Fantasy creatures are Real *compleet*

Laatste Mate?

Mijn rechter voorpoot doet erg pijn. Maar ik ben zo moe, ik val in slaap.

POV Jasmine

'Binnen kort moet je je keuze maken.' Zegt Levittown. 'Maar eerst moet je mijn Mate nog vinden.' Zegt Alba.
'Binnen kort is je keuze' 'binnen kort, binnen kort, binnen kort' zeggen ze alle 3.

Ik word wakker. Ik voel dat ik gelikt word. Ik kijk op en zie een aantal wolven om me heen. De grootste likt mijn vacht. Hij is helemaal bruin. Als ze zien dat ik wakker ben kijken ze me allemaal nieuwschierig aan. Uit angst kruip ik piepent in een hoek. Ik voel me zwak. Ze komen op me af. Ik voel me bedreigt. Ik grom zachtjes. Ik spring over ze heen en wil weg rennen. Maar ik ben te zwak. Ik zak ineen en alles word zwart.

Ik word wakker in een vreemde kamer. Ik ben nog wolf. Ik voel weer hoe mijn vacht gelikt word. Ik kijk op en zie de bruine weer. (Media). Ik wil weer wegrennen maar ik zit vast aan een halsband. Ik ga piepent in een hoekje van het bed liggen. Ik lik voorzichtig mijn gewonde poot. De wolf staat op en loopt naar de kast. Niet lang erna komt er een blonde jongen rond de 18 aanlopen. Hij gaat naast me op het bed zitten. 'Gaat het een beetje?' Vraagt hij bezorgt. Ik kijk recht in zijn bruine ogen. "MATE! MATE! EINDELIJK MIJN MATE!" Roep Alba blij. 'Hey? Gaat het?' Ik knik. 'Hier heb je wat kleding. Sorry voor die halsband. Ik wilde voorkomen dat je weer wegrent en je pijn doet.' Ik knik weer. Hij maakt de halsband los. Hij staat op en loopt de kamer uit. Ik verander terug en kleed me voorzichtig aan. Na 10 minuten hoor ik een klop op de deur. 'Binnen.' Zeg ik voorzichtig. De jongen komt weer binnen. We kijken elkaar aan. 'Je bent echt prachtig.' Zegt hij. Ik kijk blozent weg. 'Nee, kijk niet weg. Daar ben je te mooi voor.' Zegt hij en gaat naast me zitten. Hij legt zijn hand op de mijne op mijn schoot. Ik kijk hem aan. 'Mijn naam is Thomas. Ik ben de Alpha van de Full MoonPack.' Zegt hij met een liefdevolle stem. 'I-ik ben J-Jasmine. I-ik b-ben de o-opvolgster van mijn v-vader, hij is d-de Alpha van d-de Diamant WolfPack.' Stotter ik uit verlegenheid. "Hoezo ben ik ineens zo verlegen? Ik ben nooit verlegen" denk ik bij mijzelf. "Jij bent niet verlegen. Maar ik wel." Zegt Alba tegen mij. 'Je hoeft niet verlegen te zijn hoor. Ik doe niks.' Zegt Thomas. Ik haal diep adem en duw Alba een beetje weg. "Laat het praten maar aan mij over. Oke?" Vraag ik aan haar. Ik hoor haar ja knikken. 'Ik ben zelf niet verlegen, maar mijn wolf Alba wel. Daardoor was ik net zo verlegen.' Zeg ik met een glimlach. Hij lacht terug. 'Dus mijn Mate word ook Alpha?' Vraag hij plagent. 'Dan worden we dus 1 grote roedel, en word jij mijn Luna.' Bij die woorden moet ik weer denken aan aan mijn droom. Binnen kort moet je je keuzen maken, binnen kort, binnen kort. 'Ik moet je alleen wel wat vertellen.' Zeg ik met tegenzin. 'Wat is er sneeuwvlok van me?' "Serieus? Sneeuwvlok? Kon hij niks beters verzinnen?" "Wat maakt het uit? Hij is schattig, dus shut up!" Zegt Alba kattig. "Bitch." Zeg ik terug. 'Gaat het?' Vraagt Thomas bezorgt. 'O, jahoor. Ik heb alleen een beetje een menings verschil met Alba.' Zeg ik gewoon terug. 'Maar wat moest je uitleggen?' Vraagt hij.

