Sinundan ko nga si Von. Bagsak ang kaniyang mga balikat sa mga sandaling iyon. Napapaisip ako, kung totoo nga ba siyang minamahal ni Gracey. Ayokong makitang malungkot si Von. Hindi dahil sa mahal ko siya, kundi dahil matalik niya akong kaibigan,
"Von," untag ko sa kanya
"Yes?" He said trying to smile
"Uhhh, I tried my best to talked to Gracey, pero it seems talaga na matigas sya, sinabi ko na sa kanya na gusto mong makipagbati. She said ayaw niya muna, she wanted space. Hindi ko na siya maintindihan. If I were in your shoes, I will totally feel the same way. Parang 'di niya pinapahalagan lahat ng pinagsamahan niyo."
"Bakit ba mas affected ka pa sa akin?" He asked confusingly
I was caught off guard by his question. "What a silly question Von," tanging sagot ko.
"Is it because, ayaw mo akong makitang masaktan or is it because you care too much for our relationship?" He said
"Von, ano ba 'yang pinagsasabi mo? I'm trying to help kasi kaibigan ko kayong dalawa, ayaw kong nagkakasakitan kayo. Ayoko yung tipong nagiging awkward kayo. As much as possible gusto ko kayong tulungan para magkaayos kayo. I care too much kasi mahal.... Mahal ko kayong dalawa ni Gracey, and ayokong you'll end up together hurting each other. Ayokong matulad kayo sa family ko. I hope okay na 'yung sagot ko Von?"
He didn't utter a single word. He just hugged me tight. I could feel his warmth embrace against mine, kung sana hindi matapos ang mga sandaling iyon pero, hindi pwede ito. Kumalas ako sa pagkakayakap. I smiled at him.
"I'll go ahead na Von, sana talaga magkaayos na kayo ni Gracey, I'll talk to her again tomorrow," I said.
He smiled and ikinagulat ko ang sunod na nangyari. He gave me a peck on my cheeck. Hindi ko na naiwasan na hindi mamula!!!
"Take care Anika. I'll see you again tomorrow,"
Tumango na lang ako bilang sagot. I just can't easily get enough sa ginawa niyang paghalik sa cheecks ko. Come to think of it, para akong bumalik ng highschool na first time mahalikan ng crush niya. Oh well, it is really my first time na mahalikan niya. Gaaaah, kailan pa naging big deal ang paghalik niya sakin diba?!
I just can't help myself. Wala e, ginawa ko ang gusto kong gawin, at iyon ay ang pagsigaw at pagsayaw. Hindi ko lang talaga mapigilan ang sarili ko! Kinikilig pa rin ako!
Pero, naisip ko. Tinutulungan ko nga pala silang magkabati ni Gracey. Martir talaga Anika!! When will I ever woke up sa realidad na, Von is madly and deeply inlove with my bestfriend!
May mga bagay talaga na hindi mapapasaiyo kahit na gaano mo man gustohin ang bagay na iyon,
Wala akong nagawa kundi ang umuwi sa bahay na halu-halo ang emosyon. Kilig, tuwa, lungkot, at sakit na dulot ng unrequited na pagmamahal ko sa kaibigan ko,
Am I really happy sa kung ano ang ginagawa ko? O ginagawa ko lang to kasi gusto ko at isa talaga akong malaking hangal?
Siguro nga both,
"Haay, this is the Von Pessumal effect on me." I said in the back of my mind.
Author's Note!
Guys, please keep on reading and supporting. Feelnfree to comment and Vote!!! Sorry kung ngayon lang nakapag-update. Busy talaga sa school, lalo na ngayon na Finals is fast approaching! Huhuhu. Pero, dahil dumarami na ang reads!! Keep it up guys! Lovelove!
SoMuchLove,
Nostalgic123
