Maaga akong pumunta ng school kinaumagahan. Wala lang. Gusto ko lang magpa aga e. Bakit ba? While I was walking nakasalubong ko si Gracey. Well, lalagpasan ko lang sana siya, pero bigla niya akong pinansin.
"Anika," she said
"Huh? Yes?" I answered
"About last night, uhm.... It's really not my intention to hurt you or something, I mean, I know it's my fault. Hindi ko naman sinasadya na pagsalitaan ka ng ganon. I was really not thinking. I'm sorry." Biglang sabi niya. I was shocked. Okay, may magagawa ba ako, e nangyari na diba?
"Ah, it's okay. Wala na tayong magagawa. I mean, nasabi mok na 'yun e. Hindi na natin mababawi ang mga sinabi mo. It's okay. I understand,"
"Sorry talaga Anika!" She said then she hugged me. I just hugged her too. I don't know. I should be mad right? Pero bakit ganon? Minsam hindi ko maintindihan ang sarili ko....
"Uhm, It's okay. Maliit na bagay lang naman. Ge, I have to go." Paalam ko sa kanya. Hindi ko talaga alam kung nakikipag plastikan sa'kin si Gracey or totoo siya kasi, kung ako ang tatanungin kung ano ang nakikita niya 'yun ang totoong ako.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------
Pagkapasok ko pa lang ng classroom nakita agad ako ni Angel, bigla niya akong kinawayan.
"Hi Girl!!!! Anong balita sa game ni Von yesterday?" Bungad sa'kin ni Angel
"Panalo sila girl," tanghing sagot ko
"Ah, so ganun lang? Wala nang chika or whatever? I mean, wala talaga?"
"Si Gracey.... Hindi ko siya maintindihan, isipin mo. Sabihin ba naman sa harap ng buong team na. 'No big deal!' Kung andun man ako o wala. Wtf lang diba? I mean, what's her problem?!" I said.
"Halaaaa, I mean baka nafefeel niya na may something ka kay Von."
"Yeah, Isa pa 'yun. She asked me if naging crush ko si Von, I said of course not at hindi si Von ang tipo kong lalaki. 'Yung ganun. I know isa 'yung napakalaking kasinungalingan, but damn! Hindi ko lang talaga kayang aminin! I don't have the guts,"
"Alam mo Anika, maybe nasesense niya. Hello? Babae siya, and siguro nagseselos siya sa closeness niyo ni Von? Haven't you think about that? Kasi nga diba grabe ang concern ni Von sa'yo. And if I were Gracey siguro pagduduhan ko rin kayo. Especially si Von. Ano ba naman kasi diba? Bakit ba 'di mo maamin na inlavey ka kay Von! At si Von naman, nakuuu. 'Di ko alam king sa pagong ba siya pinaglihi kasi, obvious nman na gusto mo siya, tapos siya parang 'di niya maramdaman! Mygosh! What is happening?" Sabi ni Angel with matching facial expression na confuse talaga.
"I don't know, kung hanggang kailan ko ito maitatago. Alam ko naman na wala itong patutunguhan e. Maybe, I need to think." I replied
"Ilang beses mo nang sinabi na mag-iisip ka Anika, 'di na nga mabilang e. Anlabo mo rin kasi,"
Biglang dumating ang prof. And doon natapos ang pag-uusap namin ni Angel.
After an hour, the bell rang. Lunch break. Angel and I decided na sa cafeteria na lang kumain tutal, para mas maka save kami. Lately kasi, puro kami gasto. Wala na ang aking savings!! Ahuhuhu. -.-
"Anong sa'yo Angel?" Tanong ko
"Uhhhh, chicken ala king na lang ang akin. Sa'yo?"
"Gusto kong mag rice so, adobo rice ang pork 'yung akin,"
While waiting for our lunch, biglang naitanong sa'kin ni Angel kung nagkausap na ba kami ni Von after the incident last night,
"Nagkita na ba kayo?" Tanong niya
