Fantasy creatures are Real *compleet*

De ontmoeting

Volgende dag (tegenwoordige tijd)

POV Jasmine

Ding dong. Ik loop naar de deur en doe hem open. Een vrolijke Tim en Sandra komen binnen stormen. 'Hey. Hoe gaat het. Zin in?' Vraagt Sandra gelijk. 'Tuurlijk heb ik er zin in. En jij Tim?' 'Jaaaaaa!!!' Roept hij als een klein kind. Dan moeten we alle 3 lachen. Als we klaar zijn met lachen vraagt mijn vader: 'Iedereen klaar? Dan kunnen we gaan. Ik heb 2 vidio schermen voor op de achterbank. Jasmine heeft de films. Geef mij jullie bagage dan kan ik het inladen en kunnen we gaan.' En zo gaat het. We stappen de auto in en rijden weg. Onderweg kijken we de film Taitanic. Op het einde laat zelfs Tim een traantje. Na ongeveer 2 en een half uur rijden zijn we er eindelijk aangekomen. We zoeken een mooie plek in het bos en zetten ons kamp op. 'Oke pap. Jij slaapt in die tent en wij in deze.' Zeg ik vastberaden. 'Mee eens,' zegt Sandra 'Want wij zijn met 3 en u bent alleen.' En we brengen de spullen naar de tent. Als dat alles klaar is, gaan we hout zoeken voor een kampvuur. Als het gaat schemeren zitten we met z'n alle rond het vuur. We kletsen veel en doen 1 keer voor de grap een huilende wolf na, maar als het al rond een uur of 11 is gaan we naar bed.

POV Sandra

Het is rond 3 uur s'nachts, als ik wakker word omdat Jasmine zomaar in haar pjama naar buiten loopt. Ik maak Tim wakker. 'Tim, Tihim. Wordt wakker! Jasmine loopt zomaar in haar pjama zonder schoenen naar buiten!' Fluister ik. 'Wat? Wat? Wat is er?' 'Jasmine! Ze loopt zomaar in haar pjama zonder schoenen naar buiten!' Schreeuw ik nu bijna. We rennen de tent uit en rennen achter Jasmine aan. 'Jasmine?! Wat ben je aan het doen??!!!' Zeg ik tegen haar. Ze geeft geen antwoordt, en ze loopt gewoon door. Uiteindelijk stopt ze op een punt van een rots een begint te huilen als een wolf. Ik hoor geluid achter ons. Ik draai me om en alles word zwart.

POV Tim

Jasmine begint te huilen als een wolf en Sandra valt opeens flauw. Ik hoor steeds gekraak rond me. Ik voel hoe er handen voor mijn ogen worden gedaan en ik ruik een vrezelijke stank en alles wordt zwart.

*volgende ochtend*

Ik word wakker van het gefluit van vogels. Ik lig in mijn slaapzak in de tent. Ik zie Sandra en Jasmine gewoon slapen. "Was het een droom?" Vraag ik in gedachten aan mezelf. Dan wordt Sandra ook wakker. 'Goeiemorgen.' Zegt ze. 'Morgen.' Zeg ik terug. 'Heb jij ook z'n vreemde droom gehad?' Vraag ik aan San. 'Ja... Het was met Jasmine en we waren in het bos.' Zeg ze bedenkelijk. 'Tuurlijk! JASMINE!' Roept San snel. (San is Sandra en Jas is Jasmine☆)
'Jasmine!! Wordt wakker! Kom op!' Roept San terwijl ze Jas door elkaar schud. 'Wat? Wat?! Rustig! Jemig San!'
Zegt Jas duidelijk geïriteerdt. 'Weet jij nog iets van vanacht?' Vraag ik. 'Wat van vanacht? Ik ben gewoon gaan slapen en ik werd wakker omdat aardbeving Sandra mij wakker schreeuwt.' Zegt ze. "Er is hier iets aan de hand. Maar wat?" Zeg ik tegen mezelf.

