POV Kate(eigenlijk Jasmine)
Van angst, maar ook op 1 of andere manier van blijdschap.
Wat er gebeurde:
Er kwam een wolf grommend uit de bosjes lopen. "MINE!" Hoorde ik grommend in mijn hoofd. "Ga! Ga naar je mate! NU!" Hoorde ik een wat vrouwelijkere stem nu zeggen. Ik sloeg de onderkant van mijn handpalmen tegen mijn slapen, viel op mijn knieën en gilde: 'GA WEG! GA UIT MIJN HOOFD!' "NEE!" Gromde de stem weer. 'AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAH!' Gilde ik nu nog harder, omdat ik dacht dat ik gek aan het worden was. 'GA UIT HAAR HOOFD MARCK!' Riep Mickel. De wolf veranderde in een jongen, toen ik hem aankeek, keek ik gelijk in 2 kastanje bruine ogen. De stem in mij begon opgewonden keffen, huilen en heen en weer te springen. 'Marck' zei ik zacht. Hij knikte. De angst sloeg toe en ik kroop bang naar achter. Mickel ging beschermend voor me staan. Ik stond langzaam op, om hoofdpijn te voorkomen. Alles deed ik zonder mijn angstige blik van (blijkbaar) Marck af te halen. Ik ging voorzichtig naast Mickel staan en pakte zijn hand. Marck zei grommend: 'Jasmine, hoe kon je? Laat nu meteen zijn hand los!' Ik ging dichter tegen Mickel aanstaan en zei bang met een vragende blik: 'Het spijt me, maar ik denk dat je me met iemand anders vergelijkt.' 'Dat klopt Marck, ze is van mij.' Marck zette en stap naar voren gaf Mickel een stomp in zijn maag. Mickel greep gelijk naar zijn buik en viel op zijn knieeën. Mijn ogen werden rood. Al mijn angst verdween en ik duwde Marck naar achter, zodat ik voor Mickel kon gaan staan. 'Ik weet niet wie jij bent, hond. Maar ik ben Kate, prinses van alle vampieren, en niet ene Jasmiene ofzo, ook zo een schoothond.' En ik liet mijn hoektanden zien. Mijn nagels werden ook langer. Ik liep dreigend op hem af, hij deinsde woedend en een klein beetje angstig terug. Ik haalde uit en blaasde nog 1 keer(zoals een kat blaast als hij kwaad is) en hij keerde zich om en rende weg. Ik knielde naast Mickel neer. 'Mickel? Mickel? Gaat het? Die hond is weg. Ik heb hem op zijn plek gezet en hij rende met de staart tussen de benen weg.' 'Goed gedaan.. Prinsesje.' Ik hielp hem opstaan. We liepen samen terug naar het kasteel. We liepen mijn kamer in. (Dat was de enige kamer waarvan ik wist waar het was) en hij liep naar mijn bed. 'Dankje prinses.' Ik ging naast hem op het bed zitten. Ik sloeg mijn armen om hem heen. Ik legde mijn hoofd tegen zijn borst en hij gaf een kus op mijn haar. Zo viel ik inslaap.
Ik werd wakker doordat 2 koude, maar toch ook warme, armen mij op-pakte om in bed te leggen. Ik deed mijn ogen open en hij zette me neer. Ik pakte mijn pjama en liep naar de badkamer. Ik deed de deur op slot. 'Kate, wil je alsjeblieft de deur van het slot houden?' Vroeg Mickel meteen. 'Waarom? Ik ben gewoon in de badkamer.' 'Weet ik, maar ik wil gewoon zeker zijn dat ik naar je toe kan als er iets gebeurt.' 'O, oke.' En ik haalde de deur van het slot. 'Zo beter? Aansteller.' En ik rolde lachend met mijn ogen. 'Sorry? Wat zei je?' Vroeg hij, duidelijk beledigt. Ik zag hem in de deur opening staan. Ik liep naar hem toe. 'Dat je een aansteller bent.' En ik gaf hem een kus op zijn kaak. En duwde hem weer naar buiten. Ik gooide de deur dicht. 'Hey?!' 'Hey, ik heb ook privé tijd nodig hoor.' Zei ik plagend. Ik pakte de borstel en kamde mijn haar, deed het weer in een hoge staart en deed mijn nachtjapon/pjama aan. Toen ik de kamer uitliep zag ik Mickel al op het bed zitten. ZONDER SHIRT! "Omg! Jeeej me!" Dacht ik happy. Ik ging aan de andere kant ik bed liggen en hij ging ook liggen. 'Good night my Princess.' zei hij lief. (Vertaling: Weltrusten mijn prinses). Ik ging met mijn rug naar hem toe liggen en sloot mijn ogen. Niet veel later voelde ik een arm rond mijn middel. Hij trok me tegen hem aan zodat we lepeltje lepeltje lagen. Ik voelde zijn warme adem ik mijn nek gevolgd door een kusje. Niet veel later vielen we samen in slaap.Like? Commend? Follow?
Tnx people ♡☆♡
_XRobijntjeX_
JE LEEST
Fantasy creatures are Real *compleet*
Hombres LoboJasmine is een gewoon meisje van 15, en ze is enigs kind. Haar ouders zijn gescheiden. Haar vader heeft een drukke en saaie baan. Hij is bijna nooit thuis. Op een dag vertelt hij dat hij een een week vrij heeft genomen en dat ze samen gaan kamperen...