තිස් එක්වෙනි සිත්තම..💚❤️

60 8 4
                                    

" අයියේ ... මට ඔයාව විශ්වාසයි .. ඔයා නොකියනවා විතරනේ එකේ තේරුම අයියා බොරුකාරයෙක් කියන එක නෙමෙයිනේ මට තේරුම් ගන්න පුළුවන්... !! "

" මන් ආදරෙයි බං උබට... !!! "

අයියා එහෙම කියන ගමන් මගේ තොල් අල්ලගත්තා... මාස තුනකින් හාදුවක් ... !!!

______________________________________

.

.

" අභි... මැණික නැගිටින්න ... !! "

අයියාගේ කටහඩ ඇහෙද්දි මන් අන්ද මන්ද වෙලා ගිහිල්ලා ඇහැරුනා .. එක පාරම මේ කොහෙද කියලා මිටර් නොවෙද්දි ඊයේ ආපහු ලංකාවේ ඉඳන් ආවා නේද කියලා මතක් උනා..

" ඊයේත් කාලා නෙමෙයිනේ නිදාගත්තේ... කෝ නැගිටින්න .. "

අයියා කියද්දියි මතක් උනේ ඊයේ තිබ්බ මහන්සියටම කන්න බෑ කියලා නිදාගත්තා කියලා... ඇත්තටම කනවට වඩා කල්පනා කරන්න දේවල් මට තිබ්බා ඒත් මන් ඒ ඔක්කොම පැත්තක දාලා හොදට නිදා ගත්තා .. ඇයි යකෝව්...!!!

මන් හිමීට ඇස් දෙකම ඇරියා නැත්තම් මේ මනුස්සයා ඉස්සර කියනවා වගේ මාව උස්සන් ගිහින් බාත් ටබ් එකටවත් දැම්මොත්...!!!

" Mhhh... අයියේ.. මොකද අනේ උදේ පාන්දර බෙරිහන් දෙන්නේ ..?? "

" පිස්සුද ළමයෝ මොන උදේද දැන් වෙලාව නාමයහමාරයි.. "

" ඇහ්.. එච්චර වෙලා ගිහින්ද ?? ඔයා ඔෆිස් යන්නේ නෑද අයියේ.. "

" මාස තුනක් තිස්සේ දකින් නැතුව ඉදලා උබ ආවගමන් උබ ළඟ නොයිද මන් ඔෆිස් යයි කියලා හිතනවද බං ..."

" අයියේ... ".

මට කියන්න දෙයක් මතක් උනේ නෑ.. ඇත්තටම අමුතු පාළුවක් මට දැනිලා හිටියේ .. අයියට මටත් වඩා හොදට මාව තේරෙනවා..

" ම්ම්ම්ම් .. අද rest එකක් ගමු .. හවසට යමු අපි ඔයාගේ ඩාන්සින් ඇකඩමි එකට ටයිම් ටේබල් එහෙම අරගෙන එන්න ... "

" හා "

මන් ආපහු අයියාගේ අත් අස්සට තුරුළු උනේ විනාඩි පහක නින්දක් දාන්න කියලා හිතාගෙන ...

" දෙන්නේ උබට දැන් ගුලි වේවි නිදාගන්න හදන්නේ නැගිටින්න රෝසමල කන්න යන් .. නැත්තම් ගැස්ට්‍රයිටිස් හැදෙන්න බලයි ...!!! "

|| දෛවයක සිත්තම් ||ᶻʰᵃⁿʸⁱ| Ongoing |Where stories live. Discover now