POV Jasmine

'Wat zou er vanacht gebeurd moeten zijn dan?' Vraag ik aan Tim. 'Nou.. Vanacht werd je rond 3 uur wakker en liep in je pjama zonder schoenen naar buiten. San en ik zijn je gevolgt en je stopten ergens midden in het bos. Je begon op een punt van een rots te huilen als een wolf. We hoorden overal om ons heen gekraak in de bosjes en toen vieuw San flauw. Ik keek om me heen en toen werd er iets voor mijn ogen gedaan en ik rook een vrezelijke stank en toen werd ik hier in de tent weer wakker. '
Zegt Tim. En dan schieten er beelden door mijn hoofd:
'Jasmine, Jasmine, wakker worden. De wolven hebben je nodig.' Zegt een vreemde stem. Ik loop in een soort trance naar buiten. Ik hoor hoe Tim en San achter me aankomen maar ik kan niks doen. Ik stop bij een rots en begin te huilen als een wolf. Wat nog aardig goed klinkt ook. Al vind ik het zelf. Ik hoor San flauwvallen en Tim wordt beetgepakt en valt ook bewusteloos neer. Ik weet niet wat er verder gebeurde, maar het enige wat ik nog snel zag was een wolf. En hij zei iets... Volgens mij: 'Mate'. En toen werd alles weer zwart. En nu lig ik weer hier in de tent. Met takjes in mijn haar.' Zeg ik. 'Apart.' Zeggen Tim en San. 'Kom we gaan ontbijten.' Zeg ik na 4 minuten stilte. En we kruipen de tent uit. 'Een beetje leuk gedroomt?' Vraagt mijn vader. 'Leuk weet ik niet. En of het een droom was weet ik ook niet.' Zeg ik, en ik ga verward op een boomstronk zitten. 'Waarom gaan jullie niet zo vast middag eten zoeken?' Vraagt mijn vader. 'Is goed.' Zegt San meteen. 'Kom op Jas. Een beetje afleiding kan je wel gebruiken.' Zegt ze en ik lach naar haar en knik. Na het ontbijt gaan we het bos in. Na een tijdje lopen komen we bij een open plek aan. 'Stil is,' zeg ik. 'ik hoor wat. Niet bewegen.' En er komt een roedel wolven grommendt uit de bosjes. Ik gebaar naar de anderen op hun knieën te gaan zitten met hun handen vooruit en hun hoofd gebogen naar de grond. Ik pak het dode konijn dat we gevonden hebben en leg het op mijn handen en steek ze uit. 1 van de wolven, en ik denk omdat het de grootste is het ook de alpha is, komt naar voren. Hij snuffeldt aan het konijn en pakt het voorzichtig uit mijn handen. Ik zeg voorzichtig: 'Dit konijn is voor u en uw roedel. Als teken dat we in vrede komen en u en uw roedel respecteren, en niet kwaad zullen doen. Jongens. Pas opstaan als de wolven een kopje geven onder je handen. Dan toon je respect.' En Tim en San kniken. Ik hoor een stem in mijn hoofd: 'Bedankt voor het konijn. Maar kunnen we je echt vertrouwen? Heb je geen wapens bij je?' Ik kijk naar mijn riem. Ik ga met 1 hand rustig naar mijn mes en ik hoor de alpha grommen. Ik ga nog rustiger en als ik hem heb gooi ik hem een eind verder op in de bosjes. De alpha stopt gelijk met grommen en zegt in mijn hoofd: 'Als teken dat je je wapens weg gooit toon je respect en goedheid. Alsjeblieft sta op.' De wolven geven kopjes onder onze handen en we staan op. 'Dank u zeer voor het vertrouwen. We zullen er geen misbruik van maken.' De alpha knikt als teken dat hij het begrijpt. Hij zegt: 'Toe, laat mij mijn roedel aan jullie voorstellen.'  'Dank u. Maar kunt u het rustig aan doen. Volgens mij horen mijn vrienden u niet. En ik wil het graag aan ze vertellen.'  'Maar natuurlijk. Hier geef ze deze besjes, als ze deze opeten kunnen ze ons ook verstaan.' En ik geef ze de besjes met de uitleg. Ze eten het op. Ik vraag: 'En? Kunnen jullie de wolven verstaan?' 'Gegroet vrienden van dit meisje.' Zegt de aplha. 'Wow.' Zeggen Sandra en Tim met grote verbaasde ogen. Dan begint de alpha met voorstellen. 'Mensen, mijn naam is Erik en dit is mijn vrouw of ook wel Luna Sashia. We hebben ook nog een zoon, maar die is even op jacht. Hij kan ieder moment terug komen. Dit zijn mijn beta's Mex en Lisanne.' Na ongeveer 5 minuten hebben we zo een beetje de hele roedel gehad en hebben wij ons ook voorgesteld, als de zoon van de aplha met een jager terug komt 'Ah. Daar ben je. Jasmine, dit is mijn zoon Marck.' Hij kijkt me aan met grote ogen en zijn mond blijft open. 'Ehh. Hey. Ik ben Jasmine en dit zijn mijn vrienden Tim en Sandra.' Zeg ik en ik hurk en steek mijn hand uit. Hij geeft zijn poot terwijl hij maar blijft staren. 'Kun je het zien?' Vraag ik lachent en hij schudt zijn kop en kijkt beschaamt naar beneden. 'Jas, het wordt al laat en we hebben nog geen eten.' Zegt San ineens. 'Oja! Sh¡t!' Zeg ik met een zucht. 'Wij hebben nog wel eten voor jullie.' Zegt de alpha en gebaard de beta's eten te gaan halen. Naar een tijdje komen ze terug met een hert en 2 konijnen. (Sorry voor konijnen lovers maar het is nou eemaal de natuur♡). 'Bedank voor het eten,' zeg ik terwijl ik de konijnen pakte. 'Willen jullie mischien mee komen eten? Omdat jullie ons het eten geven?' Vraag ik aan de alpha. 'Ik moet zelf bij de roedel blijven en op het teretorium letten. Het spijt me.' 'Wij willen wel mee?' Zeggen Mex en Marck. 'Oke, gezellig.' Zeg ik terwijl ik met een lach. 'Wij lopen vast. Mijn vader zit denk nog te wachten.' En we lopen weg, Tim en Sandra met een konijn en ik met het hert. 'Mate.' Zegt Marck ineens. 'Sorry, wat zei je?' Vraag ik. Hij staard me maar aan. 'Hallo? Iemand thuis?' Vraag ik nogmaals. 'Huh? Wat?' Zegt hij ineens. 'Ach laatmaar. Tot zo.' En ik loop door. "Die marck doet me denken aan die wolf uit mijn flashback. Uhg. Het zal wel". Zeg ik tegen mezelf en loop verder.

