ARTIK SEVMESENDE OLUR.

14. Yüreğimi Yerinden Söktüler

-3. SAHIS AĞZINDAN -
Poyraz, Doğa, Batuhan, Duman, Yağız... Her yerde Lila yi arıyorlardı. Ama hiç bir ipucuna bile rastlamamislardir. Yaklaşık 1 saattir Lila Arda denen şahsın elinde mahkumdur. Ama kacamaz. Çünkü baygın dir. Ve gücü buna yetmez...
Lila 1 saat geçmesine rağmen hala baygın dir. Aynı zamanda Arda'nın özel şoförü arabayi Arda'nın sahip olduğu sehir disindaki eski bir depoya goturmektedir. Şehir dışından cikmislardir ve Arda artık rahatlamistir. Çünkü artık Lila nin arkadaşlarının onu bulması fazlasıyla zordur. Aslında Arda'nın unuttuğu bir nokta vardır. Lila yi götürdüğü depo eskiden Duman ile favori olarak takildiklari depodur. Ama tabii Duman bunu unutmuştur. Üzerinden onca yıllar geçmiştir. Yaklaşık 20 dakika sonra Lila gözlerini aralamistir. Ama tam olarak ayilamamistir. Hala olayın sokundadir aynı zamanda. Arda pis pis sinsi sinsi sapık sapık siritmaktadir. Yaklaşık 10 dakika geçtikten sonra depoya varmislardir. Aynı zamanda Lila tam olarak ayilmistir. Arda denen adamın 2 tane adamı Lila nin iki kolundan tutup omuzlarına atmış depoya doğru surukluyorlardir. Lila ise yalnızca bağırıyor çığlık atiyordur. Ancak kimseye sesini duyaramiyordur. Çünkü bu eski binayı kimse ne görüyor ne de varlığını biliyorlardir....
Lila bağırıyordur içindeki korkuyla. Arda ilk başta bu bagrismalari sevse de sonradan gıcık kapmaya başlamıştır. Bir tane sandalye büyük Sessiz karanlık depodadir. Lila yi oraya zorla oturtup iki kişi omzundan tutarken şoförse ellerini ayaklarını sandalyeye bağlar. Bu Lila nin kimse yokken bile hareket edememesini sağlar ne yazık ki... Lila korkuyla cirpinsa da hiç bir işe yaramamis sonucunda bu korkutucu depoda yalnız kalmıştır. Lila umutsuz bir biçimde bağırıyor yardım bekliyordur. Ama herkesin bildiği gibi o da bunun çok zor olduğunu biliyordur.
Lila hala neden onu kaçırdıklarını merak ederken Arda deponun arka tarafında adamlariyla gulusuyordur.
'Duman in her şeyini aldım. ' diyerekten....
Arda ve adamlarının sohbeti kendilerine göre hosken arka fondaki Lila nin bagirislarini bir müddet sonra onların canını sıkar. Arda sinirlenir ve hısım ile ayağa kalkar. Sandalye yere düşerken ayakkabının çıkardığı ses depoda yankilanmaktadir. Lila daha çok korkarken ağlıyordur hickirarak. Arda bunu umursamayarak Lila nin yanağına en sert tokatlarindan birisini geçirir. Deponun bir bolumunde duran Koli bandını, Lila yi susturmak amaçlı kullanır. Lila aglamaktadir fakat bosunadir. Arda Kalpsiz sapık bir psikopattir...
***
Bu arada Lila nin arkadaşları Lila yi aramaya devam etmektedir. Fakat ne yazık ki yalnızca onu Duman in bulma şansı vardır. Çünkü kimse Arda yi tanimamakta ne tip yerlere gittiğini bilmemektedir.
Poyraz Doğa Batuhan ve Yağız bunun farkındadır. Ve bu 4 kişinin çok iyi bildiği gibi Duman da bunu bilmektedir. Fakat yinede kimse sesini çıkarmaktadır. Duman in aklını tamamiyle Lila kapsamaktadır. Bundan dolayı geçmişe bir türlü dönemez. Ve Arda nin takıldığı mekanları düşünemez....
