Hanggang kelan ko ba pwedeng itago itong nararamdaman ko? Hanggang kailan ko idedeny sa sarili ko? Hanggang kailan kong pipilitin na okay ako kahit na ang totoo ay nasasaktan ako. Mahal ko si Von pero, hindi kami pwde. May mahal siyang iba at hindi ko kaya na sirain ang relasyon niya. Mahal ko siya pero hanggang tingin nalang ako, I'll be loving Von from afar? Pero hanggang kailan? I checked out my phone, nakita kong may text ni Gracey.
From: Gracey Lopez;
Omg, si Von!!!! Can't believed it, despite of his busy schedule he visited me awhile ago sa dorm!!!! He brought some flowers! And asked me out! Omg, feels like I'm in heaven!! Bff, I'm falling everyday? U awake? :)
As I read her message, parang biglang sumikip ang dibdib ko. Should I reply? Naaaah, of course I'll reply. After all she's my bestfriend.
To: Gracey Lopez;
Really? Omg, Von is really sweet. Kaya botyong boto ako sa kanya, cause I know, hindi ka niya lolokohin. I mean Von is sweet. Effort kng effort. Anyway, I'll go to bed. Goodnight! See you around! :*
Ang saklap lang diba? Ha ha ha ha. Bagay nga talaga sila. Ugh. Wala e, nasaktan na naman!
*******************
I woke up early. It's Wednesday! Dating gawi. Naligo, ate my breakfast. Pahatid kay Ate, then school. I called Angel.
"Hello?" I said
[Hello Anika? School na? Wait for me. I'm on my way, nstuck lang ako sa traffic,] Angel said.
"Aww, really huh? Okay then, hintayin kita!"
I was busy walking nang biglang sumulpot si Von na may dalang dalawang coffee. Hmm, Alam ko na, it's for Gracey. K.
"Goodmorning," I greeted him
"Hey Anika, may hinihintay ka?"
"Obviously, I'm waiting for Angel. Nastuck daw sa traffic. Haha,"
"Yeah, matraffic nga. Anyway nag breakfast kana? C'mon sabay ka na samin ni Gracey," aya ni Von. Like wtf?!! Ano ako gusto niya akong gawing third wheel? Ayoko no! Ayokong makita sila na ubod ng tamis. Baka kasi maiyak ako. Ugh. Iyakin talaga!!!
"Uhm, no na. Ayokong maging third wheel. Isa pa I'm waiting nga diba?" I replied
"Aww, ganun ba? Ano ba yan. I miss hanging out with you!!" He said then he gave me a hug, na naging rason ng pagblush ko nang wala sa oras. Kahit kailan talaga sweet si Von kaya hindi talaga malabo na mahalin kok siya and ni Gracey. Haaaay
"Even me, I miss those days na magka bondig tayo. Kaso ayun nga. May girlfriend kana. Mag focus ka nalang kay Gracey." I said.
"Kaya nga halina at sumabay!"
"Ayaw nga," sabi ko. Mabuti nalang natanaw ko na si Angel!
"Si Angel na ba yun?" Von asked
"Yes, kaya babush na muna! Send my sweetest regards to Gracey! Bye" Tinalikuran ko na si Von! Whew, kailangan ko talagang umiwas. Nakuuu
"Grabehhh talaga ang traffic papunta dityo. Naistress ako, magang-maga haggardo versoza ang beautiness ni Mare mo tehh!" Bungad sa akin ni Angel
"Yessssh, halata naman. C'mon na Angel!" I grabbed her hand at pumunta na kami sa class namin.
*******************
"May problema ka ba girl?" Biglangtanong ni Angel sa'kin while writing. Tiningnan ko siya, then I answered
"Ahh, wala naman e. Just that nagseselos lang ako kanina. Like, ewan ko. Wala naman talaga akong karapatang magselos dahil nga ang main role ko lang naman e, bestfriend. So wala talaga! As in wala. Nakakapanot na nga minsan kakaiisip," sagot ko naman
"Alam mo kasi bestfriend ko, pag inlove ka talaga sa isang tao, kahit anong gawing pigil mo sa nararamdaman mo na hindi magselos, hindi mo mapipigil. Kasi pag nagmahal ka, may kakaibat iyong selos, lungkot, saya, kilig, at ang matindi SAKIT!"
"And in my case ano ang tingin mo?" Tanong ko
"In your case, abaaaaa matindeeh! I mean, unrequited love ang tawag diyan! Masakit talaga 'yan kasi ikaw lang ang nagmamahal. Unlike kina Gracey and Von 'yung process naman nila e, give and take. Mahirap talaga itago 'yan lalo na in the first place, kaibigan ka lang at wala kang pakialam," Angel said and that hit me, wala nga naman talaga akong karapatan. Nakakahurt
I excused myself, kailangan kong pumunta ng rest room. Any minute now pwdeng tumulo itong mga luha ko. But no, I'm a tough woman! Kaya hindi ako iiyak in front of them.
As I went to the rest room, lumalabo ang paningin ko. Ughhh! Ano ba Anika! Compose your self!! As I said that bigla kong nabunggo ang isang lalaki,
"Oh, I'm sorry." I said then walked away, but he grabbed my hand
"Nika? What's wrong? Why are you crying?" He asked
"No, no, I'm fine Von," I said trying to convince him
"You're not fine Nika! Tell me sino nag paiyak sa'yo?"
"Ikaw ang nagpaiyak sa akin! Kasi ang hirap itagong mahal na pala kita sobra." I said in the back of my mind
"Wala nga Von. Ikaw naman. Stop worrying too much please?" I said
"At paano ako hindi magwoworry kasi umiiyak ka ng walang rason at ayaw mo pang isumbong ang dahilan ng pag iyak mo. C'mon Anika concerned ako sa'yo dahil kaibigan kita!"
Ayun! Kaibigan! Mas lalo akong napaiyak.
"Anika, let's go somewhere." Von said trying to convince me.
"Von, I'll be okay. Just leave me alone. Gusto kong mapag-isa para magfunction ang utak ko. I'll just call you when I'm fine." I said then walked away.
Ang saklap lang e, kaibigan! Ha ha ha. Ang saya nga naman. Yan ang napala mo Anika, you let yourself fall for him. Kaya ayan ngayon. Ikaw itong nganga!! Odiba? Ansaya saya! Ughhh. Kaya mo 'yan Anika. Kaya mo 'yan. You're tough right!? Kaya makakamove-on ka rin. Subukan mo! Von will always be your friend, at hindi boyfriend.
Sana naman kung nabibili ang gamot sa pagmomove on kanina pa ako bumili at kotang kota na siguro ako sa lahat ng drugstore. But reality is, moving on was never easy and it wouldn't be easy. Sana nga kung gaano kadali ireformat ang mga bagay sa memory card, sana ganun din kadali ireformat ang feelings ko para kay Von, pero..... Hindi pala ganun kadali. Mas mahirap pa sa Algebra equation.
