"ေဒါင္ ေဒါင္ ေဒါင္"
ညေနေက်ာင္းခ်ိန္ေရာက္ၿပီးျဖစ္တာေၾကာင့္ ေခါင္းေလာင္းမည္လာသည္ႏွင့္ဆရာမကိုႏႈတ္ဆက္ကာကိုယ့္လြယ္အိတ္ကိုယ္လြယ္ၿပီး အခန္းထဲမွမွထြက္ခဲ့ၾကသည္။ေက်ာင္းအျပင္ဘက္ေရာက္ေတာ့ အေရွ႕နားကခပ္လွမ္းလွမ္းမွာ စက္ဘီးတစ္စီးနဲ႕ရပ္ေစာင့္ေနတဲ့ ဓန ကိုျမင္လိုက္ရ၏။
သြင္ လည္းခပ္သြက္သြက္ေလွ်ာက္လာၿပီး ဓနရွိေျပးလာခဲ့သည္။
"ဒီေန႕ေက်ာင္းမတက္ဘူးလား ဓန"
"အင္း မတက္ျဖစ္ဘူး"
"ဘာလို႔လဲ မနက္ကမွ သြင့္ကို တင္ေခၚလာၿပီး"
"ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး ကဲ တက္ ျပန္ရေအာင္"
သြင့္ကိုေက်ာေပးကာစကားေျပာေနေသာဓနေၾကာင့္ သြင့္မသကၤာျဖစ္လာၿပီး မ်က္ႏွာကိုသူ႕ဘက္လွည့္ေစလိုက္ေတာ့။
"ဟင္ ဓန မ်က္ႏွာက"
"အင္း နည္းနည္းခိုက္မိတာ ဘာမွမျဖစ္ဘူး"
"ရရဲ႕လားဟင္"
"အဆင္ေျပပါတယ္"
ထိုသို႔ႏွင့္ႏွစ္ေယာက္သားၾကားတိတ္ဆိတ္သြားၿပီးေနာက္စက္ဘီးနင္းကာအတူျပန္လာၾကသည္။ဓနကအသားျဖဴကာ ဆံပင္ေလးေတြကိုေသခ်ာညွပ္ထားတာေၾကာင့္ မ်က္ႏွာေခ်ာေခ်ာေလးကို သြင္ ျမင္ေနရသည္။ေမးရိုးခြၽန္ခြၽန္ ႏွာတံဆင္းၿပီး မ်က္ခုံးေလးကမဲနက္ေနကာ ေယာက္်ားတန္မဲ့မ်က္ေတာင္ေမႊးေတြကရွည္ေသးသည္။ဟြန႔္ လူဆိုးေကာင္ၾကည့္လို႔ကိုမရဘူး။
"တစ္ေနရာခဏဝင္နားၾကမလား"
"မရဘူးေလ ညက်သြင္ေမေမ့ကိုသြားႀကိဳရဦးမွာ"
"အင္း"
မရဘူးဆိုလည္းမရဘူးေပါ့ ဘယ်တတ်နိုင်မလဲ။စက်ဘီးက်ုခပ်ဖြည်းဖြည်းသာစီးနင်းလာခဲ့သည်။သွင့် အိမ္ေရွ႕ေရာက္ေတာ့စက္ဘီးကိုထိုးရပ္ကာ သြင္ဆင္းသြားမွ ဓန အိမ္ကိုျပန္လာခဲ့သည္။အိမ္ေရာက္ေတာ့မာမီက စက္ခ်ဳပ္ေနေလရဲ႕။
"မာမီ"
"အြန္း သား ဗိုက္ဆာေနၿပီလား"
"မဆာေသးပါဘူး သားဘာကူစရာရွိေသးလဲဟင္"
YOU ARE READING
𝐌𝐲 𝐛𝐚𝐝 𝐛𝐨𝐲𝐟𝐫𝐢𝐞𝐧𝐝 𝐢𝐬 "𝐁𝐨𝐬𝐬"(𝑪𝒐𝒎𝒑𝒍𝒆𝒕𝒆)
Romance"ချစ်ရဲ့လား သွင်" "မချစ်ဘူး လူဆိုးကောင်" ဓနရှင် + ညို့ပန်းသွင်(warning)