^Lila'Nin Ağzından^
Bu aptal sandalyeye bağlıyim. Bu aptal bant Ağzımi kapatıyor. Ve hissediyorum ki yanagim kızardı. Hayvan gibi bir tokat yiyince... öyle oluyor tabii. Sandalye de saf saf dururken aklımı aptal aptal sorular kaplamaya devam etti ki bunlar çok saçma. Çünkü benim bunların cevaplarını öğrenmem çok zor.
Oncelikle bu psikopat adam beni neden kaçırdı
Bana ne yapacak? Bunlar favori sorularım ki bunların cevaplarını öğrenmem pek zor gibi de durmuyor uzaktan. Bence yani. Özellikle 2. Soru yakındır öğrenmem cevabını.
*-**-**-**-*
Tekrar o ayakkabı sesi tüm depoda yankilandi. Tabii benim içimi de bir korku sardı. Yanıma geldi ve kendisi de bir sandalyeye oturdu. Boş duygusuz gözlerle suratımi inceledi. Bir müddet sonra ise vücudumu incelemeye başladı. Ellerini yavaşça yukarı doğru kaldırdı. Yüzüme doğru getirdi. Gözlerimi kapattım. Ellerini yavaş yavaş nazik nazik saclarimda gezdirdi.
Ve fisildadi...
Sana çok yazık olacak... Masadan makası aldı ve elimdeki ipleri kesti. Anında kaçmaya calissamda bu pek mümkün olamadı. Onun gücü ile benimkinin bir olması imkansız çünkü....
Omuzlarimdan beni yere doğru sert bir biçimde ittirdi. Düştüm. Ağzımdan çıkan inilti yüzünden çakma olarak güldü. Sonra Sacimdan tutarak beni kaldırdı... Olamaz! Çok acıyor ama !!!! Ya yapmasana be manyak! !!

^DUMAN^
Sehrimizin tüm sokaklarını gezsekte hiç b ir şey edinemedik. Ben tüm gün Lila yi düşündüm. Bir de Arda nin nereye gidebilecegini. Geçmişi düşündüm nerelerde takildigini falan ama Lila yi düşünmekten canını aciyip acimadigini merak etmekten geçmişi düşünmeye pek zamanım olmadı açıkçası. Ama yine de düşündüm. Yine de elde edemedim hiç bir şey...
2,5 saattir Lila yi arıyoruz. 2,5 saattir Lila kayıp.....
Bu iğrenç bir duygu 😞 (Üzgün emoji şeysi.) Yarım saat sonra Güneş Kafegillerden KaFesinde bulusucaz. ---
Yarım saat geçti ben kafedeyim Batuhan ve Yağız la Doğa ve Poyraz i bekliyoruz. Sessiz bir biçimde onları beklerken sessizliği Batuhan bozdu.
"Duman aklına bi şey gelebildimi?
"Hayır
Dedim camdan dışarı denizin kayaliklara vuruşunu izlerken ve dinlerken.... Geçmişi hatırlamayı denedim tekrar. Fakat tekrar olmadı. Düşün kafam düşün. Bu psikopat ortaokul çocuk şeylerini umursayan gerizekalı nereye gitmiş olabilir düşün...
Hiç bir şey bulamadım. Hiçbir şey... Canı açıyordu. Isterse dibiMde olsun isterse uzağımda insan sevdiğini her yerden hissedebiliyor, açısıyla tatlısıyla...
^Arda Nin Ağzından^
Sonucunda yerler biraz kan içerisinde kaldığında Lila yi bırakmaya karar verdim. Son olarakta saçını tekrar tuttum ve alnini tüm gucumle duvara vurdum. Alni hafif kanamaya başlamıştı. Lila ağlıyor yalvariyor ve bağırıyordu. Bense 'kahkalarla' guluyordum. Ve suan her seyinin acı çektiği zamanlarda, benim onun acı çektiği için guldugum sıralarda o nasıl hissediyordu?
Adamlarima seslendikten sonra Lila yi ayaklarindan tutarak sürükleyerek sandalyeye doğru götürdüler. Lila nin sırtını da morartmistim. Bundan dolayı sırtı acimis ve acıyla inlemisti. Adamlarimsa yalnızca gulmusyu sonra Lila yi kollarından tutup sandalyeye oturttular. Ve halatlarla bağladılar. Aslında bu salak Duman hiç bir şeyi dusunmuyordu. Neyse.
