ေနာက္ေန႕မနက္မွာေတာ့ သြင္က ႐ုံးအတြက္သင့္ေတာ်မဲ့အဝတ်လေးရွေးလာ၏။အပြင်ကုတ်တစ်ထပ်နဲ့အထဲက ကိုယ္က်ပ္ေလးျဖစ္ကာ စကပ္ဒူးေလာက္နားေလးကိုဝတ္ဆင္ထားၿပီး ဆံပင္ေခြအလိပ္ေလးေတြကိုဒီတိုင္းျဖန႔္ခ်ထားကာ ေဒါက္ဖိနပ္အမဲေလးကိုစီးၿပီး ဓနနဲ႕အတူလာခဲ့သည္။
"ကိုးကိုး"
"ဗ်ာ"
"သြင္ၿပီးရင္ မမေလးႏြယ္တို႔ဆီသြားဦးမွာေနာ္"
"အင္းအင္း ကေလးေလး ကိုကိုးအေပၚအရင္တက္ႏွင့္မယ္ေနာ္"
"ဟုတ္ ကိုကိုး"
ဓန က ဒီမနက္meetingရွိတာေၾကာင့္ ေလာေနရျခင္းျဖစ္သည္။ဓနအေပၚခပ္သြက္သြက္တက္ကာ ႐ုံးခန္းထဲဝင္သြားလိုက္သည္။
သြင္က ကိုကိုးရဲ႕အတြင္းေရးမႉးတစ္ျဖစ္လည္း ကိုကိုးရဲ႕ဇနီးေလာင္းေလးမလို႔ အခြင့္အေရးအျပည့္အဝရေနေပမဲ့ သြင့္ဘာပဲႀကိဳးစားကာ ပညာေပးပါမည္။အာဏာတို႔ဘာတို႔ဆိုတာသြက္တို႔မွာမလိုအပ္ဘူး ဟြင္းဟြင္း။
"ေမာနီးမမေလးနွယ်"
"ေမာနီး သြင္ေလး ဒီေန႕အေစာႀကီးပဲေရာ"
"ဒါေပါ့မမရယ္ တစ္စုံတစ္ခ်ိဳ႕ေတြကိုပညာေပးဖို႔အေစာႀကီးေရာက္လာရတာ"
"ခစ္ခစ္"
သုံးေယာက္သားေတြ႕တာနဲ႕ေလထိုင္ေပါေနတုန္း
"ေစာေစာစီးစီး ဆူညံေနတာပဲ ဒါအမ်ားနဲ႕ေနရတာေနာ္ မင္းတို႔လူ႕က်င့္ဝတ္မသိၾကဘူးလား"
"ဒါ ႐ုံးခ်ိန္မွမဟုန္တာအမရဲ႕ ဘာလို႔လဲ"
သြင့္ထက္အသက္ႀကီးေလာက္မည္မို႔ သြင္ကတေလးတစားနဲ႕အမလို႔ေခၚေပးလိုက္ေတာ့ ထိုအမက သူ႕ႏႈတ္ခမ္းေတြကိုမဲ့႐ြဲ႕ကာ
"႐ုံးခ်ိန္ဟုတ္ဟုတ္မဟုတ္ဟုတ္ ငါကမဆူညံနဲ႕ဆိုမဆူညံနဲ႕ေပါ့"
"အမကဘာမို႔လို႔လဲ"
"တို႔က ဒီကဝန္ထမ္းေတြရဲ႕မန္ေနဂ်ာမလို႔ဘဲ"
"အင္း ဟုတ္ၿပီေလ ဒါဆို ဂ်ာႀကီးကစီမံတာမို႔ ဂ်ာႀကီးစည္းကမ္းေပါ့ဟုတ္လား"
"..........."
"ကြၽန္မ ေမးပါရေစ ရွင္ဒီကိုဘာရည္႐ြယ္ခ်က္နဲ႕ေရာက္လာတာလဲ"
YOU ARE READING
𝐌𝐲 𝐛𝐚𝐝 𝐛𝐨𝐲𝐟𝐫𝐢𝐞𝐧𝐝 𝐢𝐬 "𝐁𝐨𝐬𝐬"(𝑪𝒐𝒎𝒑𝒍𝒆𝒕𝒆)
Romance"ချစ်ရဲ့လား သွင်" "မချစ်ဘူး လူဆိုးကောင်" ဓနရှင် + ညို့ပန်းသွင်(warning)