POV Marck

'Vader! Ik heb mijn mate gevonden!' Zeg ik tegen mijn vader. 'Wie is het?' Vraagt hij. 'Dat meisje,' en ik kijk even of ik haar nog zie. 'dat meisje Jasmine.' Zeg ik. 'Leer haar nog wat beter kennen en pas als je het zeker weet en ze je alles kan vertellen en jij haar. Dan, ik zeg, Dan pas vertel je HET. Oke?' Zegt mijn vader. 'Ja vader.' Zeg ik en ik ren naar haar toe. 'Kom maar. Ik draag het hert wel voor je.'  'Nee hoor bedankt. Het lukt wel.' Zegt ze en ze lacht naar me. Maar ik trek het hert uit haar handen en gooi het mijn mijn rug. 'Oke?' Zegt ze en ik kijk haar lachend aan. Voor zover een wolf kan lachen.

POV Jasmine

'Hey meis. Waarom duurde het zolang?' Vraagt mijn vader als we bij het kamp aankomen. 'We hebben de wolven gevonden. En de zoon van de alpha en 1 van de beta's komen mee eten. Ze gaven ons een hert en 2 konijnen.' Zeg ik en we lopen de bosjes uit. Ik zie mijn vader een knikje geven naar Marck. Geen idee waarom. Maar oke. We gaan rond het kampvuur zitten en beginnen onder het eten te kletsen. 'Vertel is wat over je roedel. Waar komen jullie vandaan?' Vraag ik aan Marck. 'We komen uit Canada. Maar hier is het veel veiliger. Zo zonder beren die je prooi willen stelen of mensen die op je jagen. Maar vertel is wat over jou.' Zegt hij. 'Oke. Ik ben Jasmine. Ik ben 15 jaar. Over 2 maanden 16. Ik ben geopserdeert door wolven. Ik ga naar de 2e. Ik wordt gepest omdat ik anders ben. Maar dat doet me niks. En,' bij het woordje 'gepest' begint Marck te grommen, maar stopt snel weer. 'en ik heb 2 wolfshonden. Tom en Star. Ik ben met ze op gegroeid dus ik denk dat ik daarom honden en wolven kan verstaan. En dit zijn mijn beste/enigste vrienden: Tim, hij is geopserdeert door Elemars. En Sandra, zij is geopserdeert door vampieren.'  'Ja, ja. Ummmm. Ja dat kan. Oke. Ik kom eraan.' En mijn vader hangt op. 'Sorry meis, maar ik moet weer naar mijn werk.'  'Ooh. Kunnen wij niet hier blijven. De wolven beschermen ons wel. Toch jongens?' En ik kijk hoopvol naar Mex en Marck. 'Tuurlijk.' Zeggen ze. En mijn vader geeft mij de nood telefoon en een kus op mijn voorhoofd waardoor Marck ineens begint te grommen. Ik kijk hem vragent aan en hij stopt. Mijn vader pakt de auto en rijd weg. Het begint na een tijdje avond te worden. Tim, Sandra en ik beginnen te gapen. 'Ga anders maar naar bed. Wij bewaken het wel.' Zegt Marck. En ik knik. Ik geef hem een aai over z'n hoofd en kruip de tent in, al snel val ik in een diepe slaap.

Hey lieve lezertjes. Dit is mijn 2e hoofdstuk. Wat vinden jullie tot nu toe van het verhaal? En wat vinden jullie van Marck? Wat zou zijn geheim zijn? En waar zou Jasmine nog allemaal achter komen? Dat lezen jullie in het volgende hoofdstuk♡. Bye people♡☆♡. _XRobijntjeX_