^Duman'in Ağzindan^
Poyraz ve doğa gelmişti. Onlarda gelince siparis verdik. Kahvelerimisi içiyor aynı zamanda bu Arda sirfintisinin Lila ya neler yapmış olabileceği konusunda konuşuyorduk.
"Erkek Milleti güven olmaz. Bilemeyiz neler yaptığını ya da yapacağını. Sapiksiniz bir kere. Ona dokunmuş bile olabilir. Ay bunu söylemesi bile iğrenç. Dovmustur. Acımasızlikta 1. Sıniz cunku. Sonra bas-" derken Doğa nin lafını kesen şey Telefonum oldu. Iyi ki varsın Telefonum. Arda salagi yüzünden bize de saydirdi lafları Doğa. Hıh-.- Aceleyle cebimden telefonu çıkardım. Numaraya bakmadan açtım.
"Alo?" Dedim. Duyduğum ses konusunda donup kaldım.
Bu o olamazdı değil mi?
"Merhaba Duman. Ne oldu bulamadın mi Lila yı?"
Evet. Bu oydu.
"Nerdesin olum sen. Seni buldugum anda mahvedicem."
"Lütfen yapma caninin yanmasini istemeyiiz. "
"Sen benim canımı acitamazsin ki oğlum. "
"Diğer canın canım. "
(FAZLA CAN KELIMESI KULLANDIM NALET JXJAJDJSJ)
"HASS... OĞLUM ONUN SACININ BIR TELI-"
Derken lafımi bölen şey Lila nin acı dolu bagirislarini duymam oldu... Yüreğim parçalandı.
'Daha ne kadar zarar verebilirsin ki, yeter, YETER' diye bagirmisti... Kalbimi yerinden soktu ler sanırsam... Poyraz Doğa Batuhan Yağız bana şüpheyle bakarken Lila nin ağlama sesleri ardından Arda nin kahkalari kulağıMi doldurdu. Sonrasında telefon kapanmisti...
"Arda'ydi..." dememle herkes bana
'Anlat şunu' bakışlarını attılar.
***
Her şeyi anlatmistim Doğa ağlıyordu. Poyraz yine ona moral vermeye çalışıyordu. Batuhan sovuyordu. Yağız ise nereye gidebilecegini düşünüyordu. Aramızdaki en zeki olan kişi Lila nin akrabasiydi şuanda. Bunu bir yere not almalik LILA NIN AKRABASI O... Herkes düşünüyordu. Bende artık adam akıllı düşünüp bulabilecegim konusunda karar kıldım ellerimi masanın üstüne koydum ve yastık gibi bir şekil verdim kollarima. Sonra kafamı kollarimin üzerine koydum. Sonra ise düşünmeye başladım.
***
Doğa nin kafama patlatmasiyla yerimden sicradim. Vurduğu anda başımı kaldırmış aynı zamanda kaldirdigim anda da
"BULDUM!" demiştim. Herkes bana saf saf bakarken ağzımdan yanlışlıkla söylediğim söz aklıma gelince anlatmaya başlamam gerektiğini düşündüm...
"Uyumak her şeyin çözümudur. "
Diye başladım sözlerime. Felsefe de yapıyorum maşallah 😃
'Uyudugumda eskiden her yaz gittiğimiz-Arda- şehir dışında biraz ilerlerde birde ormanlık içerisinde bir depo var. Oraya baksak mi ki? Ben şoförü mu cagirayim durun durun..." Dedim. Bir çırpıda her şeyi anlatmistim. Telefonu çıkardım ve Huso amcyi aradım. Yaklaşık 10-15 dakika sonra geldi. Bizde arabaya bindik ve dediğim yere Doğru ilerlemeye başladık....
*******
Herkese merhabalar 😃 1200 kelimeden fazla yeni bir bölümden sevgi dolusu kucaklar. Yorum yapın beraber sovelim Arda ya. 😃 😃 Bugün bir de sizlere başka bir bölüm daha yazacağım ama o unutkanligimi telafi eden bir bölüm olacak. Bir tane okuyucu yazdı ve hatırlattı bana iyi ki var o şahıs 😃 Neyse çok konuştum. Vote verirseniz sevinirim. Kendinize iyi bakin ^^ Aynı zamanda telefondan yazıyorum kusura bakmayın yazım yanlışları varsa^^
---Multi Lila ---