Alarmın çalmasıyla uyuzlanarak yataktan kalktım. Aynadan kendime baktığımda zombinin kız kardeşi gibiydim.. Çok kötüydüm, midem bulanıyordu, ölmek istiyordum. Bu aşk acısı da ne kadar kötüymüş böyle. Lanet girsin yaa... Ben içimden bunlarını geçirirken birden kapı çaldı. Kapıyı açtığımda karşımda tanımadığım bir kız vardı.. Ben hiç bir şey söylemeden direk söze atıldı;
''Hadi Damla dışarı çıkalım.''
Adımı nerden biliyor bu kız?
''Sen de kimsin?''
''Ben.''
''Evet sen..''
''Ben Burcu senin odanın yan taraftaki oda da kalıyorum.''
''Hımm demek öyle peki adımı nerden öğrendin.''
''Yurdun kayıt listesinden. Yanlış anlama benim de arkadaşa ihtiyacım vardı o yüzden.''
''Peki öyle olsun bakalım.''
''Bu arada dışarı çıkacak mıyız?''
''Evet olabilir şuanlık işim yok zaten hem daha yakından tanışmış oluruz..''
''Peki bekliyorum o zaman.''
''Tamam.'' dedim , ve hazırlanmaya başladım.
Burcu sanırım iyi bir kızdı onunla bugün dışarı çıkacaktık, ve iyi zamanlar geçirebiliriz diye düşünüyorum. Güzel bir gün beni bekliyor...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Karadeniz'deki Aşk
Novela Juvenil''Hamsi'' ''Buyur!..'' ''Adını nasıl da biliyor.. :)'' ''Eee'' ''Diyorum ki seni çok seviyorum <3'' Herşey güzel hem de çok; Herşey mükemmel hem de çok.. Ben aşığım galiba :D <3.... Birazcık size Burak'dan bahsedeyim. Burak; beni deliler gibi seven...
