A Teenager at Briarcliff

My past

   Κάνει πολύ κρύο...Δε βλέπω τίποτα...Μετά βίας κοιμήθηκα για καμιά ωρίτσα...Είναι σαν να κοιμάμαι πάνω σε τούβλα. Δε θα αντέξω για πολύ. Οχι, οχι, μη μου πεις...Ενα ποντίκι είναι εδώ!!! Αηδία, δεν το πιστεύω! Πού βρέθηκε το ποντίκι σε ενα τόσο κλεισμένο μέρος; Πώς μπήκε; Ιου. Δε μου φτάνουν τα προβλήματά μου, έχω και την ανησυχία μην ανέβει πάνω μου ο μίκι μάους.
  Δόξα τω θεώ! Είπα μόλις άκουσα τον ήχο των κλειδιών στην κλειδαρότρυπα του κελιού.
   Βγες, είπε ο φύλακας του Briarcliff.
   Βγήκα γρήγορα. Ήταν η πρώτη φορά που ήμουν τόσο χαρούμενη που έβγαινα από το δωμάτιό μου. Γενικά δε μου αρέσει να βγαίνω έξω...Δεν έχω φίλες, όλοι στο σχολείο με αποφεύγουν, γιατί είμαι το βαρετό κορίτσι, που νοιάζεται μόνο για τα μαθήματά του. Αλλά δεν ξέρουν την ιστορία μου... Μα, πώς θέλουν να καταλήξω με τέτοιους γονείς; Από μικρή μου απαγόρευαν να κάνω ό,τι μου άρεσε, γιατί, όπως έλεγαν, "Elizabeth, αυτό είναι πολύ επικίνδυνο για ένα κοριτσάκι της ηλικίας σου. Μπορεί να χτυπήσεις και να πονέσεις και δεν ξέρουμε πού μπορούν να καταλήξουν οι απερίσκεπτες πράξεις σου νεαρή μου". Ποτέ μου δεν έκανα κούνια, τραμπάλα, τσουλήθρα, μονόζυγο, γιατί μπορεί να χτυπούσα. Το πιο διασκεδαστικό πράγμα που έχω κάνει ποτέ μου ήταν όταν μια φορά με πήγαν να δω κουκλοθέατρο...Κι αυτό, μια φορά ως δώρο για τα έκτα γενέθλιά μου... Μάλλον είμαι καταραμένη. Δεν εξηγείται αλλιώς... Γι'αυτό δεν είχα ποτέ κάτι να πω...Από τεσσάρων χρόνων έμαθα να διαβάζω, να γράφω, και μέχρι τα 8 ήξερα τρεις ξένες γλώσσες, ολη την ιστορία της Αμερικής, Φυσική, γεωγραφία και μαθηματικά Λυκείου. Οχι, δεν είμαι παιδι θαύμα, αλλά όταν οι γονείς σου σε πιέζουν 24 ώρες το 24ωρο, δεν έχεις άλλη επιλογή παρά να τους ακούσεις... Έτσι, όποτε έχω κάποιο πρόβλημα, ανησυχούν και προσπαθούν να το λύσουν, σκεπτόμενοι οτι το πρόβλημά μου, είναι χίλιες φορές χειρότερο από ό,τι είναι στην πραγματικότητα. Γι'αυτό και δεν το λύνουν ποτέ. Βασικά, το διευρύνουν...Άρα από όταν κατάλαβα με τι γονείς είχα να κάνω, άρχισα να κλείνομαι στο δωμάτιό μου, να μη τους λέω το ποτέ όταν είχα κάποιο πρόβλημα και το μόνο που έκανα ήταν να διαβάζω, γιατί αν δεν ήμουν η καλύτερη μαθήτρια θα είχα περισσότερα προβλήματα. Δυστυχώς όμως, το πρόβλημα με το πλασματάκι έξω από το δωμάτιό μου δεν άντεξα και τους το είπα...Και είδατε τι συνέβη...
   Με οδήγησε στο σαλόνι. Όλοι εκεί ήταν στον κόσμο τους... Μια γριούλα κοιτούσε επίμονα το juke box περιμένοντας να σταματήσει το dominique... Κάποιοι έπαιζαν χαρτιά και όποτε ένας έχανε, έκλαιγε και φώναζε, ενώ οι υπόλοιποι γελούσαν κοροϊδευτικά. Μια έπαιζε πιάνο...Βασικά πατούσε πολλά πλήκτρα μαζί. Αίσχος. Η Pepper στεκόταν μόνη της σε μια γωνία. Πήγα προς το μέρος της, της χαϊδεψα την πλάτη, γύρισε και μου χαμογέλασε με ένα διάπλατο χαμόγελο. Της χαμόγελασα κι εγω.