.
----------------
Bu bölüm uzun ve keyifli oldu. Duman ve Lila agirlikli. Doga biraz insafsiz oldu. Hic mi merak etmez arkadasini loo? 😃 Neyseee. Bu kadar.. Umarım begenmissinisdir. Voteye basmayi unutmayalim pls. 😊 Gorusuruz canlar.