I'm on my way to Gracey's department. Kakausapin ko siya. I need to know. I need to ask her about the picture of hers and Nathan! Gusto kong malaman kung ano ang picture na 'yun. Gusto ko malaman, bakit sila magkasama? 'Di dahil, may gusto ako kay Von, pero gusto ko malaman ang lahat. Gusto kong sabihin sa kanya na gustong gusto na ni Von na magkaayos sila. Ang tanong, okay na ba sila? I know, I care too much. Kaya nasasaktan ako nang sobra e. I care too much. I shouldn't care too much, dahil nga diba, kaibigan lang ako. Supporting character 'ika nga nila.
Pero, dahil matapang ako, handa kong harapin ang lahat ng ito. Handa akong irisk. Kaya nga 'eto ako, pinupuntahan ko si Gracey.
"Uhm, nakita mo ba si Gracey?" Tanong ko sa kaklase niya.
"Sorry girl, hindi ko siya nakita. Pero rinig ko kasama niya si Nathan ba 'yun?" Sagot naman niya
"Ah, talaga? San daw ang punta?"
"Cafeteria," she smiled.
I gave her a smile rin. Bakit sila magkasama ni Nathan? Dapat si Von ang kasama niya at hindi si Nathan!!!! Ugh.
Binilisan ko ang paglakad ko. Pagkapasok ko pa lang, hinanap na kaagad ng mga mata ko si Gracey at Nathan. Nakita ko sila, pero hindi nila ako napansin.
"Gracey," bungad ko.
"Oh, hey! Come, join me and Nathan," aya niya
Umupo ako sa katabi niya.
"Can we talk in some other places Gracey?" I whispered.
"Yeah, sure. May problema ba?" She asked.
"Wala, wala. Uhm, pwde now na?" I whispered.
"Uhh... I'm lost, anong pinag-uusapan niyo?" Nathan said out of the blue.
"None of your business Nathan," I snapped him. Ugh, chismoso much e?
"Will you excuse us muna, Nathan." Gracey said.
Nang makalabas kami ng cafeteria,
"Anong gusto mong sabihin pala?" Gracey asked.
"Uhm, si Von. He wants to talk to you," I stared at her, bigla siyang nag iwas ng tingin,
"I'm not yet ready to talk to him, Anika. I mean, I want space." She said.
Muntik nang malaglag ang panga ko sa sinabi niyang, She wants space. Ano gusto niya? Makipag cool off muna kay Von?
"Uhhhhm, Sinabi kasi sa'kin ni Von na nagkaroon daw kayo ng away kagabi. And he is asking me to talk to you personally. Gusto niya daw kasing magkaayos na kayo."
"We haven't talk yet," simpleng sagot naman niya.
Huh? Ayaw niya ba na magkaayos sila ni Von? Bakit hindi pa sila nag-uusap? Akala ko ba mahal nila ang isa't-isa, bakit nagkakaganyan sila?! Ang labo nila e.
"Why?" I asked her. "Ayaw mo bang ayusin ang gusot niyo ni Von?"
"Hindi naman, I mean ayoko lang. Napaka possesive niya. Pagbawalan ba naman ako makipag hang out kay Nathan? Siya nga 'di ko siya pinipigilan sa mga fangirls niya, kahit na minsan it's too much. Alam mo 'yung ganun. Ayoko 'yung minamanduhan ang bawat kilos ko," she said
"Hindi naman siguro, Iba naman kasi kayonng estado ni Von, dapat tanggap mo 'yun, maraming fans si Von dahil basletball player siya, hindi naman sa kinakampihan ko siya, pero you guys should talk." I said
"Ayoko talaga, not now pwede?" She said
I was about to answer ng nakita ko sa likuran namin si Von, gusto ko siyang tawagin pero umalis na siya, I wanna ran after him and comfort him. Gusto kong malaman niya na hindi siya nag-iisa, kakampi niya ako. Pero paano nga ba?
I just stared Gracey blankly. Disappointment was evident in my face. I walked away without saying a word. Ang hirap niya rin kasing ispell, palibhasa kasi mahal siya ng taong mahal ko. Awww. I just let out a sigh.
Kailangan kong sundan si Von, kailangan niya ako bilang isang kaibigan.
Author's Note: I am very much delight sa mga readers ko!!! Omg. Konting push pa. This is just my first story!! Hope you guys, will continue to read and support!! Leave a comment, and be a fan!!
So much Love,
Nostalgic123 <3