*na de uitleg dat Jasmine 3 innerlijke wolven heb dus ook 3 Mate's*

'Dus jij bent mijn laatste Mate, en de Mate van Alba. Maar ik moet binnen kort de keuze maken, welke Mate/wolf ik wil. Of de 1e met wie ik het Matingsproces doe.' Ik kijk blozend naar mijn handen. 'Dus, als ik jouw Mate wil zijn, moet ik je voor me winnen zodat je mij kiest?' Vraagt hij. Ik knik. 'Als je maar niet opeens extra lief ofzo gaat doen, want ik heb het door als je dat doet. En dan ben je nog wel de laatste die ik zal kiezen.' Zeg ik en geef hem en kus op zijn wang. Hij slaat zijn arm om me heen en trekt me met hem mee tegen het bed. Ik lig nu naast hem. Hij gaat boven me hangen en begint me te kietelen. Ik gier het uit van het lachen. 'S-stop i-ik k-krijg g-geen l-lucht!' Kan ik nog net lachent uitbrengen met tranen in mijn ogen. Hij stopt en begint ook keihard te lachen. 'Maar 1 ding snap ik niet. Waarom heeft Alba rode ogen en jij blauwe?' Vraagt hij. Ik haal mijn schouders op. 'Weet ik niet. Mijn andere wolven hebben wel gewoon blauwe ogen.' Zeg ik. 'Maar ik denk dat ik wel weer een beetje terug moet naar mijn andere Mate's.' Thomas kijkt teleurgesteld. 'Kan ik met je mee?' Vraagt hij uiteindelijk. Ik knik. 'Waarom niet?' Zeg ik dat. Hij springt blij op. 'Wanneer gaan we?' Vraag ik. 'Nu?' Vraagt hij. 'Is goed.' En ik sta op en pak wat spullentjes. Als we buiten zijn en de roedel alles weet, veranderen we in onze wolven en rennen terug.

*kleine 20 minuten later*

Eindelijk zijn we er. Ik zie de anderen al. We waren weer terug gerent naar het oude kamp. 'Jasmine!' Hoor ik Marck en Mickel roepen. Ze rennen op me af, maar Thomas gaat bescherment gromment voor me staan. 'VAN MIJ!' Gromt hij kwaad. 'Oje, daar heb je de 3e Mate al.' Zegt Sandra. 'Is hij ook een weerwolf?' Vraagt Tim. Ik knik van ja. Ik ren naar de bosjes er verander terug. 'Waar is Mex?' Is mijn 1e vraag. 'Hij is naar school. En hij heeft zijn Mate gevonden.' (Ander boek☆). 'Echt?! Wat geweldig voor hem! Zijn Mate dan he? Niet dat hij naar school is...' Zeg ik lachent. Thomas loopt naar me toe en geeft me een knuffel. Ik zie Mickel boos en jaloers wegkijken. Maar bij Marck zie ik de tranen in z'n ogen staan.

*2 dagen later, de winter is gestopt*

Ik ben lekker door de bossen aan het rennen samen met Thomas, tot dat ik merk dat de winter voorbij is. Een grijze rook versprijd zich rond me. "Levittown komt." Denk ik bij mijzelf.
Als de rook weg is zie ik Thomas mij raar aankijken. 'Valt er wat te zien?' Vraag ik lachent, en ik ren verder. Als we bij het kamp aankomen zie ik dat Marck ook wolf is. Als hij mij ziet stopt hij waar hij mee bezig is en rent blij op me af. We geven elkaar een wolven knuffel. 'Ik heb je gemist.' Zegt hij. 'Ik jou ook.' Zegt Levittown. Ineens schieten alle beelden van de oorlog weer door mijn hoofd. Ook Marck die mij aanvalt. Bang deins ik achter uit. 'Wat is er sweety?' Vraagt Marck bezorgt. 'J-j-jij w-wilde mij v-vermoorden.' Zeg ik bang en ren naar Mickel en Thomas toe. 'Wat? Waar heb je het over?' Vraagt Marck nog bezorgder. 'Bij de oorlog wilde jij mij vermoorden!' Roep ik bang. Mickel en Thomas kijken Marck kwaad aan. Ik ren naar de andere kant van het kamp. Marck komt me achter na. 'Blijf uit mijn buurt!' Roep ik bang. Ik ren naar de tent en verander terug. Ik trek kleding aan en ren het bos in.

POV Thomas

"*kwade grom*. Heb ik eindelijk mijn Mate gevonden! Heeft ze er nog 2! Ik moet haar zo snel mogelijk voor me winnen."

"Ze is net het bos in gerend omdat die maloot van een Marck (haar 1e Mate) haar blijkbaar eerder probeerde haar te vermoorden. Als hij haar met nog maar 1 vinger aanraakt breek ik zijn nek!"

"*vermoeiende zucht*. Ik zoek nu al bijna 2 uur. Als ik haar niet snel vind ben ik mijn Mate kwijt. En je wil niet weten hoe lastig het is voor een Elemar om zijn of haar Mate te vinden. Gelukkig heeft mijn nicht Sandra wel haar Mate."

POV Jasmine

"Ik ren nog diep in het bos. Ik weet niet of ik ze al kwijt ben, maar ik ren nu al bijna meer dan 2 uur. Ik neem gewoon deze sluiproute terug naar het kamp. Ik heb ze toch al bijna een uur niet meer gehoord." En zo doe ik het. Ik ren door een spleet in een rots en ben bijna bij het kamp. Bijna, tot dat ik wordt vast gepakt aan mijn polsen en tegen een boom aan wordt geduwt. Is dit dan mijn einde?

TAM TAM TAAAM! Wie is diegene die haar tepakken heb? En waarom zei Thomas niet gewoon dat hij een Elemar is? Wat gaat er verder gebeurden. Dat lezen jullie in het volgende hoofdstuk. Bye bye sweet people♡☆♡☆♡☆♡☆♡☆♡☆♡
Like? Commend? Follow?
_XRobijntjeX_