**MULTİ DE DOĞA VAR**
^Duman'ın Ağzından^
"LİLA!" diye son bir kez arkasından bağırdım. Artık gözlerini açık tutamamıştı ve lanet olası Arda'nın kollarına bıraktı kendini. Koşuyordum. Ama Arda hızlıydı. Lila'yı tuttuğu gibi arabasına binmiş ve gaza basıp gitmişti bile. Bir küfür savurduktan sonra Kafeye döndüm. Müziği durdurdum. Herkes "Yaa" gibi sesler çıkardı.
"KAPAYIN ÇENENİZİ LİLA KAÇIRILDI..." dedim. Belki de Dünya'nın en kötü cümlesidir. Yok yok değildir. 'Sevdiğim artık yok...' bak bu da iğrenç. Konumuz bu değil.
Yağız yanıma koşar adımlarla geldi.
"NE DİYORSUN LAN SEN!?" diye bağırdı. Doğa ağlıyordu. Poyraz ona moral vermeye çalışıyordu. Batuhan küfürler edip etrafta dönüyordu, kafeyi turluyordu. Lila'yı buraya getirmemizde yardımcı olan adını unuttuğum kız ise Batuhan'ı sakinleştirmeye çalışıyordu...
"Kaçırılmış işte be Yağız çırpıntısı. Arda denen herif kaçırdı işte!" diye sesimi yükselterek konuştum.
Yağız soru sorar gözlerle baktı bana.
"Arda kim lan?" dedi biraz daha sakindi.
"Eski bir arkadaş işte." dedim ben ondan daha sakin bir biçimde. Gözlerimi devirdim sonra da.
"Senin yüzünden kaçırıldı yani?" dedi öfkeli beni öldürmek istermişçesine bakan ama ses tonunu sakin tutan Poyraz. Bana doğru gelmeye başladı.
"O kızı kurtaracağız lan!" dedi Batuhan'la aynı andan. Bağırarak.
"TABİİ Kİ KURTARACAĞIZ BAŞKA ÇAREMİZ YOK" diye bağırdı Yağız'da...
"Tabii." dedim bende onlardan daha sakin.
Herkes sessiz sessiz dururken Doğa konuştu.
"BURDA BÖYLE KONUŞACAĞINIZA BİR ŞEYLER YAPIN GERİZEKALILAR!!!" diye bağırdı titreyen sesiyle..
Haklıydı da.
"Haklısın aşkım!" dedi Poyraz ve hemen kafeden dağıldık. Her yeri didik didik etmeye başlamıştık...
***
Arda denen bu çocuk ortaokulda en yakın arkadaşımdı. Her bir bokumu bilirdi. Her anımda yanımda olurdu. Haksız olsam bile bana haklısın derdi. Moral kaynağımdı. Severdim. Hiç ayrılmayalım isterdim açıkçası...
Ama biz hiçbir zaman birbirimize aşk hikayelerimi anlatmadık. Çünkü biz birbirimize 'aşk'ın saçma olduğunu söyledik. Ama aslında her ikimizde aynı kıza aşıktık...
Tesadüfümüze sıçayım ki aynı günde artık aşkı saçma bulmadığımızı hatta hangi kıza aşık olduğumuzu söyledik. O zaman işte aşk için yarışa girdik.
'O kız benim olacak' diye. Düşman kesildik. Ama 1 sene sonra ben bu yarışı unutmuştum bile. ve o kızla da çıkmıştım. Ama Arda unutmamış... Şimdi ise intikam alıyor sanırsam... Ben aslında 'geçmişi unuttuk sanıyordum...'
*********************************
Çok kısa bir bölümden kucak dolusu sevgiler! Çok kısa oldu ama 2 bölümü ardı ardına paylaştım ha :D
*Sizce final olmalı mı, yoksa olmamalı mı?
Yorumlarınızı ve votelerinizi bekliyorum :* Görüşürüz diğer bölümde.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ARTIK SEVMESENDE OLUR.
Teen Fiction"pekala." dedi Duman ve tek bir hamle ile beni kucağına aldı... Arkamızdan Batuhan ve Poyraz aynı andan "Hay senin ebeni lan. Amk gel şuraya!" diye arkamızdan bağırdılar.... Ben hala kucağındaydım. Ve biz hala koşuyorduk. Onlar ise kovalıyordu. Koşa...
